Kuchenka gazowa, gazowa bez płomienia, ceramiczna czy indukcyjna? Jaki typ kuchenki jest najlepszy? Porównujemy

Jaki rodzaj kuchenki jest najlepszy? Kiedyś opalana paliwem stałym, dziś gazowa albo elektryczna jest podstawowym elementem wyposażenia każdej kuchni. Sposób jej zasilania jest często zależy od dostępnego źródła ciepła, pozostałe cechy to kwestia wyboru przyszłego użytkownika. Zatem - kuchenka gazowa bez płomienia, ceramiczna, a może indukcyjna? Oto czym się różnią i jakie mają zalety.

Spis treści

1. Kuchenka gazowa
2. Palniki i pokrętła kuchenki gazowej
3. Wymagania instalacyjne płyty grzejnej gazowej
4. Bezpieczna eksploatacja kuchenki gazowej
5. Kuchenka gazowa bez płomienia
6. Funkcje i zabezpieczenia płyty gazowej bez płomienia
7. Instalacja kuchenki gazowej bez płomienia
8. Płyta ceramiczna
9. Instalacja płyty ceramicznej
10. Płyta indukcyjna
11. Płyta indukcyjna: funkcje i sterowanie
12. Instalacja płyty indukcyjnej

Kuchenka gazowa

Współczesna kuchenka to dzisiaj częściej sama płyta grzejna z palnikami lub polami grzejnymi do zabudowania z blacie kuchennym. Można, ale nie trzeba zestawiać jej z piekarnikiem, który zazwyczaj kupuje się osobno. W sprzedaży dostępne są również tradycyjne kuchenki wolno stojące, więc bez kłopotu można kupić urządzenie, którym da się zastąpić zniszczoną lub niesprawną kuchenkę starego typu bez konieczności jej obudowywania.

Kuchenki gazowe są przez wielu użytkowników, w tym profesjonalistów – kucharzy, uznawane za bardziej komfortowe. Coś w tym musi być, skoro w kuchniach restauracji czy barów przeważają takie właśnie urządzenia.

Gotowanie na gazie jest tańsze niż używanie do tego celu elektryczności, więc w domach, do których instalacja gazowa jest doprowadzona (na przykład do zasilania kotła grzewczego), korzystanie z kuchenki gazowej wydaje się najrozsądniejsze. Są też takie miejsca, w których sieć energetyczna jest słabo rozbudowana, a nieduży przydział mocy nie pozwala na używanie płyt elektrycznych wymagających znacznie większej mocy. Wtedy idealna jest kuchenka gazowa.

Łatwiejsze wydaje się też sterowanie nią. Płomień palnika gazowego w miarę potrzeb można błyskawicznie i płynnie zwiększyć lub zmniejszyć. Gdy chce się przerwać gotowanie, wystarczy zakręcić dopływ gazu do palnika. Wtedy proces ogrzewania ustawionego na nim naczynia zostaje natychmiast zatrzymany.

• Sprawdź też: Kuchnia zewnętrzna na różną kieszeń. Kuchnia w ogrodzie, na tarasie, a może na dachu?

Palniki i pokrętła kuchenki gazowej

Gazowe płyty grzejne mogą mieć od dwóch do pięciu pól grzejnych o różnej wielkości. Małe palniki służą do wolnego, delikatnego gotowania i ustawienia niewielkich garnków, duże umożliwiają gotowanie szybkie i intensywne, nawet w bardzo dużych naczyniach. Palnik może mieć podwójną, potrójną, a nawet poczwórną koronę (wieniec płomienia). Regulacja mocy jest zwykle wspólna dla wszystkich kręgów płomienia. Niektóre modele mają funkcję zwiększania mocy płomienia, dzięki której na polu grzejnym można na przykład błyskawiczne zagotować wodę.

Palniki są wyposażone w iskrowniki i elektroniczne wspomaganie zapalania płomienia – po odkręceniu kurka i wytworzeniu iskry następuje zapłon bez potrzeby korzystania z osobnej zapalarki.

Automatyczna zapalarka może być uruchomiona wraz z odkręceniem gazu lub oddzielnym przyciskiem.

Płyty pod palnikami są zwykle wykonane ze stali kwasoodpornej lub szkła ceramicznego w różnych kolorach, ruszty (jednoczęściowe, dwuczęściowe albo osobne dla każdego palnika) – ze stali pokrytej emalią lub żeliwa.

Nowoczesne płyty gazowe mają rozmaite funkcje zapewniające bezpieczeństwo użytkowania. Są to na przykład:

• wskaźnik ciepła resztkowego informujący za pomocą specjalnych diod, że temperatura urządzenia wynosi ponad 50^oC i kontakt z nim grozi poparzeniem (dioda gaśnie, gdy płyta całkowicie ostygnie);

• zabezpieczenie przeciwwypływowe, odcinające dopływ gazu w razie przypadkowego zgaśnięcia płomienia;

• blokada elementów sterujących przed przypadkowym uruchomieniem, na przykład przez dzieci lub podczas czyszczenia;

• funkcja automatycznego ponownego zapłonu, dzięki której dopływ gazu zostaje odcięty dopiero wtedy, gdy nie uda się powtórnie zapalić ognia.

Pokrętła są umieszczone na płycie podpalnikowej, wzdłuż jej przedniej lub prawej bocznej krawędzi.

Wymagania instalacyjne płyty grzejnej gazowej

Kuchenka (płyta grzejna gazowa) powinna być zamontowana w odległości co najmniej 50 cm od okna, aby ewentualne gwałtowne powiewy wiatru nie zdmuchiwały płomienia podczas gotowania, i nie bliżej niż 30 cm od lodówki/chłodziarki. Między dolną krawędzią okapu a płaszczyzną palników powinna być zachowany odstęp przynajmniej 75 cm.

Instalacja doprowadzająca do niej gaz może być z rur miedzianych albo stalowych czarnych bez szwu łączonych przez spawanie (stalową trzeba pomalować specjalną farbą). Musi być prowadzona po wierzchu ścian, co najmniej 10 cm od pionowych przewodów wodnych i c.o. oraz elektrycznych puszek instalacyjnych (w przypadku gazu ziemnego – nad nimi), a także 60 cm od gniazd, łączników i innych iskrzących aparatów elektrycznych. Wyjątkowo może być osłonięta nieszczelnym ekranem.

Rury z gazem ziemnym (jest lżejszy od powietrza) należy prowadzić pod sufitem, aby w razie wycieku z instalacji gaz miał jak najkrótszą drogę do kratki wywiewnej, i dopiero w pobliżu kuchenki sprowadzić w dół do poziomu kuchenki. Rury doprowadzające gaz płynny z butli lub zbiornika (cięższy od powietrza) – przy podłodze.

Przed kuchenką musi być zainstalowany kurek kulowy umożliwiający odcięcie gazu. Odcinek instalacji między nim a kuchenką zwykle robi się z elastycznego atestowanego węża gazowego o długości 1,5 lub 2 m.

Wentylacja. W pomieszczeniu, w którym jest zamontowana płyta gazowa, musi być kanał wentylacji grawitacyjnej wywiewnej zakończony kratką. Jeśli jest jedyny i chce się do niego podłączyć także okap kuchenny, trzeba zastosować specjalną kratkę wentylacyjną mającą w dolnej części wlot dla powietrza z kuchni, a w górnej – otwór do podłączenia okapu.

Na „wyspie”. Gaz sieciowy do kuchenki gazowej ulokowanej na wyspie można by ewentualnie poprowadzić w bruździe w suficie nad wyspą (gaz ziemny jest lżejszy od powietrza, więc instalacja musi być prowadzona górą) i osłonić łatwym do usunięcia nieuszczelnionym ekranem, na przykład z płyt g-k. Tuż przy wyspie instalację trzeba by jednak poprowadzić pionowo w dół do miejsca połączenia z kuchenką i także obudować w podobny sposób, tworząc coś w rodzaju filaru między wyspą a sufitem, a zawór gazowy umieścić we wnętrzu szafki sąsiadującej z kuchenką, w łatwo dostępnym miejscu. Projekt takiej instalacji musiałby uwzględniać wymagania dostawcy gazu i być z nim uzgodniony. Wszystko to jest na tyle kłopotliwe, że lepiej zrezygnować z kuchenki gazowej na wyspie na rzecz elektrycznej albo zasilanej propanem-butanem z butli ustawionej w szafce pod blatem wyspy. Należy jednak pamiętać o tym, że ze względu na zasady bezpieczeństwa przeciwpożarowego w domach z instalacją gazu ziemnego oraz w budynkach wyższych niż 12 m lub wielorodzinnych powyżej czwartej kondygnacji naziemnej nie wolno korzystać z gazu z butli.

