Lekka i sucha izolacja termiczna domu: styropian czy wełna mineralna? Porównanie
Aby wykonać izolację termiczną domu należy zdecydować się na jedną z dwóch dostępnych metod: lekkiej suchej lub mokrej. Choć metoda lekka sucha nie cieszy się taką popularnością jak lekka mokra, ma wiele atutów. Dzięki nim może się okazać lepszym rozwiązaniem dla osób, które chcą same wykonać prace albo ocieplić stary dom.
Ruszt do izolacji termicznej to podstawa
Prace rozpoczyna się od zamocowania do ścian rusztu konstrukcyjnego. Trzeba przedtem sprawdzić stan podłoża, czyli powierzchni ścian. Nie wymaga to specjalnych przygotowań, dlatego ten sposób ocieplenia domu jest polecany szczególnie do starych domów ze zniszczoną elewacją. Przy zastosowaniu metody lekkiej mokrej, w której izolację przykleja się do ścian, ich powierzchnia musi być równa i gładka. W przypadku metody lekkiej suchej nie ma to aż takiego znaczenia, podobnie jak materiał, którym są pokryte ściany – może to być mur, drewno (np. bale) czy blacha. Trzeba jedynie zadbać o solidne osadzenie kołków mocujących oraz o to, by elementy rusztu konstrukcyjnego po zamocowaniu do ściany znajdowały się w jednej płaszczyźnie. Dlatego w przypadku ścian otynkowanych w miejscach, w których stary tynk nie jest związany ze ścianą, trzeba go usunąć, a następnie wyrównać powierzchnię zaprawą. Wszelkie nierówności niweluje się przez zastosowanie pod elementami rusztu podkładek z zaimpregnowanego drewna lub sklejki.
Lekka sucha energooszczędna
W domu energooszczędnym warstwa izolacji termicznej musi być grubsza niż w domach z większym niż 70 kWh/(m2/rok) zapotrzebowaniem na energię grzewczą, dlatego warstwę ocieplenia należy montować na podwójnym ruszcie lub ruszcie z elementami dystansowymi.Uwaga! Przeprowadzając termomodernizację starego domu, można zastosować prostszą wersję metody lekkiej suchej – kilkucentymetrową warstwę ocieplenia pojedynczego rusztu. Jednak decyzję o zastosowaniu takiego rozwiązania można podjąć dopiero po uwzględnieniu w obliczeniach współczynnika przenikania ciepła U istniejącej ściany.
Co zrobić z oknami?
Przy okazji ocieplania ścian domu nie można o nich zapomnieć. W starych domach są one często w takim stanie, że najlepiej je wymienić, bo – mimo wykonania izolacji termicznej ścian – przez nieszczelności dalej będzie uciekać ciepło. Warto też wziąć pod uwagę względy estetyczne – stare okna w nowej elewacji będą psuły cały efekt. Nowe okna powinno się zamontować przy zewnętrznej płaszczyźnie ściany. Uniknie się w ten sposób mostków w okolicach ościeży. Niestety, wymiana okien (i drzwi) wiąże się z dodatkowymi kosztami, na które nie każdy może sobie pozwolić. Co wówczas? Najkorzystniej ze względów cieplnych jest ostrożnie zdemontować te elementy i przesunąć je do linii ocieplenia. Jeżeli nie można ich zdemontować lub jest ryzyko ich uszkodzenia, powinno się ocieplić ościeża. Aby udało się zmieścić tam grubszą warstwę ocieplenia, tak aby nie zasłaniała całej ościeżnicy, trzeba skuć tynk. Będziemy też mieli wtedy możliwość sprawdzenia, w jaki sposób jest uszczelniony styk okna i muru. Najprawdopodobniej będą to pakuły z wełny lub zwinięty papier. Należy tę „izolację” usunąć, a powstałą szparę uszczelnić pianką poliuretanową. Materiał ociepleniowy wykańcza się listwami fasadowymi oferowanymi razem z elementami podstawowymi przez firmy sprzedające elewacje na ruszcie lub obróbkami blacharskimi.Co z parapetami? Najczęściej jest tak, że stare parapety nie nadają się do ponownego montażu. Jest to spowodowane ich stanem i szerokością. Gdy dom jest wykańczany okładziną winylową, możemy zastosować gotowe parapety prefabrykowane, oferowane przez jej producentów. Kiedy dom wykańcza się oblicówką drewnianą, można zastosować parapety z PCW, aluminium lub stalowe. Podczas montażu należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby przestrzeń pod parapetem była prawidłowo zaizolowana, a wiatroizolacja zapewniała szczelność. Przy zmianie położenia okien dojdzie jeszcze jeden problem – konieczność wymiany parapetów wewnętrznych.
