Listwy do podłóg drewnianych, czyli czym i jak wykończyć parkiet, panele i deski. Czym można zastąpić listwy przypodłogowe?
Listwy przypodłogowe to kluczowy element aranżacji wnętrza. Nie tylko maskują szczeliny dylatacyjne, ale także chronią ściany i dodają pomieszczeniu elegancji. Na rynku dostępne są różnorodne modele listew – od klasycznych drewnianych po nowoczesne MDF czy metalowe. Podpowiadamy też, jakie są alternatywy dla tradycyjnych listew przypodłogowych i na co zwrócić uwagę przy wyborze najlepszego sposobu wykończenia podłogi drewnianej.
Autor: VOX
Wysokie białe cokoły to dzisiaj niemal standardowe rozwiązanie stosowane do podłóg z litego drewna i desek trójwarstwowych.
Spis treści
- Listwy przypodłogowe - zalety
- Jakie listwy do podłogi drewnianej? Kształty, kolory, wielkości
- Jaka powinna być wysokość listwy przypodłogowej?
- Listwy przypodłogowe drewniane
- Listwy przypodłogowe MDF
- Listwy przypodłogowe z tworzywa sztucznego
- Montaż listew przypodłogowych - różne techniki
- Czym można zastąpić listwy przypodłogowe?
- Montaż listew do podłóg remontowanych
- Nowoczesne listwy przypodłogowe. Zdjęcia
Listwy przypodłogowe - zalety
Listwy przypodłogowe nie tylko pozwalają starannie wykończyć miejsca styku podłogi ze ścianą, ale też pełnią wiele innych zadań. Układa się je wzdłuż krawędzi podłogi, zakrywając dylatacje, czyli szczeliny, które z uwagi na pracę drewna powinno się podczas układania parkietu lub desek pozostawić między posadzką a ścianą.
Listwy kryją również wszelkie niedoskonałości montażowe, o które na styku dwóch płaszczyzn nietrudno, choćby takie jak nieprecyzyjnie przycięte deski czy deszczułki parkietowe. Skutecznie zapobiegają gromadzeniu się kurzu w szparach między podłogą a ścianą oraz zabezpieczają ściany przed zabrudzeniem, amortyzują uderzenia i chronią ich naroża przed obiciami. W przypadku podłóg z litego drewna listwy pełnią jeszcze jedną ważną rolę – wzmacniają i stabilizują posadzkę, zapobiegając pękaniu desek czy deszczułek parkietu.
Służą też do ukrycia prowadzonego okablowania, a hitem są modele listew wyposażone w modne podświetlenie ledowe, które ma właściwości funkcjonalne i współtworzy nastrój wnętrza. Dobór listew wydaje się prostym zadaniem, chociaż liczba dostępnych na rynku ich rodzajów nie ułatwia zadania.
Jakie listwy do podłogi drewnianej? Kształty, kolory, wielkości
Listwy przypodłogowe mogą się wtopić we wnętrze, możemy ich nawet nie zauważać, ale warto zdawać sobie sprawę, że źle dobrane mogą oszpecić pomieszczenie, a także powodować problemy z ustawianiem mebli przy ścianach i zmniejszać funkcjonalność pomieszczenia. Ich dobór nie może być więc przypadkowy. Jeszcze do niedawna trudno było sobie wyobrazić, że parkiet czy deski można wykończyć innymi listwami niż drewniane, co więcej – musiały być wykonane z tego samego gatunku drewna co zastosowany materiał posadzkowy.
Zadaniem listwy było przedłużenie optyczne podłogi, posadzka z drewna płynnie przechodziła wówczas na ściany, tym samym zwracając większą uwagę na samą podłogę. Przełom nastąpił, gdy zmieniło się postrzeganie roli listew, które zaczęły być traktowane również jako elementy ściany. Zmieniła się także oferta rynkowa, a szczególnie pojawienie się listew wykonanych z materiału drewnopochodnego, który przyniósł nowe rozwiązania i możliwości.
