Przestrzeń między domem a ogrodem

2009-08-03 2:00

Dom ściśle powiązany z ogrodem powinien mieć dobrze zharmonizowane z otoczeniem miejsca położone tuż za progiem domu. Na parterze tworzą je tarasy, podcienia, podesty wejściowe, ganki oraz werandy, na wyższych kondygnacjach balkony, loggie i tarasy.

Między domem a ogrodem
Autor: archiwum muratordom Między domem a ogrodem

Strefy pośrednie na parterze

Marzenia o domu dotyczą nie tylko przestronnych, wygodnych wnętrz. Coraz częściej doceniamy jego powiązanie z otoczeniem. Tym najbliższym, czyli własnym ogrodem, i dalszym – działką sąsiada, ulicą, osiedlem lub otaczającym krajobrazem. Warto więc wybrać taki projekt domu i tak go usytuować na działce, aby móc cieszyć się widokiem ogrodu i okolicy, czuć obecność zieleni i naturalnych krajobrazów nawet wtedy, gdy nie opuszczamy domowych pieleszy.

Warto wiedzieć

Jaka działka, taki taras

Na prostokątnej działce przylegającej krótszym bokiem do ulicy dom ustawiamy zwykle bliżej wjazdu, zapewniając tarasowi zaciszne miejsce za domem i widok na większą część własnego ogrodu. Na wąskiej i długiej działce miejsce tarasu jest podobne, ale intymność wypoczynku będzie zależała od tego, jak będą wyglądały granice działki. Niski płotek i ażurowe ogrodzenie w tej części naszej posesji sprawią, że najbliższym otoczeniem tarasu będą działki sąsiadów.

Otwarte wejście

Podest wejściowy może być nie tylko miejscem pierwszego kontaktu z naszym domem, to także łącznik domu z otoczeniem. Nisko usytuowany jest dobrą okazją do powiązania strefy wejścia z ogrodem – tuż przy nim można posadzić dekoracyjne przez cały rok zimozielone krzewy lub założyć skalne rabaty. Wejście chętnie umieszcza się w uskoku ściany frontowej lub w zamkniętej przestrzeni podcienia. Wówczas zyskuje on osłonę w postaci ścian budynku – od góry osłania je dach domu, z boku ściany podcienia. Przestrzeń wejścia będzie bardziej otwarta na otoczenie, gdy umieścimy je w podcieniu narożnym.

Jeśli drzwi i okna pierwszej kondygnacji znajdują się zbyt wysoko w stosunku do otaczającego terenu, można odpowiednio kształtując podest i prowadzące na niego schody, optycznie obniżyć poziom parteru. Bieg usytuowany wzdłuż ściany budynku, schody zabiegowe z łagodnie zakręcającymi stopniami obudowane roślinną skarpą pozwalają „zgubić” nieprzyjemną w odbiorze wysokość. Również szerokie schody optycznie obniżają wysokość, wydają się łagodniejsze i łatwiejsze do pokonania.

Strefę wejścia można połączyć z otoczeniem także za pomocą ganku lub werandy. Zadaszona, częściowo zamknięta przestrzeń ganku lub wejściowej werandy jest znakiem otwartości domu na świat i jego gościnności, a zarazem zapewnia poczucie bezpieczeństwa jego mieszkańcom. Przywołuje jednocześnie atmosferę dawnego dworku, kiedy to wejściowy ganek był jednocześnie miejscem spotkań towarzyskich i wypoczynku domowników. Ściany, zwłaszcza jeśli są ażurowe, lub słupy ganku często są podporą dla ozdobnych pnączy i obficie owocujących winorośli.

Nawierzchnie łączące taras z otoczeniem

Taras jak salon

Usytuowany zwykle na elewacji ogrodowej jest miejscem strefy pośredniej najściślej wiążącym dom z otoczeniem. Kiedyś w budowanych na zboczach lub nasypach domach tarasy służyły przede wszystkim do podziwiania widoków. Dzisiaj taką wartość mają tarasy domów budowanych w plenerze. Te w ciasnej miejskiej zabudowie latem pełnią funkcję pokoi dziennych i ewentualnie punktów obserwacyjnych z polem widzenia ograniczonym zwykle do ogrodu. Zadaszony stropem podcienia lub wysuniętą połacią dachu, a z dwóch stron osłonięty ścianami domu powiększa przestrzeń domu o dodatkowe miejsce wypoczynku. Taras niezadaszony i nieosłonięty bocznymi ścianami jest bardziej częścią ogrodu niż domu. Miejsce nie jest już tak zaciszne, trzeba wtedy zadbać o dodatkowe osłonięcie go od ulicy, być może również garażu lub śmietnika. Warto sięgnąć po przesłony takie jak trejaże, kratki na pnące rośliny i pergole albo obsadzić taras wysokimi roślinami.

Sceny balkonowe

Balkony, loggie, tarasy nad pomieszczeniami są lubianymi detalami w domach dwukondygnacyjnych, zarówno piętrowych, gdzie urozmaicają duże powierzchnie ścian, jak i tych z poddaszem użytkowym, gdzie wypełniają ściany szczytowe i facjaty.

Dla mieszkańców poddasza mają one również walory praktyczne – nie schodząc na parter, można skorzystać z uroków ogrodu i zaczerpnąć świeżego powietrza, nie mówiąc już o tak prozaicznej korzyści, jaką jest wietrzenie pomieszczeń czy suszenie prania. Otwieranie wyższych kondygnacji na ogród daje też efekty estetyczne – drzwi balkonowe sprawiają, że widok ogrodu uatrakcyjnia przestrzeń wnętrza i optycznie je powiększa. Reasumując – pokój z balkonem uchodzi za bardziej luksusowy, choć w pokojach dla małych dzieci nie jest to rozwiązanie polecane. Wszystkie wymienione rozwiązania wymagają też szczególnej staranności podczas budowy: właściwego ułożenia warstw izolacji oraz wykonania obróbek blacharskich.

Balkon a taras

Balkon jest zwykle konstrukcją wspornikową sztywno zamocowaną w zewnętrznej ścianie budynku. Na płycie balkonu konieczna jest warstwa uszczelniająca, która chroni przed nasiąkaniem płyty konstrukcyjnej wodą, natomiast izolacja termiczna może okazać się zbędna. Cechą charakterystyczną wszystkich balkonów jest niewielka szerokość oraz wiotkość konstrukcji.

Łatwiejszy do wykonania jest balkon drewniany zamocowany do ściany domu i podparty słupami. Takie rozwiązanie znacznie zmniejsza powierzchnię mostków termicznych.

Często mylimy balkon z tarasem nad pomieszczeniem, który koniecznie powinien być ocieplony. Izolacja termiczna zapobiegnie wychładzaniu stropu i skraplaniu się wody na suficie pomieszczeń pod tarasem. Dzięki izolacji strop zimą nie przemar- za, a latem nie nagrzewa się zbyt silnie pod wpływem promieni słonecznych. Grubość ocieplenia należy dostosować do sposobu użytkowania pomieszczeń.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Pozostałe podkategorie