Większość kuchenek dostępnych na rynku może być podłączona do obu rodzajów gazu bez potrzeby przystosowywania.

Bezpieczna eksploatacja kuchenki gazowej

Urządzenia i instalacja gazowa powinny być zamontowane przez fachowca i raz do roku kontrolowane pod kątem szczelności. Oprócz tego warto jeszcze w pomieszczeniu, w którym korzysta się z gazu, zainstalować dodatkowe zabezpieczenie w postaci detektora gazu. Detektory stale kontrolują stężenie gazu w pomieszczeniu, więc są w stanie wykryć jego niebezpieczny poziom.

Uruchamiają się przy dolnej granicy prawdopodobieństwa wybuchu.

Mogą współpracować z elektrozaworem zamontowanym na instalacji gazowej, automatycznie wyłączającym dopływ gazu do instalacji w momencie zadziałania. Wybrane modele można łączyć z wentylatorami przyspieszającymi wymianę powietrza w pomieszczeniu po wykryciu wycieku gazu albo z centralkami systemów alarmowych.

Detektory są często zasilane bezpośrednio z instalacji elektrycznej na napięcie 230 V albo obniżone – 12 V. Czujnik do wykrywania obecności gazu ziemnego, który jest lżejszy od powietrza i w razie wycieku gromadzi się w górnych partiach pomieszczenia, należy zamontować na ścianie, mniej więcej 2 m nad podłogą (15-30 cm od sufitu). Detektor cięższego od powietrza gazu płynnego – będzie skuteczny, gdy umieści się go kilkanaście centymetrów nad podłogą.

• Przejdź do galerii: Kuchenka gazowa

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: AMICA

Gazowa

Kuchenka gazowa bez płomienia

Na gazie gotuje się najtaniej, ale wystające palniki i ruszty wyglądają mniej elegancko niż gładka tafla ceramicznej płyty zasilanej energią elektryczną. Trudniej też utrzymać je w czystości.

Producenci urządzeń gazowych znaleźli sposób na wyeliminowanie tych mankamentów. Są nim zasilane gazem, ale mające szklaną płytę grzejną kuchenki (płyty) gazowe „bez płomieni”.

Ciepło potrzebne do gotowania jest nadal wytwarzane ze spalania gazu (ziemnego albo propanu-butanu z butli), ale palniki znajdują się pod szklaną powierzchnią, dzięki czemu urządzenie wygląda jak elektryczna płyta ceramiczna. Ceramika, która pokrywa płytę gazową, jest odporna na uderzenia, ale podobnie jak w przypadku innych płyt ceramicznych trzeba ją chronić przed zarysowaniem (unikać przesuwania garnków, czyścić specjalnie do tego przeznaczonymi środkami). Z boku lub z tyłu płyty znajduje się kratka wentylacyjna do odprowadzenia spalin. Wskaźnik ciepła resztkowego, podobnie jak w płytach elektrycznych, pokazuje, które elementy po wyłączeniu kuchenki są wciąż gorące.

Płyty gazowe „bez płomieni” mają rozwiązania i funkcje podobne do stosowanych w klasycznych urządzeniach gazowych, ale też przewagę nad nimi. Gaz pod szkłem jest bezwonny i spala się w temperaturze około 800°C, dzięki czemu rachunki za gotowanie mogą być nawet o połowę niższe, a ilość tlenku węgla w spalinach blisko dziesięciokrotne mniejsza. Są też bezpieczniejsze w użyciu, ponieważ wyeliminowano ryzyko bezpośredniego kontaktu z płomieniem. Nie może go zdmuchnąć nagły powiew z okna ani zalać zupa kipiąca z garnka. Sterowanie jest dotykowe.

Gładką szklaną taflę łatwo wyczyścić, gdy zabrudzi się podczas gotowania. Brak otwartego płomienia oznacza także mniej tłustych osadów na meblach, ścianach i suficie.

Płyty gazowe „bez płomieni” nie wymagają używania specjalnych naczyń. Pola grzewcze są tak zaprojektowane, by można było na nich ustawić garnki i patelnie o różnych wymiarach.

• Zobacz również: Czy warto mieć wyspę w kuchni albo półwysep kuchenny? Jaka może być wyspa kuchenna?