Moda na białe listwy przypodłogowe, często wyróżniające się na tle pomalowanej na inny kolor ściany, wynikała między innymi z poszukiwania sposobów na optyczne powiększenie pomieszczeń i ich rozświetlenie. Białe listwy harmonizują z każdą barwą i fakturą ścian, mebli i wyposażenia, nadając przestrzeni lekkość i świeżość. Nic więc dziwnego, że stały się niemal standardem we wszystkich rodzajach posadzek, również drewnianych. Obecnie większość (szacuje się, że nawet 80%) podłóg układanych na nowo, a także remontowanych parkietów czy podłóg z desek wykańczana jest listwami białymi (także z litego drewna lakierowanego na biało).
Swoich odbiorców zyskały również listwy szare, głównie we wnętrzach w stylu skandynawskim, traktowane jako alternatywa dla białych listew, oraz czarne i grafitowe, służące do podkreślenia surowości, ale też wyrafinowanej elegancji stylów loftowego i industrialnego. Warto wiedzieć, że listwy przypodłogowe można zamówić w wielu kolorach z palety RAL i NCS. W zależności od upodobań mogą stać się wyrazistą dekoracją, delikatnym akcentem lub mieć taki kolor jak ściana. W wielu wypadkach projektanci czy inwestorzy chcą je powiązać z innymi elementami wnętrza.
By uzyskać spójny charakter aranżacji, można dobrać listwy do ościeżnic drzwi – w miejscu, gdzie są one zamontowane, ościeżnica płynnie łączy się z podłogą, ponieważ wzór, szerokość, kolor i materiał listew powtarza te same parametry ościeżnicy. Listwy są wtedy elementami łączącymi największe płaszczyzny wnętrza, poziomą z pionową.
Jaka powinna być wysokość listwy przypodłogowej?
Zależnie od wysokości pomieszczenia, jego powierzchni, a także stylu aranżacji, można wybrać niskie lub wysokie modele. Te o wysokości 12 cm i większej są nazywane cokołami – mogą być proste, zaokrąglone lub frezowane. Listwy o wysokości i szerokości 1,5 cm i mniejszej to ćwierćwałki, które mogą być wklęsłe lub wypukłe. Listwy o wysokości od 6 do 8 cm dobrze prezentują się w pomieszczeniach o standardowej wysokości, rekomendowane są do pomieszczeń minimalistycznych, skandynawskich czy loftowych.
Do wnętrz wyższych niż 260 cm najlepiej pasują listwy o wysokości przynajmniej 10 cm. Takie sprawdzają się w aranżacjach w stylu klasycznym, angielskim i glamour. Zasady te mają jednak charakter ogólny i nie należy ich traktować jako ścisłe wytyczne. Ostateczny wybór listew przypodłogowych dopasowujemy zawsze do konkretnego wnętrza i własnych gustów. Obecnie panuje moda na łączenie stylów i na przykład listwy profilowane, które nadają stylowego charakteru wnętrzom, nie są zarezerwowane jedynie do aranżacji klasycznych, ale mogą również stanowić przykuwający uwagę akcent we wnętrzu zaaranżowanym bardzo nowocześnie.
Ponadto dekoracyjne frezy mogą mieć różną formę, na rynku znajdziemy kilkadziesiąt różnych profili, również bardzo minimalistycznych czy takich, które pozwolą na zachowanie równowagi między klasyką i nieszablonowym designem. Są też firmy, które oferują możliwość zaprojektowania własnego profilu.
Listwy przypodłogowe drewniane
Naturalnym wyborem dla wielu inwestorów układających nową podłogę drewnianą lub remontujących stary parkiet są listwy przypodłogowe drewniane, które są nie tylko efektowne, ale również wytrzymałe i odporne na uszkodzenia, a ponadto można je wielokrotnie odnawiać. Wykonuje się je z różnych rodzajów drewna, najbardziej popularne są sosnowe, świerkowe, dębowe, jesionowe i bukowe. Bez problemu dobierzemy je kolorystycznie do materiału posadzkowego czy stolarki okiennej i drzwiowej lub ściany.
