Masy, które chronią fundament
Fundamenty muszą mieć bardzo dobrą hydroizolację, bo to właśnie one są narażone na nieustanny kontakt z wodą gruntową – zarówno tą zalegającą po opadach deszczu, jak i tą bardziej niebezpieczną i destrukcyjną, powodującą parcie hydrostatyczne.
Autor: Agnieszka i Marek Sterniccy
Ciężka izolacja z wtopionymi dwiema warstwami siatki z tworzyw
Do izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej służą różnego rodzaju płynne substancje w postaci mas, mikrozapraw (szlamów), którymi wykonywane są bezspoinowe (bezszwowe) powłoki hydroizolacyjne. Różnią się między sobą składem, nakładane są warstwami o różnych grubościach, które wymagają innych przerw technologicznych. Wszystkie jednak służą do zabezpieczania fundamentów przed najbardziej niszczącym je żywiołem - wodą. Wszystkie produkty przeznaczone do tego celu muszą być odporne na starzenie, uszkodzenia mechaniczne i agresywne związki chemiczne, które znajdują się w wodzie gruntowej. Powinny być też wystarczająco elastyczne, aby nie pękały pod wpływem mrozu albo ruchów związanych z nierównomiernym osiadaniem budynku. Wytrzymałe, a przy tym łatwe do wykonania izolacje dają gwarancję idealnie szczelnej powłoki, która ma chronić fundament naszego domu. Bezszwowe izolacje przeciwwilgociowe i przeciwwodne w pełni łączą się z podłożem, czyli fundamentem, tworząc idealnie szczelną powłokę, która wyklucza możliwość podsiąkania wody.
Rodzaje mas do hydroizolacji fundamentów
Masy do hydroizolacji fundamentów można klasyfikować na kilka sposobów, biorąc pod uwagę na przykład ich skład, rodzaj zastosowanych w nich rozpuszczalników albo warunki hydrogeologiczne, w jakich można je stosować.
Mineralne - są to masy cementowe - ze zwykłego szarego albo białego cementu portlandzkiego z dodatkiem kruszywa i polimerów. Najczęściej kupuje się je w postaci sypkiej w workach i miesza z wodą. Po wyschnięciu są odporne na działanie wody wywierającej parcie hydrostatyczne nawet do siedmiu barów.
Bitumiczne - to najczęściej stosowany rodzaj mas do wykonywania izolacji przeciwwodnych i przeciwwilgociowych. Powłoki wodoszczelne z mas bitumicznych są dość grube - co najmniej 4 mm.
Epoksydowe - zawierające żywice epoksydowe. Są odporne chemicznie i mają bardzo dobrą przyczepność do podłoża. Poza tym są elastyczne i bardzo szczelne.
Autor: Agnieszka i Marek Sterniccy
Ciężka izolacja z wtopionymi dwiema warstwami siatki z tworzyw
Autor: Agnieszka i Marek Sterniccy
Ciężka izolacja zabezpieczona folią kubełkową
Izolacje ciężkie czy lekkie
Podział na izolacje lekkie, średnie i ciężkie jest już rzadko stosowany. Jednak warto go poznać, ponieważ niektórzy producenci płynnych uszczelnień w kartach technicznych swoich produktów wciąż posługują się tą terminologią.
Izolacje lekkie stosuje się tam, gdzie są korzystne warunki wodno-gruntowe. Stanowią ochronę fundamentów budynków posadowionych powyżej zwierciadła wody gruntowej i są jedynie izolacją przeciwwilgociową.
Izolacje średnie stosowane są tam, gdzie woda utrzymuje się w gruncie przez długi okres. Izolowane są nimi fundamenty budynków posadowionych na gruntach spoistych - mogą to być na przykład gliny czy iły.
Izolacje ciężkie zabezpieczają fundamenty przed działaniem wody wywierającej parcie hydrostatyczne. Są grube - mają co najmniej 4 mm i są zazwyczaj zbrojone dwiema warstwami siatki z włókna szklanego.
Na co nakładać izolację?
Masy do izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych przeznaczone są do nakładania na wszystkie podłoża mineralne: beton, ceramikę, keramzytobeton czy nawet silikaty. Beton musi mieć co najmniej 28 dni i być wystarczająco dojrzały. Podłoże powinno być czyste: wolne od zabrudzeń i wszelkiego rodzaju substancji oleistych, które zmniejszają przyczepność hydroizolacji do podłoża. Przed nałożeniem hydroizolacji z masy bitumicznej podłoże trzeba koniecznie zagruntować, żeby zmniejszyć jego chłonność. Do gruntowania można użyć specjalnie do tego przeznaczonych emulsji albo rozcieńczonej z wodą masy izolacyjnej. Masy mineralne nie wymagają uprzedniego gruntowania. Powierzchnia fundamentów może być sucha albo wilgotna. Przed nałożeniem izolacji mineralnej podłoże trzeba wręcz zmoczyć wodą.
Kiedy i jak izolować
Izolacje w płynie nakłada się w dodatniej temperaturze. Niektóre masy można stosować, gdy temperatura otoczenia i podłoża wynosi nie mniej niż 5oC, a inne wymagają minimalnej temperatury 8oC. Masy nakłada się nie wcześniej niż co najmniej cztery godziny po opadach. Po wykonaniu powłoki hydroizolację trzeba chronić przed deszczem i słońcem, do momentu aż zwiąże. Z reguły jest to 10 do 12 godzin. Jeżeli izolacja ma chronić przed wodą kapilarną, zazwyczaj jej grubość wynosi 1-3 mm. Niektóre masy zabezpieczające przed wodą niewywierającą ciśnienia nakładane są warstwą o takiej samej grubości. Tylko nieliczne preparaty wymagają zastosowania 5-milimetrowej warstwy. Jeżeli fundamenty narażone są na działanie wody wywierającej ciśnienie, zalecana grubość hydroizolacji wynosi 2-6 mm (zależnie od preparatu). Grubość powłoki w każdym miejscu musi być taka sama. Grubość powłok z mas hydroizolacyjnych powinna być kontrolowana, jeszcze zanim zwiążą. Na przykład fundamenty domu o powierzchni 100 m2 muszą być sprawdzone przynajmniej w dwudziestu miejscach. Miejsca pomiaru należy rozmieszczać diagonalnie (po przekątnej). Całkowity czas schnięcia powłoki do momentu uzyskania wymaganej twardości i wytrzymałości wynosi zazwyczaj od dwóch do trzech dni. Po upływie tego czasu będzie można zasypać wykop.
