Czy warto mieć wyspę w kuchni albo półwysep kuchenny? Jaka może być wyspa kuchenna?

2024-06-14 10:05

Dobrze zorganizowana kuchnia to przyjemność z wykonywania prac. Obecnie, dzięki modnemu trendowi jej otwarcia na strefę dzienną, jest miejscem, wokół którego toczy się życie codzienne. Uczestnictwo domowników w kulinarnych i towarzyskich spotkaniach umożliwiają wysunięte na środek pomieszczenia meble – wyspa kuchenna lub półwysep kuchenny.

Murator Remontuje: Wymiana zlewu i baterii kuchennej

Spis treści

  1. Czy warto mieć wyspę w kuchni albo półwysep kuchenny?
  2. Wyspa kuchenna – wymiary i kształty
  3. Wyspa kuchenna – płyta grzewcza, zlewozmywak i co jeszcze?
  4. Wyspa lub półwysep kuchenny – jaki blat?
  5. Wyspy i półwyspy kuchenne – oświetlenie
  6. Wyspa w kuchni jako element aranżacji wnętrz

Czy warto mieć wyspę w kuchni albo półwysep kuchenny?

Zamknięte kuchnie, które były domeną pani domu, to już przeżytek. W nowoczesnej architekturze te pomieszczenia wtopiły się w strefę dzienną. Zmieniło się też postrzeganie prac kuchennych, między innymi za sprawą popularności programów kulinarnych. Najczęściej jedną z głównych ról odgrywa tam wyspa na środku planu lub studia filmowego. Umożliwia realizację programu i podglądanie przygotowań potraw ze wszystkich stron. To przy niej toczy się akcja, a główni bohaterowie opowiadają o przysmakach i realizują najbardziej wyszukane przepisy.

„Wyspiarski” trend w aranżacji wnętrz nie jest nowy, ale stał się niemal obowiązującą modą. Położona na środku kuchni wyspa lub wysunięty półwysep są miejscem przygotowywania, spożywania posiłków i wraz z sąsiadującą z nimi przestrzenią jadalni czy salonu stały się centrum życia w domu. W czasie przygotowywania potraw można mieć kontakt z resztą domowników. Położenie na środku pomieszczenia pozwala także przebywać przy wyspie kuchennej kilku osobom naraz. Jednocześnie na połączonym z wyspą lub stojącym w jej pobliżu stole kuchennym dziecko może się bawić, odrabiać lekcje lub spożywać posiłek. Takie miejsce integruje domową społeczność. Jedna przestrzeń z wyspą, jadalnią i salonem ułatwia także organizowanie spotkań rodzinnych i towarzyskich. Osoba przygotowująca potrawy może być zawsze zwrócona przodem do innych i uczestniczyć w spotkaniu i rozmowie.

Wyspa kuchenna – wymiary i kształty

O wielkości kuchennej wyspy decyduje dostępność miejsca. Na małej przestrzeni zmieści się mniejszy wariant z blatem roboczym do przygotowywania drobnych posiłków. Najmniejsza wyspa może mieć wymiary 50 x 50 cm, ale wygodę pracy zapewni nieco szersza, której jeden wymiar będzie większy, najlepiej 70 cm.

Bez względu na wielkość znajdzie się w niej miejsce na półeczki, szuflady do przechowywania naczyń, sztućców, narzędzi i innych drobiazgów do wykonywanych tu prac.

Najprostsza wyspa to zestawione ze sobą szafki kuchenne lub stelaż z blatem. Połączona z niewielkich rozmiarów stolikiem (oddzielnym lub będącym jej częścią) będzie służyć do spożywania codziennych posiłków przez jedną, dwie osoby. Gdy miejsca jest niewiele, półwysep dostawia się jednym bokiem do ciągu szafek lub ściany. To częste rozwiązanie stosowane w mieszkaniach.

Na półwyspie i wyspie powinna być możliwość podłączenia urządzeń małego AGD, na przykład miksera czy blendera (dla których znajdzie się też miejsce pod wyspowym blatem). Stosowanie przedłużaczy z kablami ciągnącymi się po blacie czy podłodze to niezbyt wygodne rozwiązanie. Przewody zasilające powinny być poprowadzone bezpiecznie na konstrukcji mebla do gniazdka umieszczonego na panelu przy blacie. W przypadku półwyspu można je doprowadzić do puszki rozdzielczej w ścianie, do której mebel przylega. Do wyspy kable trzeba doprowadzić w warstwie podłogi w rurze osłonowej. Jeśli w pomieszczeniu znajduje się słup, który podpiera belkę stropową, warto rozważyć ulokowanie wyspy przy nim i wówczas przewody prowadzi się wzdłuż niego od puszki elektrycznej; jeśli jest murowany lub betonowy – w zakrytej bruździe instalacyjnej.

wyspy i półwyspy
Autor: Marcin Czechowicz Na wyspie można zainstalować zlewozmywak, a pod nią umieścić szuflady i szafki. Wtedy staje się zasadniczym blatem roboczym

Wyspa kuchenna – płyta grzewcza, zlewozmywak i co jeszcze?

Płyta grzewcza to podstawa przyrządzania posiłków i jej montaż na wyspie wymaga doprowadzenia zasilania. Płyty gazowe są kłopotliwe do podłączenia. Rury doprowadzające gaz ziemny nie mogą stać się elementem wystroju wnętrza, a muszą być poprowadzone pod sufitem, dodatkowo nie powinny przecinać pomieszczeń mieszkalnych. Te uwarunkowania determinują położenie wyspy „pod gazem” blisko ściany, na której przebiega instalacja zasilająca. Takie podłączenie nie zniknie z widoku i tylko zastosowanie odpowiednich materiałów wykończeniowych je zatuszuje. Rura może być schowana w wentylowanym kanale przebiegającym pod sufitemi w podobnym pionowym prowadzącym do zaworu przy płycie. Te trudności zniechęcają do stosowania gazu na wyspie kuchennej na rzecz prostszej w instalacji płyty elektrycznej. Przewody elektryczne o wiele łatwiej jest doprowadzić na środek kuchni, choćby w osłonach ukrytych w posadzce.

Łatwiej jest podłączyć media do tak zwanego półwyspu, który wychodzi w przestrzeń kuchenną, ale jednym z węższych boków przylega do ściany. To od niej można poprowadzić wszystkie przyłącza do instalacji pionu kanalizacyjnego czy wentylacyjnego lub kanał z rurą gazową.

Zlewozmywak na wyspie to wygoda. Bieżącą wodę bez przeszkód doprowadza się giętkimi przewodami w wylewce. Większą trudnością jest odprowadzenie ścieków. Przeważnie rura odpływowa musi zostać wpuszczona w posadzkę, najlepiej jeśli długość takiego podłączenia w podłodze nie przekracza 3 m, bo przy zachowaniu spadku 4–5 cm na metr może być problem z ukryciem jej w warstwach podłogi. Jeśli kuchnia znajduje się nad podpiwniczeniem, to rozwiązanie jest prostsze, gdyż można połączyć odpływ z pionem kanalizacyjnym, który znajduje się na niższej kondygnacji.

Okap nad płytą grzewczą jest nieodzowny w otwartej kuchni. Okapy przeznaczone do wysp mają możliwość montażu do sufitu. To urządzenia, które łączą w sobie użyteczność i estetykę. Stworzone często we współpracy z renomowanymi projektantami i wyprodukowane przez znane firmy osiągają bardzo wysokie ceny, przewyższające inne kuchenne urządzenia. Wynika to nie tylko z wzornictwa, ale też z zastosowanych rozwiązań technicznych, dzięki którym są na przykład bardzo ciche. Okapy z pochłaniaczem nie wymagają podłączenia do wentylacji, co ułatwia montaż. Powietrze znad płyty, przesiąknięte wodą, oparami (znad kuchni gazowej też produktami spalania) i drobinkami tłuszczu, trafia do filtra i pochłaniacza, a po oczyszczeniu powraca do pomieszczenia. Części oczyszczające powietrze wymagają okresowej konserwacji – mycia, wymiany filtrów, opróżniania zbiornika z zanieczyszczonymi tłuszczem skroplinami powstałymi w trakcie gotowania i smażenia. Okapy z wyciągiem trzeba połączyć z kominem wentylacyjnym. Powinien to być osobny pion tylko do tego celu; w przypadku kuchni gazowej to wymóg. Są również wyposażone w pochłaniacze z filtrami, aby wstępnie usunąć nadmiar wody i tłuszczu i nie dopuścić do jego osadzania się na ściankach przewodów wyciągu. Kanały powietrzne doprowadzające do pionu można ukryć w suficie podwieszanym. Ostatnio popularność zdobywają, tak zwane okapy blatowe, które są często integralną częścią płyty kuchennej lub montowane w jej pobliżu na stałe. Spotyka się też modele wysuwane z blatu. Są to urządzenia bardzo drogie i należą do grupy okapów z pochłaniaczem.