Funkcje i zabezpieczenia płyty gazowej bez płomienia

Urządzenia mają podwójne zabezpieczenie przed wyciekiem gazu: mechaniczne – w postaci elektrozaworów i elektroniczne – systemem detekcji gazu oraz stabilności procesu spalania. Dodatkowo stosowane są też czujniki bimetaliczne, elektroniczne zabezpieczenie przegrzania płyty oraz system wykrywania obecności płomienia na palniku, który nie jest w danym momencie używany.

Funkcja booster przyspiesza gotowanie. Można ją wykorzystywać do przyspieszenia pierwszego etapu przygotowywania potraw, na przykład błyskawicznego zagotowania wody na makaron.

Tak zwana pamięć płyty, czyli opcja stop&go, pozwala wstrzymać gotowanie w razie nagłej potrzeby i po chwili włączyć je, bez konieczności ponownego ustawiania wcześniej wybranych parametrów, ponieważ kuchenka je zapamięta.

Możliwe jest programowanie czasu pracy każdego z palników oraz ręczny wybór temperatury.

Niektóre urządzenia mają czujniki wykrywające kipienie lub zalanie panelu sterowania, które automatycznie wyłączają kuchenkę.

Przydatną funkcją jest kontrola rodzicielska, czyli przycisk blokujący panel sterowania dotykowego, zapobiegający przypadkowemu uruchomieniu kuchenki, na przykład przez dziecko lub wspinającego się po sprzętach kuchennych kota.

Instalacja kuchenki gazowej bez płomienia

Płyta gazowa bez płomieni musi być podłączona nie tylko do gazu, lecz także do instalacji elektrycznej jednofazowej, zasilającej elektroniczny panel sterujący. Mimo że zużycie prądu jest minimalne, to jednak konieczne do działania płyty. Podczas przerwy w dopływie prądu, na przykład w wyniku awarii, urządzenia nie da się uruchomić. Przed taką sytuacją można się zabezpieczyć, wyposażając płytę w rezerwowy zasilacz, który będzie się ładował podczas normalnego użytkowania, a w razie awarii umożliwi pracę płyty nawet przez dwa dni.

• Przejdź do galerii: Kuchenka gazowa bez płomienia

Zobacz galerię 8 zdjęć

Autor: SOLGAZ

Gazowa bez płomieni

Płyta ceramiczna

W nowo powstających budynkach wielorodzinnych często rezygnuje się z instalacji gazu ziemnego. Nie zawsze też można go doprowadzić do domu jednorodzinnego. Wówczas pozostają do wyboru płyty zasilane elektrycznie lub korzystanie z gazu w butli.

W kuchniach tak zwanych otwartych (połączonych z salonem lub jadalnią) nawet zwolennicy gotowania na gazie nierzadko świadomie rezygnują z kuchenki gazowej. Czasem chodzi o względy instalacyjne, na przykład problem z doprowadzaniem instalacji do kuchenki ulokowanej na wyspie, lub wymaganą w przypadku gazu wentylację, innym razem o obawę przed otwartym płomieniem albo specyficznym zapachem (woń spalającego się gazu – sama niemal niewyczuwalna – łączy się z zapachem niektórych potraw podczas gotowania, tworząc nie zawsze przyjemną mieszaninę) i produktami spalania osadzającymi się z czasem na ścianach, szafkach i suficie.

W kuchenkach (płytach) elektrycznych źródłem ciepła są zwykłe grzałki elektryczne z drutu oporowego, ukształtowanego zazwyczaj w spiralę, umieszczone pod strefami grzania. Ciepło ze spirali trafia stojącego na polu grzejnym naczynia kuchennego częściowo przez przewodzenie, a częściowo przez promieniowanie podczerwone. W niektórych płytach ceramicznych źródłem ciepła są żarówki halogenowe. Elementy grzejne, na których odbywa się gotowanie, mogą mieć postać tradycyjnych żeliwnych krążków, ale w nowoczesnych urządzeniach zwykle znajdują się pod szklano-ceramiczną, przezroczystą taflą, przez którą swobodnie przenika promieniowanie podczerwone. Płyty elektryczne do gotowania są z tego powodu często nazywane ceramicznymi.