Jeśli stawiamy na listwy o wyglądzie naturalnego drewna, wtedy najlepiej, by były wykonane z tego samego drewna, z którego została zrobiona podłoga. Dlaczego warto zachować tę zasadę? Każdy gatunek drewna starzeje się i zmienia barwę w odmienny sposób. Nawet jeśli na początku dwa gatunki drewna mogą wyglądać podobnie, po pewnym czasie różnice będą mocno widoczne. Trzeba też pamiętać, że drewniane listwy mogą mieć różnice w kolorystyce i usłojeniu.
Aby uniknąć połączenia kontrastujących ze sobą listew, należy je najpierw rozpakować i ułożyć od najjaśniejszych do najciemniejszych. W takiej kolejności montujemy je na ścianach. Decydując się na listwy w kolorze drewna, możemy kupić je już polakierowane lub sposób ich wykończenia dobrać do tego na posadzce. Naturalny rysunek słojów mogą podkreślać bejca, lakierobejca lub olej.
Można jednak również postawić na kontrast. Listwy wykonane z surowego drewna są przeznaczone do malowania, nic więc nie stoi na przeszkodzie, by były białe, szare, czarne lub w kolorze, jaki nam się wymarzy. Do malowania listew przypodłogowych z drewna odpowiednie będą wszelkie lakiery, bejce, oleje, farby do drewna (na przykład emalie akrylowe, farby kredowe, alkilowe).
Na osobną uwagę zasługują listwy przypodłogowe z drewna egzotycznego (merbau, mahoń czy iroko), które choć wygląda inaczej niż gatunki krajowe, idealnie komponuje się z klasycznymi podłogami z drewnianych desek, paneli lub parkietem. Lite drewno egzotyczne jest twarde i odporne na wilgoć, dzięki czemu listwy bez problemu zniosą uderzenia szczotki, odkurzacza, nóg od krzesła lub zamoczenie od mopa.
Zazwyczaj w sprzedaży są listwy surowe, nielakierowane, które mogą być bejcowane, olejowane czy pokrywane lakierami poliuretanowymi lub wodnymi. Ciekawą funkcjonalnością oferowanych obecnie drewnianych listew przypodłogowych jest przestrzeń wewnątrz, umożliwiająca przeprowadzenie przewodów elektrycznych wzdłuż ścian.
Listwy przypodłogowe MDF
Listwy przypodłogowe z materiałów drewnopochodnych są obecnie najbardziej popularne ze względu na niewysoką cenę, trwałość i małą podatność na uszkodzenia, łatwość montażu oraz bardzo atrakcyjny wygląd. Do ich produkcji stosuje się najczęściej płyty MDF średniej gęstości, choć są dostępne również listwy wykonane z wysokogatunkowej płyty o dużej gęstości (około 900 kg/m³). Gęstość włókien drzewnych ma wpływ między innymi na wchłanianie wilgoci w materiał i jego trwałość – im jest ona wyższa, tym listwa jest twardsza, mniej podatna na uszkodzenia.
Listwy z MDF mają też idealnie gładką powierzchnię, co podnosi ich walory estetyczne i sprawia, że są bardzo łatwe do utrzymania w czystości. Można wybrać modele już polakierowane – białe, czarne, szare, antracytowe – albo wstępnie zagruntowane, przygotowane do malowania na dowolny kolor. Wielu producentów oferuje możliwość wybrania dowolnego koloru z palety RAL lub NCS (takie zamówienia są wyceniane indywidualnie).
Fabrycznie pomalowane listwy można przemalować na inny kolor (na przykład podczas remontu), ale przedtem wierzchnią warstwę należy przeszlifować. Do malowania białych listew MDF lub poliuretanowych należy używać farb do wnętrz bez rozpuszczalników w składzie, bo te mogłyby uszkodzić zewnętrzną powłokę listwy. Mogą to być na przykład farby lateksowe, akrylowe czy silikonowe.