Wyspa lub półwysep kuchenny – jaki blat?

Blat to niezbędny element wyposażenia kuchni. Kiedyś tę funkcję pełnił stół, ale dzisiaj jest to część ciągów kuchennych. Jeśli chcemy mieć blat nie tylko ładny, lecz także trwały, warto zdecydować się na kamień naturalny, na przykład granit. Takie blaty są najtrwalsze, ale jednocześnie najdroższe i najcięższe. Podobną trwałość, a przy tym nieco niższą cenę, mają blaty z konglomeratów granitowych, kwarcowych, kompozytów mineralno-żywicznych. Wszystkie te materiały charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną, odpornością na działanie temperatury i substancji chemicznych. Pięknie prezentują się blaty z drewna, ale wymagają wielu zabiegów konserwacyjnych, aby długo zachowały ładny wygląd. Najmniej zapłacimy za blat z płyty wiórowej laminowanej, jest to jednak materiał najmniej trwały.

Wyspy i półwyspy
Autor: Marcin Czechowicz, projekt: Philip Berners, Wojciech Oleński W dużej kuchni zmieszczą się dwie wyspy, jedna główna ze zlewem, blatem i kuchenką z piekarnikiem, i druga – pomocnicza, która może służyć do przygotowywania i serwowania dań. Słup konstrukcyjny posłużył do montażu gniazdka elektrycznego dla urządzeń AGD

Wyspy i półwyspy kuchenne – oświetlenie

Miejsce pracy musi być dobrze doświetlone. Nad wyspami – w zależności od ich wielkości – montuje się jedno lub kilka źródeł światła. Dobrze, żeby dawały one wiązkę rozproszoną, która równomiernie pokrywa swym zasięgiem większą przestrzeń. Często są one powiązane z systemem oświetlenia w całej kuchni, gdyż uzupełniają wystrój i pełnią też funkcję dekoracyjną. Dodatkowe oświetlenie nad samą płytą grzewczą zapewniają okapy sufitowe, które są większości wyposażone w lampy ledowe, często o bardzo efektownym wyglądzie oraz ze sterowaną mocą i kierunkiem strumienia światła.

Wyspa w kuchni jako element aranżacji wnętrz

Wyspa zwrócona ku domowi przestaje być wyposażeniem kuchni, a staje się elementem wystroju całego wnętrza. Ważnym aspektem jest więc nie tylko jej funkcjonalność, lecz także wygląd.

Konstrukcja wyspy kuchennej jest najczęściej drewniana lub z płyt drewnopochodnych pokrytych okleiną lub laminatem. Część wyspy może być otwarta z wyeksponowanymi półkami. Często jest całkowicie zabudowana i wyposażona w szuflady i szafki. Jej wygląd musi być dopasowany do reszty wystroju części kuchennej, ale też salonu, z którym się łączy.

Kolorystyka i sposób wykończenia zależą od upodobań. Fronty mogą nawiązywać materiałem i wzornictwem do tradycji, jak też być nowoczesne. Styl rustykalny, prowansalski to drewno pokryte bejcami, woskami lub lakierami, ozdobne płyciny, listwy, wytłoczenia i kute okucia. Skandynawski będzie bazował na prostych formach i minimalnym zdobnictwie.

W nowoczesnej kuchni wnętrze będzie przypominało laboratorium. Moda na fronty lakierowane na wysoki połysk i wyeksponowanie błyszczącej powierzchni frontów wymusiła brak mocowanych na ich powierzchni uchwytów; szafki i szuflady mają wyprofilowane wąskie pochwyty na krawędziach lub otwierają się za pomocą mechanizmów uruchamianych przez nacisk.