Kominy

W kategorii Kominy znajdziesz informacje na temat wyboru, budowy oraz wykończenia komina. Dowiesz się, jakie cechy ma komin murowany, komin stalowy i komin prefabrykowany.

Opisujemy, co zrobić, aby komin był szczelny i dlaczego regularny przegląd kominiarski jest tak ważny. Doradzamy, jak wybrać i poprawnie zamontować wkład kominowy. Zadaniem komina jest odprowadzenie spalin lub dymu z urządzeń grzewczych: kotłów, podgrzewaczy wody, kominków, pieców kominkowych, pieców kaflowych i kuchni węglowych. W kominie musi powstać odpowiedni ciąg, czyli siła z jaką spaliny będą odprowadzane na zewnątrz domu. Zbyt mały ciąg w kominie może powodować cofanie się dymu. Zbyt duży ciąg kominowy przyspieszy spalanie paliwa. Dobry przewód kominowy powinien być odporny na wysoką temperaturę, mieć dobrą izolację cieplną, być odporny na korozję i warunki atmosferyczne oraz mieć bardzo dobrą szczelność.

Komin -  co najmniej jeden - jest potrzebny w większości domów jednorodzinnych do odprowadzania spalin z kotła, w wielu także do usuwania produktów spalania z kominków, a w domach z wentylacją grawitacyjną także do usuwania zużytego powietrza wentylacyjnego. Każdy komin musi być zaprojektowany i wykonany tak, aby spełniał wymogi zawarte w rozdziale 5. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z późniejszymi zmianami) oraz w PN-B-10425:1989 „Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania techniczne i badania przy odbiorze”. Komin może zostać wybudowany przez robotników wznoszących ściany domu, ale przed rozpoczęciem użytkowania musi zostać odebrany przez uprawnionego kominiarza. Odbiór komina polega na sprawdzeniu, czy materiały użyte do budowy komina spełniają wymagania zawarte w projekcie, oraz skontrolowaniu ważności atestów i aprobat technicznych, oznakowania elementów komina, a także jakości wykonania i zgodności z projektem. Bada się drożność, prawidłowość prowadzenia, wymiary otworów i ich przekrój oraz stan połączeń elementów, wlotu i wylotu, odprowadzenia kondensatu i siły ciągu. Podobna kontrola jest konieczna także po każdej przeróbce komina lub zmianie podłączeń. Szczególnie ważne są też wymagania przeciwpożarowe. Kominy spalinowe i kominy dymowe muszą się oprzeć działaniu wysokiej temperatury, substancji chemicznych obecnych w spalinach oraz palącej się sadzy. Dlatego do budowy komina spalinowego mogą być stosowane wyłącznie materiały niepalne spełniające wymagania obowiązujących norm. W kontakcie ze spalinami o temperaturze zbliżonej do 500ºC ściany przewodów kominowych nie mogą się rozgrzewać do temperatury wyższej niż 100ºC, a kiedy sąsiadują z elementami wykonanymi z materiałów palnych, ich temperatura nie może przekroczyć 85ºC

Komin wewnętrzny - komin zewnętrzny

Kominy powinny być szczegółowo opisane w projekcie domu, lecz jeśli kupujemy gotowy projekt, często są w nim potrzebne jakieś zmiany, także w kwestii komina. Najlepiej jest mieć komin wewnętrzny (zbudowany wewnątrz domu), bo wtedy nie grozi mu wychłodzenie, gdy temperatura na zewnątrz spada w pobliże 0^oC lub poniżej tej wartości. Jeśli jednak nie da się go tak zbudować, można zbudować komin zewnętrzny – czyli taki komin jest poprowadzony na zewnątrz budynku i połączony z nim konstrukcyjnie albo może być komin zewnętrzny wolno stojący. W zależności od tego, jaką funkcję ma pełnić komin w domu, musi odpowiadać innym kryteriom. To zwykle przekłada się na inną konstrukcję, a często także konieczność użycia materiałów o innej odporności na temperaturę i substancje chemiczne. Komin jednowarstwowy jest cały z jednego materiału, np. wymurowany z cegieł lub zmontowany ze stalowych elementów, komin wielowarstwowy ma kilka warstw – np. dwie ze stali (powietrzno-spalinowy) albo dwie stalowe lub jedną z betonu, drugą z ceramiki oraz dodatkową z wełny mineralnej (komin dwuścienny – odpowiednio – stalowy lub ceramiczny z izolacją termiczną).

Komin systemowy

Dzisiaj kominy rzadko muruje się, tak jak kiedyś, z cegły. Takie konstrukcje nadają się jedynie do prostych kotłów na węgiel i kominków otwartych, które wytwarzają dużo dymu o wysokiej temperaturze szybko rozgrzewającego ściany komina. Zamiast murować komin z cegieł, częściej stosuje się komin systemowy – w sprzedaży są specjalne systemy kominowe ze stali lub ceramiki w postaci wewnętrznych wkładów (rur) umieszczonych w obudowie z cegieł lub bloczków albo samodzielnych, samonośnych konstrukcji do zamontowania wewnątrz lub na zewnątrz domu. Stalowe systemy kominowe mogą być wykorzystywane do odprowadzania spalin z kotłów gazowych i olejowych, tradycyjnych oraz kondensacyjnych. Kominy systemowe są produkowane także w wersji z grubszej, żaroodpornej blachy niewrażliwej na wysoką temperaturę i wtedy można je bezpiecznie stosować także do odprowadzania dymu z kominków lub kotłów na paliwa stałe.

Kominy systemowe ceramiczne z elementów prefabrykowanych składają się z wewnętrznego wkładu z kamionki kwasoodpornej lub ceramiki szamotowej i obudowy z lekkiego betonu. Zwykle taki komin systemowy wbudowuje się w ścianę wewnętrzną lub zewnętrzną, ale można też montować z nich kominy wolno stojące, czyli samodzielne konstrukcje niepowiązane ze ścianami domu. Można też spotkać tak zwane systemy kominowe hybrydowe, z wkładem z ceramiki prasowanej izostatycznie o bardzo cienkich ściankach umieszczonym w obudowie z rur stalowych.

Elementy do budowy kominów zewnętrznych wokół wewnętrznej rury stalowej albo w przestrzeni między rurą kamionkową a betonową obudową mają jeszcze warstwę izolacji termicznej z wełny mineralnej lub ceramicznej. W obudowie systemów kominowych ceramicznych są też kanały umożliwiające przepływ powietrza wokół izolacji w celu jej osuszania. Systemowe kominy ceramiczne mają tylko przewód spalinowy do odprowadzania spalin lub dymu albo oprócz niego także jeden lub kilka kanałów wentylacyjnych. Kominy systemowe produkowane są także w wersji odpowiedniej do współpracy z kotłami z zamkniętą komorą spalania (turbo), w tym także kondensacyjnymi. Wewnątrz obudowy znajduje się wówczas specjalny przewód powietrzno-spalinowy. Producenci umieszczają na elementach systemów kominowych odpowiednie oznaczenia, które informują o ich przeznaczeniu do określonego typu palenisk. Najbardziej uniwersalne, bo nadające się do pracy w niemal każdych warunkach, są kominy systemowe ceramiczne, w których rury z ceramiki szamotowej są umieszczone w obudowie z pustaków, najczęściej keramzytobetonowych. Najpopularniejszy wariant takiego systemu kominowego nadaje się do odprowadzania spalin z kominków oraz kotłów na paliwa stałe, gaz i olej.