Podczas wyboru listew warto zwrócić uwagę, że na rynku są dostępne zarówno wersje standardowe, jak i te o podwyższonej odporności na wilgoć (szacuje się, że mają o 33% większą wytrzymałość na wilgoć). Powierzchnia tych pierwszych jest pokryta lakierem poliuretanowym, a dolna krawędź zaizolowana przeciwwilgociowo. Są wystarczającym wyborem do pokojów i pomieszczeń suchych, chociaż również i do tych miejsc warto wybrać nieco droższe listwy z pełną ochroną przeciwwilgociową, wykonaną najczęściej metodą ciśnieniową.
Listwy o podwyższonej odporności są zabezpieczone izolantem również od strony przylegającej do ściany. Są polecane do pomieszczeń mających stały kontakt z wilgocią (łazienki). Warto je też zastosować w nowych domach czy mieszkaniach, ponieważ są odporne na tak zwaną wilgoć budowlaną. Ich właściwości również mają znaczenie podczas codziennej eksploatacji podłogi w pokojach – listwy są narażone na kontakt z wodą, choćby podczas mycia podłogi.
Za sprawą specjalnej technologii utwardzania promieniami UV farb nawierzchniowych nowoczesne listwy z MDF są też odporne na uszkodzenia i powstawanie rys. Najnowsza technologia lakierowania gwarantuje również, że nie żółkną ani nie płowieją.Listwy z MDF mają bardzo bogate wzornictwo. Cokoły wysokości nawet 20 cm i listwy mogą mieć smukły, prosty kształt lub być wykończone efektownym wyprofilowaniem. Mogą mieć także wyfrezowania umożliwiające ukrywanie przewodów. Z MDF są też dostępne ćwierćwałki, służące głównie do uzupełnień wysokich listew.
Warte uwagi są listwy wykonane z wilgocioodpornego MDF, pokrytego fornirem drewnianym, na przykład dębowym. Naturalne forniry charakteryzują się niepowtarzalną strukturą, mogą też mieć niewielkie różnice w kolorystyce i rysunku usłojenia, dzięki czemu listwy zyskują wygląd identyczny jak te wykonane z litego drewna, a są bardziej od nich wytrzymałe na uszkodzenia mechaniczne i mają większą odporność na wilgoć. Fornirowane listwy są oferowane w wersji surowej lub pomalowane bezbarwnym lakierem podkreślającym naturalny rysunek słojów. Nakładany wielowarstwowo lakier jest odporny na uszkodzenia i promienie UV, dlatego nie zmienia barwy z biegiem czasu.
Listwy przypodłogowe z tworzywa sztucznego
Do wyboru jest kilka tworzyw, które różnią się cechami użytkowymi, więc warto przyjrzeć się nie tylko ich cenom, ale przede wszystkim walorom użytkowym. Listwy PS, czyli polistyrenowe są wytrzymałe, odporne na działanie wilgoci, a także na gromadzenie się grzybów, bakterii i pleśni. Cechują się niską kurczliwością i nie pęcznieją w kontakcie z wodą, dzięki czemu przez lata pozostaną w niezmienionym stanie, nie musimy uważać na nie podczas mycia podłogi, co więcej – sprawdzą się także w pomieszczeniach, w których poziom wilgotności jest wysoki, na przykład w łazience.
Cechują się też bardzo dużą gęstością tworzywa, co oznacza, że swoją twardością przypominają drewno. Pod względem technicznym z powodzeniem zastąpią więc listwy drewniane czy MDF. Są też łatwe w przycinaniu, bez trudu można je dopasować do łuków i kątów. Łączenia są praktycznie niewidoczne, dlatego dzięki nim można uzyskać zadowalający efekt w każdym mieszkaniu. Ponadto wszelkie ubytki w konstrukcji listew bardzo łatwo da się naprawić, wypełniając je chociażby klejem do sztukaterii. Po powtórnym pomalowaniu w miejscu ubytku listwy będą jak nowe. Można też je malować na dowolne kolory.
