Adaptacja poddasza na łazienkę: jak to zrobić dobrze?

Adaptacja poddasza na łazienkę to trudne zagadnienie. Podpowiadamy, gdzie umieścić łazienkę na poddaszu, jak podłączyć do mediów, czym wykończyć.

Adaptacja poddasza na łazienkę wymaga wielu prac i jest dość trudnym zadaniem. Jeśli chcesz zaoszczędzić sobie kłopotów, to łazienka na poddaszu powinna być usytuowana w pobliżu ściany, wzdłuż której piętro niżej biegną piony kanalizacyjne.

Adaptacja poddasza na łazienkę: piony instalacyjne

Trzeba pamiętać, że minimalna średnica pionu, do którego można odprowadzać ścieki z miski ustępowej, to 100 mm. Podejścia kanalizacyjne, czyli rury łączące przybory sanitarne z pionem, powinny być prowadzone ze spadkiem co najmniej 2 cm na metr długości w kierunku odpływu. Maksymalna długość podejścia to 3 m, ale w przypadku miski ustępowej tylko 1 m. Jeżeli jest potrzebne dłuższe, to na końcu powinno być dodatkowo napowietrzane. Montuje się wtedy specjalny zawór napowietrzający albo prowadzi dodatkowy przewód do wywiewki nad dachem. Jeżeli z jakichś względów nie uda się ulokować nowej łazienki na poddaszu blisko pionu kanalizacyjnego, pozostaje zastosowanie urządzenia pompująco-rozdrabniającego. Odbiera ono ścieki z miski ustępowej, wanny, pralki, brodzika lub umywalki, rozdrabnia je i pompuje w kierunku pionu. Ten może być wówczas oddalony nawet o kilkadziesiąt metrów od miejsca, do którego trafiają ścieki. Oprócz pomporozdrabniaczy obsługujących jedno źródło są i takie, do których da się podłączyć wszystkie urządzenia w łazience.

Rury z ciepłą i zimną wodą łatwo jest doprowadzić do łazienki na poddasze, i to w dowolne miejsce – kierunek ich prowadzenia można dowolnie zmieniać, ale lepiej unikać tak zwanego zasyfonowania. Mają one stosunkowo niewielką średnicę (około 2 cm), więc da się je ukryć w podłodze – w warstwie wylewki – lub w ścianach. Dotyczy to zarówno rur rozprowadzających wodę użytkową, jak i tych do instalacji centralnego ogrzewania. Warto pamiętać, że jeśli rura dostarczająca ciepłą wodę użytkową z podgrzewacza będzie bardzo długa, to po odkręceniu kranu trzeba będzie długo czekać, aż dopłynie do niego ciepła woda. Jeśli jest dostarczana z zasobnika, to można wykonać instalację cyrkulacyjną z pompą wymuszającą jej obieg przez instalację. Dzięki temu ciepła woda jest dostępna natychmiast po odkręceniu kranu, niezależnie od jego odległości od podgrzewacza.

Adaptacja poddasza na łazienkę: jak wykonać instalację elektryczną

Instalację elektryczną w łazience na poddaszu najlepiej wykonać, prowadząc tam osobne obwody dla gniazd wtykowych i wypustów (do podłączenia urządzeń na stałe). Każdy obwód należy zabezpieczyć osobnym wyłącznikiem różnicowoprądowym. Dodatkowym wymaganiem dla instalacji elektrycznej wykonywanej na ścianach drewnianych (czyli np. mocowanej do konstrukcji dachu) jest zabezpieczenie jej bezpiecznikami o prądzie znamionowym nie większym niż 16 A. Na podłożu drewnianym nie wolno też stosować metalowych opasek mocujących, które mogłyby uszkodzić izolację w przypadku pociągnięcia za przewód. Przewody w łazience na poddaszu najlepiej prowadzić w poziomie 10-30 cm nad posadzką, a w pionie – równolegle do krawędzi ścian.

