Oczko wodne: radość dla roślin, zwierząt i ludzi

2009-08-03 2:00
Oczko wodne - radośc dla...
Autor: Andrzej Szandomirski

Oczko wodne tonaturalne środowisko życia roślin wodnych, ryb i wielu owadów, a także przyjemność dla ludzi.

Oczko wodne można wybudować nawet w niewielkim ogrodzie. O jego rozmiarach i kształcie decydują indywidualne gusty oraz powierzchnia działki. Trzeba tylko zachować proporcje - większe tworzymy w dużych, mniejsze - w małych ogrodach.

Oczka wodne różnią się między sobą przede wszystkim rodzajem materiału użytego do uszczelnienia dna. Można je wyłożyć folią, wkopać gotową nieckę z tworzywa sztucznego, zbudować z gliny, bentonitu, kauczuku syntetycznego lub betonu.

Najpierw trzeba określić wielkość i kształt oczka, wykopać odpowiedniej głębokości dół (jeśli zamierzamy hodować ryby, oczko musi mieć głębokość co najmniej 1-1,5 m), wyrównać poziom dna i dokładnie je uprzątnąć.

Dość łatwą i często stosowaną metodą jest uszczelnianie dna specjalną folią z PCW. Można ją układać samodzielnie. Folie są bezpieczne dla organizmów żyjących w wodzie, mają różne grubości (0,5- 1,5 mm), szerokości (do 8 m) oraz barwy. Dostępne są też folie wyłożone żwirem.

Gotowe niecki produkowane są z polietylenu lub poliestru utwardzonego włóknami szklanymi. Mogą mieć powierzchnie od kilkudziesięciu cm do kilku metrów kwadratowych. Do wyboru jest kilka kolorów form, m.in. biały, czarny, niebieski, szary.

Nieckę
można osadzić samemu w przygotowanym wcześniej wykopie. Jego dno należy wysypać  warstwą piasku, na nim ustawić formę, a następnie wypełnić ją wodą do 1/3 wysokości. Przestrzeń pomiędzy ściankami dołu i niecki wymaga wyrównania i wypełnienia piaskiem.

Dno oczka wodnego można także uszczelnić gliną. Warstwę suchej gliny (kilkanaście centymetrów) należy ułożyć na dnie wykopu, wyrównać i polać niewielką ilością wody. Gdy glina spęcznieje, stanie się nieprzepuszczalna. Dno trzeba następnie wysypać żwirem, aby nie było zbyt śliskie. Prace można wykonać we własnym zakresie.

Podobnie jak glina działa bentonit sodowy - naturalna skała, znacznie zwiększająca swoją objętość pod wpływem wilgoci. Nie odkształca się wskutek zmian temperatury. Można kupić bentonitowy granulat lub maty wypełnione granulatem. Układa się je na dnie i zasypuje grubą (30 cm) warstwą ziemi. Także do budowy oczka z bentonitu nie trzeba angażować fachowców.

Do wyłożenia dna oczka używa się też wykładzin z kauczuku syntetycznego. Są bardzo trwałe - wytrzymują zmiany temperatury i promieniowanie słoneczne, są też dość odporne na uszkodzenia mechaniczne. Przed położeniem wykładziny kauczukowej należy zlecić fachowcom wzmocnienie dna betonem, wykładzinę natomiast można ułożyć samemu.

Betonowe oczka wodne są trwałe, odporne na działanie czynników mechanicznych i wpływ skrajnych temperatur, mogą mieć bardzo zróżnicowane kształty i wymiary. Jednak nieumiejętnie wykonane betonowe oczko może pękać i kruszyć się, dlatego też wszelkie prace trzeba powierzyć fachowcom.

Czasami jednak nie chcemy mieć w ogrodzie oczka (np. ze względu na bezpieczeństwo małych dzieci). Choć musimy zapomnieć o rybkach, możemy przynajmniej ptakom stworzyć odpowiednie warunki do życia. Odwdzięczą się za to śpiewem, a niektóre także wyłapywaniem nadmiaru owadów. Przez większą część roku ptaki mogą zdobywać pokarm samodzielnie, ale dostęp do wody trzeba im ułatwić.

Gdy w ogrodzie nie ma oczka wodnego, warto z myślą o nich zainstalować specjalne poidełka. Muszą one być stabilne, wykonane
z materiałów nieprzepuszczających wody, z odpowiednio szerokim obramowaniem wokół oczka, aby mogło na nim usiąść kilka ptaków.

Niektórzy producenci oferują gotowe pojemniki, wykonane najczęściej z kamienia (misy umieszczane na postumentach lub "baseniki").
Należy pamiętać o stałym uzupełnianiu wody w pojemniku aż do brzegu, aby ptaki mogły bez trudu zaspokoić pragnienie. My zyskamy zaś możliwość obserwowania naturalnych zachowań ptaków.

Rolę poidełek mogą odgrywać fontanny, które oprócz tego wyjątkowo zdobią ogród. Dzięki temu, że tryska z nich woda, stwarzają wrażenie bardzo dynamicznych, będących w ciągłym ruchu. Mogą być wykonane z rozmaitych materiałów i mieć różne kształty, jednak zasada działania wszystkich jest podobna. Urządzenie to składa się ze zbiornika (misa, czasza, basen) oraz trzonu z dyszą (wodotrysku). Do niego doprowadza się pod ciśnieniem wodę z misy. Tryskające strumienie wpadają do zbiornika i z powrotem są tłoczone do dyszy. Elementem wyróżniającym fontannę jest obudowa wodotrysku. Może być wykonana np. z kamienia, żeliwa, ceramiki itd.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają