Jakie kolory wybrać do pokoju dzieci? Doradza architekt wnętrz
Wybór odpowiedniego koloru do pokoju dziecka zależy przede wszystkim od wieku. Projektanci inne kolory proponują dla dzieci do 3 roku życia, inne dla dzieci starszych. Przy wyborze koloru ścian warto posłuchać dziecka i dowiedzieć się, jakie barwy podobają mu się najbardziej. W podjęciu decyzji pomocna może być psychologia koloru.
Autor: Barlinek
Pokój młodej damy. Na jasnym neutralnym tle wspaniale prezentują się kwieciste dodatki. Uwagę zwraca też pas w intensywnym kolorze przy suficie (fot. Barlinek)
Podstawowe zasady stosowania kolorów w pokoju dziecka
Gdybyśmy nawet pozostawili pokój dziecka w śnieżnej bieli, będzie kolorowy. To dziecko wniesie do niego barwy wraz ze swoimi ubrankami, zabawkami i malunkami. Dlatego ogranicz liczbę kolorów w pokoju dziecka do dwóch-trzech. Im mniejszy pokój, tym konsekwencja jest bardziej pożądana.
Dzieci w wieku do 3 lat nie widzą pastelowych kolorów. Tak wynika z badań przeprowadzonych przez naukowców z poznańskiego UAM (Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza). Niemowlę, niezależnie od płci, lubi kolory zdecydowane i kontrastowe zestawienia. Dlatego projektanci wyposażenia pokoi dziecięcych i zabawek stawiają na kolory nasycone i mocne zestawienia: czarny – żółty, biel z błękitami, fioletem, czernią.
Wybierając kolory do pokoi dzieci starszych, najlepiej je zapytać, jaki kolor lubią. Warto podsunąć im próbnik farb (są wystawionene w sklepach z farbami). Preferencje kolorystyczne kształtują się ostatecznie około drugiego roku życia i mają silny związek z temperamentem. Ale nie zdziwmy się, gdy nagle się zmienią. To się zdarza. Wybierając gamę do pokoju dziecka, możemy też kierować się psychologią koloru.
WIDEO: Jaką farbą pomalować pokój dziecka. Farba do pokoju dziecka
Psychologia koloru w pokoju dziecka
Kolor jasnozielony – uspokaja i daje poczucie bezpieczeństwa. Uwaga! Stosowany w nadmiarze powoduje senność, zmęczenie i rozdrażnienie.
Kolor niebieski – koi nerwy, pomaga w komunikacji, jest stosowany w terapii lęków. Jednak znów należy być ostrożnym. Jeśli jest go za dużo, może sprzyjać niedbalstwu, lenistwu, znudzeniu.
Kolor biały – tak jak jasnoniebieski i zielony uspokaja, łagodzi, ma jeszcze tę zaletę, że świetnie podkreśla czyste, intensywne kolory. Poza tym bielą nie można „przedobrzyć” – nigdy nie będzie jej za dużo.
Kolor żółty – wzmacnia system nerwowy, pobudza intelekt, nastraja życzliwie, sprzyja koncentracji. Odcienie żółtego – cytrynowe i kremowe – dodają energii, ale też przyciągają owady (odstrasza je niebieski). Niestety, żółty wzmacnia też złość, kłótliwość, niepokój, a w nadmiarze jest męczący.
Kolor jasnoróżowy – tak lubiany przez małe dziewczynki – nastraja optymistycznie. To kolor ciepła, serdeczności, troski i współczucia. Oznacza delikatność i łagodność, ułatwia niesienie pomocy sobie i innym. Ale uwaga! Róż to także snobizm i arogancja, izolowanie się, brak poczucia bezpieczeństwa i własnej wartości, niezauważanie własnych potrzeb!
Kolor czerwony – pobudza, dlatego nie jest polecana w nadmiarze do pokoi dziecięcych.
Oddziaływaniu i nadmiarowi każdej barwy można przeciwdziałać, stosując akcenty w kolorze dopełniającym: do zielonego – różowe i czerwone, do niebieskiego – żółte i pomarańczowe, i na odwrót.
