Prace malarskie. Przygotowanie ścian do malowania

Czeka cię wykończenie nowego domu? Pamiętaj, że przygotowanie ścian do malowania jest równie ważne, jak samo malowanie ścian i sufitów. Dowiedz się, jak odpowiednio przygotować podłoże, zanim rozpoczniesz prace malarskie.

Zobacz galerię 1 zdjęcie

Autor: Wiktor Greg

Od tego, jak dobrze pomalujesz ściany po raz pierwszy, zależy nie tylko trwałość powłoki malarskiej, ale także to, ile pracy będziemy mieli kiedyś podczas remontu. Z tego powodu warto starannie przeprowadzić prace przygotowawcze oraz malarskie.

Przygotowanie podłoża do malowania

Powierzchnia ścian i sufitów przeznaczonych do malowania powinna być zwarta, nośna, czysta i sucha. W nowym domu może się zdarzyć, że w trakcie montażu instalacji czy innych prac wykończeniowych uszkodzono ściany – gdzieś obtłuczono narożnik, w innym miejscu uderzono w gładź lub płytę gipsowo-kartonową i one popękały. Takich miejsc nie należy malować, dopóki nie przywróci się im prawidłowego stanu. Warto pamiętać, że do naprawy podłoża najlepiej wykorzystać ten sam materiał, z którego wykonano ścianę czy sufit. Dzięki temu później uzyskasz jednolity efekt. Z powierzchni ścian i sufitów trzeba usunąć pył, kurz i inne zabrudzenia, które powstają podczas prac budowlanych.

Kiedy zaczynać malowanie

Tynki cementowo-wapienne schną mniej więcej 4 tygodnie, gipsowe – minimum półtora tygodnia, gładź gipsowa – co najmniej 6 godzin (warstwa grubości 2 mm). Modne teraz ściany z surowego betonu, także fakturowanego, powinny schnąć minimum 8 tygodni (przy grubości betonu do 6 cm). Wielu inwestorów buduje ściany działowe z cegieł lub bloczków z różnych materiałów, na przykład betonu komórkowego, silikatów. Je także można pomalować. Ale można to zrobić dopiero po wyschnięciu materiału wiążącego cegły lub bloczki – według zaleceń producenta. Do malowania farbami dyspersyjnymi do wnętrz nadają się nawet płyty OSB czy MFP. Można to zrobić bezpośrednio po ich montażu. Należy pamiętać, że rzeczywisty czas schnięcia różnych podłoży zależy od ich grubości oraz temperatury i wilgotności powietrza w pomieszczeniu.

Gruntowanie ścian i sufitów

Grunty są przeznaczone na podłoża pyliste, chłonne, nasiąkliwe, porowate. Są to na przykład gładzie i tynki gipsowe, płyty gipsowo-kartonowe, niestabilne tynki cementowo-wapienne. Grunty powinny wejść głęboko w strukturę podłoża. W standardowych przypadkach najczęściej nanosi się jedną warstwę preparatu. Do nakładania najlepiej używać wałków z krótkim runem – 2-8 mm.

Farby podkładowe

Podkłady należy stosować na podłożach, które są niechłonne, trudne do zwilżenia. Farba podkładowa nie wnika głęboko, lecz tworzy powłokę na wierzchu. Nakłada się ją na podłoża gładkie i połyskliwe, mocne, twarde i zwarte, a także niejednolite bądź o intensywnym kolorze. Są to na przykład tynki cementowo-wapienne, beton, cegły i bloczki z różnego materiału, płyty wiórowe. Do farb podkładowych stosuje się wałki o długości runa 8-26 mm.

Podkład i grunt jednocześnie

W niestandardowych sytuacjach zaleca się tak zwane systemowe gruntowanie, w którym jednocześnie wykorzystuje się preparat gruntujący i farbę podkładową. To dotyczy podłoży, które wykazują cechy typowe zarówno do stosowania gruntów, jak i farb podkładowych, a dodatkowo mają: 

• różną barwę lub odcień powierzchni; 
• różną strukturę powierzchni.

Przykładem takiego podłoża jest ściana wykończona różnymi materiałami albo produktami nałożonymi w odmienny sposób, na przykład przygotowany we własnym zakresie tynk cementowo-wapienny obok tynku maszynowego albo gładzie gipsowe różnych producentów tworzące na powierzchni inną strukturę. W obu przypadkach preparat gruntujący wzmacnia podłoże, między innymi przez wyeliminowanie pylistości i wyrównanie jego chłonności. Farba podkładowa w pierwszym przypadku ma za zadanie ujednolicić barwę lub odcień podłoża, a w drugim – wyrównać strukturę powierzchni.