Płyty ceramiczne są cenione zwłaszcza za estetyczny wygląd i łatwość czyszczenia. Dają się też łatwiej i dokładniej regulować, dzięki czemu dostarczana do nich energia jest lepiej wykorzystywana. Im nowocześniejsza kuchenka, tym bardziej ekonomicznie można jej używać. Są urządzenia, które potrafią na przykład powtórnie wykorzystywać raz wytworzone ciepło.

Płyty elektryczne mają od dwóch do czterech krążków grzejnych, ceramiczne – od dwóch do pięciu stref grzejnych o różnej mocy i wielkości.

Płyty z krążkami żeliwnymi mają pokrętła do sterowania mocą, w przypadku ceramicznych sterowanie jest zazwyczaj sensoryczne.

Większość jest wyposażona we wskaźnik ciepła resztkowego, pokazujący, kiedy po wyłączeniu ostygną i można je będzie bezpiecznie dotykać, a także blokadę włączenia pól grzejnych przez dzieci i timer. Droższe modele mają elastyczne strefy grzejne, których wymiary można dostosować do kształtu postawionego na nich naczynia, płynną regulację mocy (wystarczy przesunąć palcem po sliderze), wyświetlacz LED.

Można gotować na nich w garnkach dowolnego typu. Ze względu na znaczną moc gotowanie jest szybsze niż na gazie, a garnki mniej się brudzą.

Nie są jednak pozbawione mankamentów. Pola grzejne nagrzewają się dość wolno, a po wyłączeniu jeszcze długo pozostają ciepłe, a nawet gorące. Jeśli potrawa zaczyna kipieć, do powstrzymania tego procesu zwykle nie wystarczy zmniejszenie mocy na sterowniku. Trzeba jeszcze na chwilę odstawić naczynie, żeby pole, na którym stało, się ochłodziło.

Podczas korzystania z kuchenki i przez pewien czas po jej wyłączeniu trzeba uważać, żeby nie oparzyć się w razie przypadkowego dotknięcia pola grzejnego.

• Sprawdź także: Malowanie płytek krok po kroku. Jaką farbę do płytek wybrać?

Instalacja płyty ceramicznej

Elektryczna. Różne modele kuchenek elektrycznych mogą wymagać odmiennego napięcia w sieci zasilającej. Wiele można podłączyć do sieci jednofazowej, do niektórych – o dużej mocy – będzie potrzebna instalacja trójfazowa. W domach jednorodzinnych ze względu na duże obciążenie sieci wewnętrznej (na przykład ogrzewaniem elektrycznym) jest zwykle instalacja trójfazowa. Problem z nią może być w mieszkaniach w bloku lub kamienicy.

Płyta ceramiczna o standardowej mocy jest wyposażona w kabel ze zwykłą wtyczką z uziemieniem. Podłączenie polega więc na wetknięciu wtyczki do gniazda.

Do zasilania gniazda do płyty warto przewidzieć osobny obwód wykonany z przewodu o przekroju co najmniej 2,5 mm², z wymaganym zabezpieczenie nadmiarowoprądowym. Wówczas w razie przeciążenia lub awarii urządzenia tylko ten obwód zostanie wyłączony, a pozostałe urządzenia elektryczne w kuchni/domu będą nadal działać bez przeszkód.

Wentylacja. Kuchnia z kuchenką elektryczną może być wentylowana w sposób naturalny lub mechaniczny, pod warunkiem że zostanie doprowadzona do niej odpowiednia ilość powietrza z zewnątrz. Można nie instalować w niej nawiewnika, ale trzeba wtedy zapewnić pośredni dopływ powietrza przez nawiewniki instalowane w pokojach.

Na wyspie. Wśród rozmaitych instalacji, które są potrzebne w kuchni, przewody elektryczne mają najmniejsze wymiary, więc można je dość łatwo ukryć. Do zamontowanej na wyspie płyty grzejnej można je doprowadzić w bruździe pod posadzką, w rurkach instalacyjnych.

• Przejdź do galerii: Płyta ceramiczna

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: Marcin Czechowicz, projekt: Marta Sikorska

Elektryczna/ceramiczna

Płyta indukcyjna

Działanie płyt indukcyjnych opiera się na zasadzie indukcji elektromagnetycznej. Wierzchnią warstwę płyty stanowi tafla ceramiczna o grubości około 4 mm, o dużej trwałości, odporności termicznej i wytrzymałości na pęknięcia. Pod nią nie ma grzałek ani ognia, lecz płaskie cewki elektryczne. Gdy na włączonym polu grzejnym postawi się garnek, cewki zaczynają wytwarzać pole magnetyczne szybkozmienne, dzięki któremu w naczyniu powstają prądy wirowe.

