Gatunki pnączy o różnej intensywności wzrostu
Gatunki pnączy różnią się między innymi intensywnością wzrostu. Zanim wybierzemy pnącza do naszego ogrodu, zastanówmy się ile miejsca możemy dla niego przeznaczyć.
Autor: Andrzej Szandomirski
Wiciokrzew
Pnącza stanowią grupę roślin bardzo chętnie sadzonych w ogrodach. Liczba gatunków i odmian pnączy jest ogromna. Każdy z pewnością znajdzie wśród nich takie, które znakomicie będzie nadawało sie do jego ogrodu. Pamiętajmy jednak, że pnącza róznią sie intensywnością wzrostu: jedne rosna bardzo szybko, drugie wyjątkowo powoli; jedne tworzą ogromną masę liści, inne nie rosną tak bujnie. Jakie pnącza wybrać?
Pnącza o delikatnej budowie
dorastające do 6 m
- aktinidia ostrolistna i odmiany: ‘Genewa’, ‘Issal’, ‘Jumbo’, ‘Weiki’;
- aktinidia pstrolistna i jej odmiany: ‘Adam’, ‘Dr Szymanowski’,‘Sientiabrskaja’;
- chmiel zwyczajny ‘Aureus’;
- powojniki: wielkokwiatowe i botaniczne (oraz ich odmiany);
- przywarka japońska;
- róże zwane pnącymi (liczne odmiany);
- wiciokrzewy: Browna, Heckrotta, japoński, pomorski,przewiercień, Tellmana (oraz ich odmiany);
- winniki tojadowaty i zmienny
Wiciokrzew pomorski ‘Serotina’ Dorasta do 4 m wysokości. Od maja do października rozwijają się jego kolejne pachnące kwiaty, a od września dojrzewają czerwone owoce. Dobrze rośnie na glebach przeciętnych i umiarkowanie wilgotnych, pod warunkiem że nie są kwaśne. Źle znosi suszę.
Powojniki wielkokwiatowe i botaniczne Zależnie od gatunku lub odmiany osiągają wysokość 2-4 m, a wspinają się za pomocą wąsów czepnych. Wymagają gleby próchnicznej i wilgotnej. Należy zapewnić im stanowisko słoneczne, ale aby dobrze rosły, warto osłonić ich podstawę, sadząc dookoła rośliny sezonowe. W takich warunkach będą kwitły od maja do września. Odmiany wielkokwiatowe należy wiosną przyciąć: kwitnące wcześnie – na wysokości około 100 cm, kwitnące późno – na wysokości 30-50 cm. W ostre zimy mogą przemarzać, warto więc przed nadejściem mrozów okryć podstawy ich pędów. Powojniki botaniczne mają mniejsze wymagania siedliskowe, nie trzeba ich przycinać i lepiej znoszą niską temperaturę.
Pnącza rosnące intensywnie
z czasem wytwarzające znaczną masę liści i gęstych pędów osiągające około 10 m
- kokornak wielkolistny;
- milin amerykański i jego odmiany;
- rdestówka Auberta;
- glicynie: chińska i kwiecista, oraz ich odmiany.
Rdestówka Auberta Jest najszybciej rosnącym pnączem w naszym klimacie – przyrasta nawet do 6 m rocznie. Wspina się, owijając wokół podpór pędami. Ma małe wymagania siedliskowe: toleruje gleby przeciętne i okresowy niedobór wody, choć bujniej rośnie na podłożu żyznym i wilgotnym. Najlepiej czuje się w pełnym słońcu. Kwitnie od sierpnia do października. W ostre zimy może przemarzać, ale odrasta od podstawy.
Glicynie chińska i kwiecista Dorastają do 10 m wysokości. Kwitną w maju i czerwcu. Potrzebują stanowisk słonecznych i zacisznych, gleb żyznychi lekko wilgotnych. Wspinają się, owijając pędami wokół podpór. Nie są całkowicie mrozoodporne, warto więc na zimę okrywać im podstawę pędów.
Pnącza rosnące bujnie
nietworzące zwartej masy ciężkich liści
dorastające do 10 m
- akebia pięciolistkowa;
- cytryniec chiński;
- dławisz okrągłolistny;
- winorośle: japońska i pachnąca;
osiągające ponad 20 m
- bluszcz pospolity;
- hortensja pnąca;
- winobluszcze: trójklapowy i pięciolistkowy.
Bluszcz pospolity To zimozielone pnącze dorasta do 20-30 m wysokości. Rośnie w cieniu lub półcieniu, na glebach żyznych i wilgotnych. Wspina się po podporach za pomocą korzeni przybyszowych. Kwiaty pojawiają się we wrześniu i październiku, ale tylko na starych egzemplarzach. Owoce zawiązują sięw kwietniu-maju następnego roku