Jedynym minusem listew polistyrenowych jest stosunkowo wysoka cena w porównaniu z listwami przypodłogowymi wykonanymi z innych materiałów.Z kolei listwy poliuretanowe, również wodoodporne i wytrzymałe listwy przypodłogowe (cieszące się obecnie dużą popularnością), są bezproblemowe w eksploatacji. Listwa w swoim przekroju jest biała, w przypadku jej zarysowania uszkodzenie będzie więc praktycznie niewidoczne. Dostępne są także listwy poliuretanowe zagruntowane, które są specjalnie przygotowane pod malowanie na wybrany kolor.
Dużym zainteresowaniem cieszą się także listwy polimerowe, wykonane z twardego i odpornego na uszkodzenia mechaniczne polimeru HD. Idealnie współgrają z wieloma rodzajami podłóg, takich jak drewniane, wykonane z paneli czy innych materiałów (terakota, korek, kamień, marmur). Charakteryzują się łatwością montażu, bogatym wzornictwem, możliwością zamaskowania kabli elektrycznych czy malowania ich zarówno farbami akrylowymi, jak i silikonowymi oraz silikatowymi.
Z myślą o wykańczaniu podłóg w pomieszczeniach o nieregularnych kształtach producenci oferują listwy polimerowe elastyczne. Giętkie tworzywo pozwala zniwelować wszelkie nierówności i sprawia, że możemy w korzystny wizualnie sposób wykończyć miejsca półkoliste czy też z dużymi krzywiznami.
Zainteresowaniem inwestorów – z uwagi na stosunkowo niską cenę i łatwy montaż – cieszą się listwy przypodłogowe z PCW. Najczęściej są wybierane do posadzek z paneli podłogowych lub wykładziny PCW. Choć mogą odtwarzać rysunek drewna oraz jego kolorystykę i modne barwy, do podłóg drewnianych stosuje się je rzadziej. Nie tylko stanowią zgrzyt estetyczny w towarzystwie naturalnego drewna, ale też są zbyt giętkie, by stabilizowały drewnianą podłogę.
Montaż listew przypodłogowych - różne techniki
Podczas wyboru listew trzeba zwrócić uwagę na wskazany w instrukcji sposób ich montażu. Producent zazwyczaj określa dokładnie, w jaki sposób listwy mają być przymocowane, aby zagwarantować odpowiednią ich trwałość.
- Montaż na klej. Do klejenia listew najlepiej używać klejów bezrozpuszczalnikowych, na bazie polimerów. Przy montażu na klej trzeba pamiętać o odpowiednim rozprowadzeniu go na powierzchni, by listwa była dobrze przyklejona. Zaczynamy od nałożenia go na tył listwy w odstępach wynoszących 50 cm. Dociskamy listwę do ściany i na moment ją odciągamy, by sprawdzić, czy klej równomiernie się rozłożył. W tej pozycji należy przytrzymać listwę około 1,5 min, by wyparowały zawarte w kleju rozpuszczalniki (dzięki temu szybciej zwiąże). Warto też dodać w kilku miejscach klej z pistoletu, by dodatkowo wzmocnić łączenie. Wtedy nakładamy go mniej więcej co 10-15 cm. Nie można używać zbyt dużo produktu, ponieważ spowoduje on odsunięcie listwy od ściany i powstanie nieestetycznej szczeliny na połączeniu.
- Montaż na kołki. Nie jest trudny, wystarczy mieć wiertarkę i trochę doświadczenia. Cały proces montażowy polega na wywierceniu otworów w ścianie i umieszczeniu w nich kołków. Z kolei na nich montuje się specjalną, metalową szynę, a do niej przytwierdza kołki.
- Montaż na klipsy. Należy najpierw sprawdzić, czy listwa w pełni przylega do ściany. Jeżeli nie, należy zaznaczyć na podłożu miejsca wgłębień i w nich zamocować zatrzaski, które zniwelują duże luki między listwą a ścianą. Klipsy przykładamy do ściany tuż przy posadzce i zaznaczamy tam miejsce na wywiercenie otworów. Zatrzaski montujemy przy użyciu kołków. Odległość między kolejnymi klipsami powinna wynosić blisko 50 cm. Gdy wszystkie klipsy zostaną przymocowane, możemy przystąpić do nałożenia na nie listwy. Musi ona jednak mieć specjalne wyżłobienia na wewnętrznej stronie.
