Wnętrze w stylu orientalnym
Moda na meble indyjskie, jaka ostatnio ogarnęła prawie cały zachodni świat, dociera i do nas. Warto zatem bliżej przyjrzeć się walorom użytkowym tych wspaniałych przedmiotów.
Autor: archiwum muratordom
Główną cechą wyróżniającą meble indyjskie na tle innych pochodzących z Azji jest niezwykła różnorodność wzornictwa. W Indiach cyfry mają inny wymiar niż w Europie. Od filigranowych szafek, poprzez dziwaczne sprzęty o zagadkowym przeznaczeniu, po potężne, niemal gotyckie olbrzymy. Kolorystyka zadowoli nawet najbardziej wybrednych. Wszelkie odcienie brązów, czerni i bieli oraz bajeczne kolory uzyskiwane dzięki wielokrotnemu nakładaniu różnych barwników w to samo miejsce.
Na lata, na pokolenia
Kolejny element, który je wyróżnia, to ilość materiału użytego w procesie produkcji. W szafach zwracają uwagę drzwi grubości pięści zdobione głębokimi rzeźbieniami lub o kasetonowej budowie, solidne plecy (co najmniej gr. 1 cm) czy gruba, mosiężna blacha. Do produkcji tych mebli nie stosuje się żadnych materiałów współczesnych, takich jak płyty MDF, wiórowe, pilśniowe, sklejka czy forniry.
Każdy element jest wykonany z litego drewna: sezamu, teku, mango, akacji azjatyckiej, róży. Nic dziwnego, że waga niektórych wyrobów dochodzi nawet do 300 kg. Tak solidny materiał gwarantuje, że przetrwają one wiele lat. Nie oznacza to jednak, że nie ma wśród nich mebli o lżejszej konstrukcji, przystosowanych do mniejszych pomieszczeń. Przypatrując się sposobom ich wykonania, odczuwa się zdziwienie i zarazem zachwyt. Doświadczenia zdobyte przez przeszłe pokolenia pozwalają rzemieślnikom indyjskim wyczarować niemal dzieła sztuki przy użyciu bardzo prostych narzędzi. Osiągają oni efekty, które dla ludzi wychowanych w cywilizacji zachodniej byłyby możliwe jedynie przy zastosowaniu skomplikowanych maszyn i urządzeń. Posługiwanie się palcem u nogi podczas dłutowania oraz praca bezpośrednio na ziemi bez używania stołów do obróbki i montażu mebli, bejcowanie za pomocą puszki na 3-metrowym kiju – to codzienna, iście cyrkowa praktyka. Tak specjalistyczne narzędzia jak piła tarczowa lub „grubościówka” można spotkać jedynie w wysoce zautomatyzowanych warsztatach. Ale nawet tam, po wstępnym przycięciu elementów – reszta pracy wykonywana jest wyłącznie ręcznie za pomocą kilku prymitywnych narzędzi. Taka praktyka wymusiła mistrzowskie opanowanie technik produkcji godnych prawdziwych artystów. Utożsamianie się rzemieślników z każdym wykonanym przez nich meblem stwarza nieograniczone pole do popisu dla indywidualnej kreatywności oraz dbałości o szczegóły. Bezkompromisowość w doborze materiału i solidność wykonania sprawiają, że meble indyjskie będą cieszyć również następne pokolenia nabywcy.
Autor: archiwum muratordom
Sezonowane, woskowane
Jeśli drewno, z którego został wykonany mebel, nie jest we właściwy sposób wysezonowane i odpowiednio wilgotne, kurczy się podczas naturalnego procesu wysychania, a w jego strukturze pojawiają się pęknięcia i szpary, co ma niekorzystny wpływ nie tylko na wygląd mebla, ale również na wytrzymałość jego konstrukcji i trwałość. Nie dotyczy to jednak mebli indyjskich, które nigdy się nie rozsychają. Większość z nich pochodzi z rejonu pustynnego. Dzięki temu drewno jest w naturalny sposób doskonale wysuszone. W Indiach do wykończenia powierzchni mebli tradycyjnie stosuje się wosk. Jest naturalny, ładnie pachnie i sprawia, że drewno oddycha. Ręcznie wykonany i wywoskowany mebel po prostu ma duszę.
Konserwacja
Woskowanie wymusza rezygnację z agresywnych środków chemicznych współcześnie stosowanych do konserwacji mebli. Do czyszczenia należy używać łagodnych mleczek z dodatkiem wosku. Wystarczy rozetrzeć na całej powierzchni niewielką ilość preparatu i następnie kilka razy przetrzeć kolistym ruchem miękką, najlepiej naturalną szmatką. Podczas standardowego użytkowania mebla należy unikać stawiania na nim przedmiotów mokrych lub gorących, które powodują rozpuszczanie cienkiej warstwy wosku i lekkie odbarwianie powierzchni w miejscu zetknięcia. W takim przypadku należy ponownie zawoskować cały płaski fragment mebla. Ponieważ meble te są wykonane z litego drewna, zalanie powierzchni nie grozi jakimkolwiek rozwarstwieniem czy wybrzuszeniem jak w przypadku okleiny. W zasadzie większość gatunków drewna egzotycznego jest znacznie bardziej odporna na działanie wody dzięki większej zawartości olejków. Na szczególną uwagę zasługuje drewno tekowe, które jest drewnem wodoodpornym. Budowano z niego kutry, mosty, okna i inne elementy szczególnie narażone na działanie wody. Nie ma ona wpływu również na powierzchnię mebli malowanych (kolorowych), ponieważ technika wielowarstwowego nakładania farby gwarantuje naturalną ochronę przed wilgocią. Meble malowane nie muszą być czyszczone i konserwowane specjalnymi preparatami, niemniej po nawoskowaniu nabierają szczególnego uroku, a także ładnie pachną.
Do każdego wnętrza
Meble indyjskie są idealne do przestronnych i nowoczesnych wnętrz w domach jednorodzinnych, ale pasują także do niewielkich mieszkań. Ze względu na ogromne bogactwo ich form, często jakże różnych od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni, oraz, w niektórych przypadkach, iście papuzią kolorystykę trafią one przede wszystkim w gusty osób dynamicznych, otwartych na nowości. Jednak również osoby lubiące meble o bardziej stonowanym charakterze, z łatwością odnajdą coś dla siebie. Panie domu zachwycą się zgrabnymi toaletkami i przestronnymi stołami, przy których ugoszczą na obiedzie wieloosobową rodzinę, a prawnicy – potężnymi i przestronnymi bibliotekami lub biurkami. Pomieszczenie, do którego wstawimy oryginalny mebel indyjski, nabierze ciepła i indywidualności.
Ceny wielu z nich kształtują się na poziomie porównywalnym z cenami mebli produkowanych seryjnie. Dlatego przed wyborem mebli do swojego mieszkania proponujemy baczniej się przyjrzeć meblom indyjskim ze względu na ich trwałość i oryginalność.