Paweł Chwazikinżynier budowlany, konstruktor
Ocieplenie – wełna lub styropian
Do ocieplania ścian domu drewnianego metodą lekką suchą jako materiał termoizolacyjny stosuje się najczęściej półtwarde płyty z wełny mineralnej odmian 80, 100, 120 lub 150.Jeżeli ściany domu są murowane, do ocieplenia można użyć płyt ze styropianu lub z polistyrenu ekstrudowanego.
Jeśli wełna mineralna, to potrzebna jest paro- i wiatroizolacja
Paroizolacja - trzeba ją ułożyć, jeśli wełną mineralną ocieplamy dom drewniany. Robimy to przed montażem płyt termoizolacji. Jej zadaniem jest zabezpieczenie wełny przed wilgocią wydostającą się z wnętrza domu. W tym celu do rusztu mocuje się folię polietylenową lub z PCW grubości przynajmniej 0,1 mm, ewentualnie aluminiową grubości minimum 0,02 mm, albo papę z obustronną powłoką bitumiczną.Wiatroizolacja - jest konieczna zawsze, gdy ocieplamy dom wełną. Oprócz tego, że jest zaporą dla wiatru, ma za zadanie chronić wełnę mineralną przed deszczem i wodą, która przedostaje się przez szczeliny w okładzinie, np. podczas mycia elewacji. Jednocześnie dzięki właściwościom materiału, z którego jest zrobiona, przepuszcza parę wodną, umożliwiając osuszenie wełny, jeśli mimo wszystko dojdzie do jej zawilgocenia.Warstwę ochronną wykonuje się z polietylenowej folii wiatroizolacyjnej o wysokiej paroprzepuszczalności, ewentualnie z woskowanego papieru lub papy z jednostronną powłoką bitumiczną.
Ostatnia warstwa – elewacyjna
Do przymocowania elementów osłonowych jest potrzebny kolejny ruszt – dystansowy. Dzięki niemu okładzina nie będzie przylegała do warstwy izolacji termicznej i powstanie między nimi szczelina, która umożliwi odpływ wody przedostającej się przez nieszczelności w elewacji, a przepływające powietrze ułatwi osuszanie izolacji. Ruszt dystansowy nie jest potrzebny, jeśli elewacja ma być wykonana np. z blachy trapezowej lub innych elementów przestrzennych ukształtowanych w taki sposób, że po ich zamocowaniu między nimi a izolacją pozostaną pionowe kanały biegnące przez całą wysokość elewacji. Niezależnie od tego, z jakich elementów będzie zrobiona elewacja, konieczne jest pozostawienie szczeliny lub otworów wzdłuż jej dolnej i górnej krawędzi. Ruszt dystansowy, do którego będą zamocowane elementy elewacyjne, robi się z mocowanych pionowo listew drewnianych bądź wąskich desek grubości od 1,5 do 3,2 cm. Ich rozstaw musi być dopasowany do rodzaju okładziny – należy stosować się do zaleceń producenta wybranego systemu. Jeśli elewacja ma być zrobiona z poziomych drewnianych desek stosowanych najczęściej w domach drewnianych, łaty mocuje się co 50-60 cm.