Problem polega na tym, że nie mogą to być naczynia z dowolnego materiału, lecz jedynie ze stali ferromagnetycznej, bo tylko w takich wytwarzają się wspomniane prądy odpowiedzialne za nagrzewanie się garnka z potrawą. Naczynie i jego zawartość podgrzewają się intensywnie, płyta tylko nieznacznie i wyłącznie w miejscu, w którym jest ustawione naczynie. Jej pozostała część nadal jest chłodna.

Płyty indukcyjne są najoszczędniejsze. Zużywają o 10% mniej energii niż ceramiczne i o 25% mniej niż zwykłe elektryczne z żeliwnymi krążkami. Aż 90% energii jest przekazywane bezpośrednio do naczynia, dzięki czemu czas gotowania potraw jest do 40% krótszy.

W odróżnieniu od zwykłych elektrycznych lub ceramicznych bardzo szybko reagują na zmiany mocy grzania zadane przez użytkownika.

Płyta indukcyjna: funkcje i sterowanie

Najnowsze modele płyt indukcyjnych są wyposażone w pola grzejne łączące poszczególne strefy grzejne albo tak zwane miejsce flex, zamiast tradycyjnego kółka konkretnej wielkości, co umożliwia wygodne na gotowanie w dużych naczyniach, takich jak brytfanna. Zwykle dostępna jest funkcja booster – zwiększająca moc wybranego pola w celu szybkiego zagotowania wody, podsmażania czy podgrzania potrawy. Pole grzewcze z przyspieszonym procesem grzania pracuje przez chwilę na najwyższym dopuszczalnym poziomie mocy grzania i z maksymalną wydajnością, dzięki czemu przygotowywana potrawa bardzo szybko osiąga wysoką temperaturę.

Niektóre modele rozpoznają obecność i kształt naczynia i zaczynają działać dopiero wtedy, gdy zostanie ustawione na polu grzewczym, nawet jeśli były włączone wcześniej.

Płyty indukcyjne są produkowane w kolorach: czarnym, białym, rzadziej ciemnoszarym czy srebrnym, a także z ramą ze stali lub bez ramy. Mogą być montowane na blacie lub na równi z nim. Mają sterowniki sensorowe i wyświetlacze z informacjami o temperaturze i stanie poszczególnych pól grzejnych, a także zaawansowane funkcje kontroli bezpieczeństwa oraz wydajności urządzenia. Niemal wszystkie modele mają przycisk blokady uniemożliwiający przypadkowe włączenie płyty (na przykład przez dziecko) oraz wskaźnik tak zwanego ciepła resztkowego informujący o temperaturze pola tuż po wyłączeniu grzania.

Dostępne są płyty indukcyjne zintegrowane z wyciągiem.

Gotowanie na płytach indukcyjnych jest bezpieczne i szybkie przy niższym niż w kuchenkach ceramicznych zużyciu energii elektrycznej. Płyty są łatwe do utrzymania w czystości i gwarantują wyjątkową precyzję regulacji temperatury.

Płyty indukcyjne nie są szkodliwe dla zdrowia użytkowników ani nie wpływają niekorzystnie na przyrządzane na nich potrawy. Jednak osoby mające wszczepiony rozrusznik serca albo aparat słuchowy powinny zachować ostrożność, ponieważ fale elektromagnetyczne wytwarzane w indukcji mogą zakłócać pracę tych urządzeń.

Instalacja płyty indukcyjnej

Wymagania instalacyjne dla płyt indukcyjnych są takie, jak dla urządzeń elektrycznych i ceramicznych. Większość płyt indukcyjnych sprzedawanych obecnie w Polsce można podłączyć do instalacji jednofazowych, czyli tradycyjnego gniazdka 230 V, ale są i takie, dla których minimalne napięcie wynosi 400 V. Podłączanie kuchenki elektrycznej z indukcją do sieci trójfazowej wymaga przewodu trójfazowego na przykład 5 x 2,5 mm².

• Przejdź do galerii: Płyta indukcyjna

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: Piotr Mastalerz, projekt: Projekt: Wojciech Chrzanowski/pracownia ch+ architekci oraz Monika i Sebastian Stanisławscy

Indukcyjna