- Montaż na sztyfty lub gwoździe. Stosowany jest coraz rzadziej. Możemy używać sztyftów wbijanych pneumatycznie lub gwoździ do listew przypodłogowych wbijanych za pomocą młotka. Optymalna długość to 25--35 mm – w zależności od rodzaju tynków i materiałów, z których są wykonane ściany. By wykończenie było estetyczne, miejsca po sztyftach (lub gwoździach) można łatwo zamaskować woskiem w dobranym kolorze lub kitem do parkietu.
Czym można zastąpić listwy przypodłogowe?
Zgodnie ze sztuką budowlaną podłoga drewniana nie powinna dochodzić do samej ściany. Pomiędzy posadzką a ścianą pozostawia się wyraźną przerwę, nazywaną szczeliną dylatacyjną. Ta luka o szerokości 5-10 mm umożliwia pracę materiałów budowlanych, czyli ich naprzemienne kurczenie się i rozszerzanie, wynikające ze zmian temperatur, wilgotności powietrza czy fizycznych obciążeń. Dylatacja chroni podłogę przed napieraniem i nachodzeniem na siebie desek w trakcie ich eksploatacji. Do ukrycia dylatacji można wykorzystać inne rozwiązania niż listwa przyścienna.
- Szczelina cieniowa. To wąska wnęka wykonana na dole ściany, na jej styku z podłogą. To wgłębienie tworzy cienki kanał cienia, który zarysowuje podstawę ściany. „Luki cienia” mogą być bardzo subtelne lub dość wyraźne, w zależności od głębokości wgłębienia. To rozwiązanie należy zaplanować już na etapie budowy i wtedy wykonać szczelinę. Najłatwiej ją zrobić, gdy ściany buduje się lub wykańcza płytami gipsowo-kartonowymi. We wnękach można zastosować specjalne profile określane jako listwy przypodłogowe z cieniem. Stanowią one opływową alternatywę dla masywnych listew przypodłogowych.
- Elastyczny uszczelniacz w kolorze drewnianej podłogi. Ma postać masy, którą wypełnia się szczeliny dylatacyjne na całym obwodzie. Rozwiązanie to wymaga bardzo dokładnego i estetycznego przycięcia materiału posadzkowego – w taki sposób, aby linia desek lub deszczułek biegła równolegle do linii ściany, a także pozostawienia węższej szczeliny dylatacyjnej. Masa uszczelniająca pozwala amortyzować i absorbować poziome ruchy podłogi. Sprawdza się w przypadku drewnianych podłóg warstwowych, które charakteryzują się niższym współczynnikiem rozszerzalności od posadzek wykonanych z litego drewna.
- Korek natryskowy oraz listwy korkowe. Oba rozwiązania umożliwiają pracę podłodze drewnianej. Korkiem natryskowym, podobnie jak masą uszczelniającą, zalewa się szpary dylatacyjne, a następnie doszlifowuje i bejcuje na dowolny kolor. Korzystanie z listew korkowych wymaga ich dokładnego przycięcia, aby idealnie wypełnić nimi wolną przestrzeń.
- Boazeria angielska. Ten rodzaj dekoracyjnej okładziny ściennej, sięgającej z reguły do 1/3 wysokości pomieszczenia, tworzony jest z płyt i listew wykonanych z drewna lub MDF. Podobnie jak wysokie cokoły zastępuje listwy przypodłogowe. Pełni w takim samym stopniu funkcję estetyczną, jak i praktyczną – zabezpiecza ściany przed uszkodzeniami i zabrudzeniami oraz zakrywa szczeliny dylatacyjne.
- Boazeria z desek. Wykorzystując deski, można stworzyć niezauważalne, bezlistwowe przejście pomiędzy podłogą a ścianą.
