Tynkowanie ścian na dobrym podłożu
Do prac tynkarskich przystępuje się wtedy, gdy zakończone są roboty stanu surowego oraz zamurowane przebicia i bruzdy. Podpowiadamy jak powinno wyglądać prawidłowe tynkowanie ścian.
Autor: Mariusz Bykowski
Ściany o dużej powierzchni dzieli się na pola 2-metrowej szerokości, przyklejając w takich odstępach listwy prowadzące. Przed rozpoczęciem tynkowania wzmacnia się również naroża kątownikami mocowanymi na placki zaprawy
Nakładanie tynku
Układanie tynków należy rozpocząć po wyschnięciu ścian i sufitów, a temperatura w pomieszczeniach powinna się utrzymywać w granicach od +5°C do +25°C. Przyczepność tynku zależy przede wszystkim od przygotowania podłoża. Dlatego musi być ono nośne, czyli mocne i stabilne, oraz oczyszczone z kurzu, brudu i słabo przylegających kawałków, a także zanieczyszczeń mogących osłabić przyczepność. Aby tynk dobrze się trzymał ścian i sufitów, trzeba z nich skuć wszelkiego rodzaju nacieki betonu powstałe podczas betonowania stropów czy nadproży i wyrównać większe ubytki (podłoże powinno być równe, bez wgłębień czy wybrzuszeń). Zatłuszczone miejsca myje się wodą z detergentem, na przykład płynem do zmywania naczyń. Powierzchnie wyjątkowo gładkie, takie jak beton, trzeba pokryć środkiem zwiększającym ich szorstkość i przyczepność, te zaś o dużej chłonności, takie jak beton komórkowy, czy nierównomiernie wchłaniające wilgoć, jak ceramika – środkiem gruntującym odpowiednio dobranym do podłoża.
