Ogrodzenia drewniane

2010-06-11 2:00

Ogrodzenia drewniane są ponadczasowe, łatwe do postawienia i konserwacji. Dobrze wpisują się w pejzaż zarówno wsi, jak i miasta.

Ogrodzenia drewniane muszą być zrobione z materiału zdrowego, sezonowanego oraz zabezpieczonego przed wilgocią, działaniem czynników atmosferycznych, grzybami i owadami. Najtrwalsze jest drewno dębowe, wiązowe i modrzewiowe, mniej trwałe jesionowe, olchowe, osikowe, sosnowe, świerkowe i jodłowe, a najłatwiej niszczeje drewno z lipy, topoli, wierzby, brzozy i jaworu. Najczęściej jednak ogrodzenia drewniane robi się z sosny lub ze świerku, bo są dość wytrzymałe, a przy tym łatwo dostępne. Z twardej, odpornej dębiny, która jest droższa, wykonuje się zwykle tylko słupki. Elementy drewniane ogrodzenia, które mają być wkopane w ziemię, czyli słupy, trzeba dodatkowo zabezpieczyć przed butwieniem lepikiem asfaltowym do stosowania na zimno. Jednak większą ochronę zapewnia im umieszczenie na podmurówce.

Jak konserwować ogrodzenie i elementy drewniane?

Ogrodzenie drewniane

Ogrodzenie drewniane może mieć wiele form – od zwykłych, gęsto umieszczonych sztachet, przez deski lub bale, które bardziej zaznaczają granice, niż chronią, aż po solidne ogrodzenie, w którym jedynie wypełnienie przęseł jest drewniane. W tradycyjnych ogrodzeniach przekroje słupków drewnianych zwykle mają od 7x7 cm do 10x10 cm. Zazwyczaj osadza się je na murowanym lub betonowym cokole albo na punktowym fundamencie. Elementem mocującym słupów są metalowe kotwy. Między spodem słupka ogrodzenia a powierzchnią, do której jest on zamocowany, należy zostawić szczelinę. Będzie ona naturalną izolacją, która uniemożliwia podciąganie wody z podłoża i sprawia, że drewno szybciej przesycha. Zwieńczeniu słupa warto nadać niewielki spadek zabezpieczający przed gromadzeniem się wody. Przęsła takich ogrodzeń najczęściej są zbudowane z rygli – poziomych elementów przenoszących ciężar przęsła na słupy. Przeważnie są to krawędziaki o przekroju zależnym od ciężaru i rozpiętości przęsła (w typowym ogrodzeniu o długości przęsła 2,5 m stosuje się rygle o przekroju 5x10 cm). Rygle można też wykonać z kształtowników stalowych. Do rygli przybija się sztachety. W zależności od ich układu i rozmieszczenia ogrodzenie może być bardziej lub mniej szczelną osłoną. Sztachety przeważnie wykonuje się z desek grubości 25-38 mm i szerokości 5-15 cm – szersze elementy mogą się paczyć i pękać. Niekiedy sztachety robi się z elementów drewnianych okrągłych lub przepołowionych. Ustawia się je często pionowo, przybijając z jednej lub obu stron rygla. Przęsła mogą być zbudowane także z drewnianych paneli o różnym układzie elementów. Przeważnie są one wykonane z przeplatających się deszczułek, tyczek i żerdzi ujętych w ramy z listew mocowanych do drewnianych słupów. Takie płoty są raczej ozdobą niż zabezpieczeniem terenu, ale na pewno pasują do drewnianych domów na pełnych zieleni posesjach.

Zabezpieczanie drewna w ogrodzeniu

Niezabezpieczone drewniane elementy ogrodzenia są narażone na szkodliwe działanie wilgoci, promieni UV, grzybów, pleśni, glonów i porostów. Surowe drewno znacznie łatwiej się brudzi, a zabrudzenia trudniej usunąć z niezabezpieczonych powierzchni. Dostępne na rynku preparaty barwiące drewno zabezpieczają je jednocześnie przed szkodliwym działaniem żywych organizmów i czynników atmosferycznych. Jeśli chcemy zachować naturalną barwę drewna, wystarczy je pokryć bezbarwnym lakierem. Tworzy on na jego powierzchni twardą powłokę odporną na wodę i ścieranie. Do barwienia służą bejce, które nadają drewnu kolor, zachowując widoczny rysunek słojów. Mogą zabezpieczać przed pleśnią i promieniowaniem UV. Jednak pełną ochronę drewna daje utrwalenie zabejcowanej powierzchni warstwą lakieru. Z kolei tworzące nieco mocniejszą powłokę lakierobejce i lazury barwią i chronią drewno. Występują w wielu kolorach podkreślających rysunek lub kryjących słojów. Zabezpieczają przed wnikaniem wilgoci, często zawierają środki grzybobójcze oraz zapobiegają niszczeniu drewna przez owady. Popularne impregnaty rozpuszczalnikowe i olejowe mogą być bezbarwne lub koloryzujące. Skutecznie zabezpieczają drewno przed czynnikami atmosferycznymi i żywymi organizmami. Zaimpregnowaną powierzchnię można malować farbami i lakierami. Większość środków do pielęgnacji drewna nie wymaga stosowania podkładu, nakłada się je w kilku warstwach na wygładzone powierzchnie elementów.

Rysunki: Agnieszka Sternicka, Marek Sternicki

Pozostałe podkategorie