Zielone przeboje
Formy kwiatów potrafią zaskakiwać. Ale daleko bardziej zdumiewają ich talenty i możliwości.
Autor: archiwum muratordom
Medinilla (Medinilla magnifica)
Autor: archiwum muratordom
Medinilla (Medinilla magnifica)
Medinilla (Medinilla magnifica)
Pochodzi z Filipin i słynie z nieprzeciętnej urody. Na jej łodygach rozwijają się różowe przykwiatki przypominające skrzydła motyla, a wśród nich właściwe kwiaty, które mają około centymetra średnicy. Kwiatostany mogą osiągać nawet 30-40 cm długości. Roślina jest niezwykle delikatna, wymaga troskliwej opieki. Wymaga ciepła i światła, ale nie może być wystawiana bezpośrednio na słońce, bo zbyt mocne promienie mogą przepalić jej liście.
Kurkuma (Curcuma)
Jej nazwa kojarzy się głównie z kuchnią azjatycką. Suszone kłącza starte na proszek nadają potrawom oryginalny smak i ładny kolor. Kurkuma to także piękny kwiat doniczkowy. W warunkach naturalnych, w okresach suszy, liście obumierają, a cała roślina przechodzi w stan spoczynku. Lecz gdy spadnie deszcz, kurkuma ponownie budzi się do życia. Okazy przeznaczone do uprawy w doniczkach potrzebują dużo rozproszonego światła i wilgoci.
Autor: archiwum muratordom
Zamiokulkas (Zamioculcas zamiifolia)
Zamiokulkas (Zamioculcas zamiifolia)
Pochodzi z tropików, nie potrzebuje więc ani zbyt wiele światła, ani wody. Potrafi przetrwać bez podlewania nawet kilka tygodni. To jedna z tych roślin, które są prawie zupełnie odporne na zaniedbanie ze strony opiekuna. Właściwie jedyne, co może jej zaszkodzić, to nadmierne podlewanie.
Takka "Lentac" (Tacca chantrieri)
Tajemnicza piękność z Azji. Czarne płatki okalają dziwne, zwisające macki. Najatrakcyjniejsza część to okwiat, a nie właściwy kwiat. Utrzymuje się bardzo długo, nawet kilka tygodni. Najlepiej prezentuje się, gdy jest eksponowana solo, na jasnym tle, w ascetycznym otoczeniu. To luksusowa roślina - wymagająca w uprawie i trudna do zdobycia. Sprzedawana krótko: od lutego do kwietnia.
Autor: archiwum muratordom
Dzbanecznik (Nepenthes)
Dzbanecznik (Nepenthes)
Autentyczna pułapka na owady. Niektóre liście są przekształcone w dzbankowate organy, które służą do chwytania insektów. Każdy dzbanek nakryty jest wieczkiem. Roślina produkuje pachnący nektar, który wabi ofiary. Kiedy owad usiądzie na brzegu kwiatu, nie ma szans. Ześlizguje się prosto do wnętrza dzbanka. Na dnie znajdują się enzymy, które rozkładają białko. Tam ofiara zostaje strawiona i wchłonięta. Ta drapieżna roślina jest dosyć kapryśna, ale bardzo wdzięczna. Pochodzi z lasów tropikalnych.
Muchołówka (Dionaea)
Ta urocza mięsożerna roślinka pochodzi z Ameryki Północnej. W jej naturalnym środowisku brakowało składników odżywczych i z konieczności nauczyła się polować na owady. Po wewnętrznej stronie liści ma sztywne włoski. Gdy ofiara usiądzie tam na chwilę, włoski gwałtownie załamują się, a liść się zamyka. Wolno ją dokarmiać, ale trzeba pamiętać, aby owady nie były zbyt okazałe. Czasami na wiosnę muchołówce przychodzi ochota na kwitnienie, ale pędy kwiatostanowe lepiej usunąć, bo roślina może zmarnieć.