Montaż listew do podłóg remontowanych
Podczas remontów na ogół mamy do czynienia z krzywymi ścianami, również podłogi często nie trzymają poziomu. Niezbędne jest więc doświadczenie wykonawcy. Problem krzywizn często rozwiążą mocne kleje, którymi uzupełnia się szczeliny. Drugi sposób to przycięcie dolnej części listwy do krzywizny tak, aby listwa „płynęła” za rzeźbą podłogi.
Aby uzyskać wizualny efekt równej podłogi, warto wtedy zamontować wyższe listwy. Również frezowania wizualnie wyrównują krzywizny – wzrok zatrzymuje się na dekoracyjnym frezie i w ten sposób – przez oszukanie oka – wyrównuje się niedoskonałości. Szczególnie duże szpary przy ścianie, czasami 2-3 cm, można wykończyć listwami przypodłogowymi z MDF uzupełnionymi o ćwierćwałek, który dodatkowo umacnia listwy.
Niezbędne jest odpowiednie przygotowanie podłoża – wąskiego paska ściany, do którego jest przyklejana listwa. Problemem starych mieszkań i domów jest kruszące się podłoże, szczególnie w dolnych partiach ściany, gdzie jest narażona na działanie wilgoci. Listwy zamontowane na takiej ścianie, bez przygotowania podłoża, prędzej czy później odpadną. Ścianę należy dokładnie oczyścić, odtłuścić i zagruntować. Precyzyjnie i cierpliwie, ponieważ niedokładne podejście do tego zadania może powodować nierówności, a nawet rozszczepianie materiału.
Zarówno listwy drewniane, jak i te z MDF muszą być zamontowane estetycznie. Powinny być bardzo starannie wymierzone, by nie robić nadmiernej ilości łączeń ani bardzo krótkich, nieestetycznie wyglądających docinek przy narożnikach. Listwy przycina się pod kątem 45°, co zapewnia dobre spasowanie połączeń. Technika ta wymaga specjalistycznych narzędzi – niezbędna jest precyzyjna piła ukosowa. Ponadto monter powinien też mieć trójwymiarową wyobraźnię i doświadczenie, które pozwoli mu „złapać” precyzję cięcia.
Ważne jest też precyzyjne zamontowanie przyciętych elementów narożnika. Niedokładne dopasowanie może prowadzić do występowania widocznych szwów i szczelin. Aby połączenie było jak najmniej widoczne, cięcie listwy powinniśmy robić w stronę przeciwną niż wejście do pomieszczenia. Tam, gdzie listwy są przycinane, powinny być przed montażem pomalowane farbą akrylową wodoodporną, w przeciwnym razie po dwóch latach w tych miejscach listwa „spuchnie” od wilgoci, która dostaje się do wnętrza listwy choćby podczas mycia podłogi, a nawet wycierania jej mokrym mopem. Szczeliny pomiędzy listwą a ścianą maskujemy na przykład akrylem. Ewentualne szczeliny między listwą a posadzką drewnianą wypełniamy kitami do parkietu w odpowiednim kolorze.
Dla estetyki kluczowe też są rozwiązania miejsc trudnych. Przed zamontowaniem listwy przy drzwiach balkonowych, od strony zawiasów, należy sprawdzić, czy grubość listwy nie będzie utrudniać ich otwierania. Jeżeli tak jest, możemy w tym miejscu zamontować odpowiednio zwężoną listwę lub użyć ćwierćwałków. Szczeliny dylatacyjne przy profilach okiennych możemy zamaskować przez wycięcie ćwierćwałków z listwy przypodłogowej lub zastosowanie lameli wyciętych z deski. Szerokość elementu maskującego musi być o minimum 10 mm większa niż szerokość dylatacji.
Nowoczesne listwy przypodłogowe. Zdjęcia
Autor: VOX
Wysokie białe cokoły to dzisiaj niemal standardowe rozwiązanie stosowane do podłóg z litego drewna i desek trójwarstwowych.
