Czy tynk wapienny to najlepszy sposób tynkowania wnętrz? Poradnik
Tynkowanie ścian wewnętrznych domu lub mieszkania można zlecić specjalnej firmie lub zająć się tym samodzielnie. Szczególnie przy tej drugiej opcji, musisz wiedzieć, jaki tynk chcesz zastosować. Tynk wapienny, tynk gipsowy a może gliniany? Zobacz, co powinieneś wiedzieć o każdym z gatunków tynków.
Wśród tynków stosowanych do wykańczania wnętrz budynków największą popularnością cieszą się tynki gipsowe chętnie stosowane ze względu na możliwość uzyskania bardzo gładkiej powierzchni. Znajdują one zastosowanie we wszystkich pomieszczeniach, pod warunkiem że nie będą za bardzo narażone na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne. Są tynki gipsowe do nakładania ręcznego lub do natryskiwania agregatem (tynkowanie maszynowe). Wciąż popularne są też najbardziej tradycyjne z tynków – cementowo-wapienne. Poleca się je do miejsc, gdzie występuje ryzyko uszkodzenia mechanicznego (korytarze, klatki schodowe, garaże). Mają one bowiem bardzo mocną powierzchnię. Stanowią idealne podłoże do montażu wszelkich okładzin. Faktura ich powierzchni jest nieco chropowata i nawet po dokładnym wygładzeniu pozostaje szorstka. Grubość ułożonego tynku cementowo- wapiennego wynosi 2-3 cm. W sprzedaży są takie do nakładania ręcznego lub maszynowego.
Tynki cementowe - tylko ręczna aplikacja
Tynki cementowe – nie zawierające wapna – można układać tylko ręcznie. Wykańcza się nimi głównie ściany i sufity w pomieszczeniach narażonych na działanie wilgoci. Są one bardzo odporne na uszkodzenia, ale za to ciężkie do wyrabiania. Układa się je podobnie jak cementowo- wapienne. Tanie tynki cementowe są chętnie stosowane jako podkład wyrównawczy pod inne rodzaje tynków. Wygodne do układania są tynki wapienne. Długo wiążą, więc nie trzeba spieszyć się podczas ich wygładzania. Są też dzięki temu odporne na skurcz podczas schnięcia i nie ma ryzyka, że zaraz po ułożeniu popękają. Mają małą wytrzymałość i dlatego idealnie nadają się do nakładania na stare tynki. Jest bowiem zasada, że na tynk można nałożyć drugi tynk tylko wtedy, gdy będzie on słabszy od tego pierwszego.
Tynki dekoracyjne i ekologiczne
Tynki wapienne są paroprzepuszczalne i zapewniają dobry mikroklimat w pomieszczeniach. Mają jednak małą wytrzymałość na uszkodzenia. Tynków wapiennych nie poleca się też na ściany wewnętrzne do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności. Oprócz wymienionych w sklepach znajdziemy też tynki do efektów dekoracyjnych – zazwyczaj w postaci past gotowych do użycia. Pozwalają uzyskać na ścianach dekoracyjne faktury. Ekologom i miłośnikom rustykalnych klimatów można zaproponować naturalne tynki gliniane. Są paroprzepuszczalne, odporne na pleśnie i grzyby domowe. Dzięki dużej masie dobrze akumulują ciepło. Pochłaniają je, gdy w pomieszczeniu jest wysoka temperatura, i oddają, gdy robi się chłodniej. Równie dobrze potrafią tłumić dźwięki. Mają także zdolność pochłaniania nieprzyjemnych zapachów – na przykład dymu tytoniowego. Jednak najważniejszą cechą tynków glinianych jest to, że w każdej chwili można je usunąć na mokro ze ściany i po ponownym rozrobieniu ułożyć w innym miejscu.
Tynk maszynowy czy ręczny?
Tynki maszynowe wykonuje ekipa dysponująca agregatem. Nie pobawimy się więc w tynkarzy i będziemy musieli zapłacić za robociznę. Warto, bo metoda ta jest bardzo efektywna. W agregacie rozrabia się masę i za pomocą węża nanosi ją na ścianę. Wygładzać i zacierać trzeba ręcznie. Zaletą jest szybkość – dobra ekipa w jeden dzień jest w stanie otynkować 100 m2 powierzchni. Tynk maszynowy jest też nieco tańszy od ręcznego. Metoda ta sprawdza się najlepiej w przypadku ścian o dużych powierzchniach, w których nie ma zbyt wielu otworów, wnęk, glifów. Tynki - szczególnie tynk wapienny - ręczne rozrabia się wodą i nanosi kielnią i pacą. Układanie trwa dłużej niż tynkowanie agregatem – około 60 m2 na dzień. Metoda ta jest polecana do małych pomieszczeń. Tynkowanie ręczne, gdy zatrudnia się fachowców, jest tylko niewiele tańsze od maszynowego.