Zobacz galerię 13 zdjęć

Autor: Mariusz Purta

W łazience na poddaszu sprawdzi się jasna kolorystyka. Białe ściany i sprzęty optycznie powiększą to pomieszczenie, a przy tym zapewnią tak pożądane w łazience wrażenie higienicznej czystości

Adaptacja poddasza na łazienkę: wentylacja

Gdy w domu działa wentylacja grawitacyjna, w łazience na poddaszu jest potrzebny wlot do przewodu kominowego, który może odprowadzać zużyte powietrze nad dach. Żeby system grawitacyjny był skuteczny, odległość między kratką a wylotem z komina nie powinna być mniejsza niż 2 m. Jeśli tak nie jest, pozostaje zastosować wentylator wyciągowy wysysający powietrze z pomieszczeń i usuwający je przewodem wentylacyjnym poza budynek. Wówczas działania wentylacji nie zakłócają czynniki atmosferyczne, ale trzeba ponosić koszty energii elektrycznej pobieranej przez silniczek wentylatora. Nierzadko dokuczliwe są też odgłosy jego pracy.

Okno do łazienki na poddaszu

Najprostszym sposobem na doświetlenie łazienki na poddaszu jest montaż w połaci okien dachowych. Do łazienki polecamy okna o ramach odpornych na wilgoć – plastikowych lub drewniano-poliuretanowych. Najprościej zainstalować kilka wąskich okien, które zmieszczą się między parami krokwi. Nie trzeba wtedy wycinać kawałków belek, żeby zmieścić ościeżnice. Ramy takich okien powinny być węższe o mniej więcej 5 cm z każdej strony od odległości między krokwiami. Okna połaciowe powinny być wyposażone w nawiewniki, które będą wpuszczać świeże powietrze nawet wtedy, gdy skrzydła pozostają zamknięte.

Adaptacja poddasza na łazienkę: izolacja skosów

Na poddaszu bez izolacji termicznej, nawet gdybyś nie zamarzł zimą, to ugotujesz się latem. Izolowanie termiczne skosów, gdy dach ma już pokrycie, powinieneś przeprowadzić od środka domu. Zazwyczaj między krokwiami, belkami przedścianek (niskie ściany między skosem a podłogą), belkami sufitu układa się sprężyste płyty bądź maty z wełny mineralnej. Dodatkową warstwę wełny umieść pod krokwiami, żeby i one zostały zaizolowane. W tym celu trzeba wcześniej przymocować stalowe profile nośne – prostopadle do krokwi. Utworzą one stelaż, do którego przykręcane będą płyty g-k. Profile trzymają się krokwi dzięki specjalnym wieszakom stalowym i są od nich odsunięte na grubość drugiej warstwy wełny. Profile mocuje się tak również wtedy, gdy zamiast wełną zechcesz ocieplić skosy poliuretanową pianą natryskową, celulozą lub matami z włókien drzewnych.

Przeczytaj też:

Dwa sposoby na izolację termiczną poddasza >>>

Na ogrzewanym, zamieszkanym poddaszu w powietrzu powstaje wysokie stężenie pary wodnej. Gdy połać dachu nie jest dostatecznie wentylowana, może się ona skroplić w wełnie i spowodować jej zawilgocenie. Żeby temu zapobiec, ocieplenie połaci zabezpiecza się dodatkowo pojedynczą warstwą folii paroizolacyjnej układanej z zachowaniem zakładów szerokości około 10 cm. Mocuje się ją do profili stalowych taśmą dwustronnie klejącą, a jej pasy skleja taśmą.

Podłoga w łazience na poddaszu

Jeśli strop ma betonową powierzchnię, przeważnie po ułożeniu na nim izolacji akustycznej robi się na mokro mineralny podkład podłogowy, czyli jastrych, stanowiący równe i stabilne podłoże pod posadzkę z płytek, paneli, desek podłogowych, klepek parkietowych lub wykładziny. Strop belkowy to bardziej wymagająca konstrukcja. Zakładamy, że skoro dom jest już użytkowany, pod takim stropem jest już sufit (z desek lub płyt g-k). Wtedy między belkami umieszcza się izolację akustyczną – np. z wełny mineralnej lub celulozy. Wzdłuż belek mocuje się zszywkami gumową taśmę akustyczną i robi podkład podłogowy. W przypadku łazienki na poddaszu najlepiej użyć płyt OSB lub MFP montowanych w jednej lub dwóch warstwach. Płyty będą dobrym podkładem pod jastrych, ale można się obyć bez niego. Wtedy trzeba, po pierwsze, nanieść wzdłuż spoin między płytami pasy kleju do płytek i wtopić w nie pasy siatki z włókna szklanego o szerokości około 15 cm, a później całość podłogi zaizolować płynną folią. Na folii takiej można mocować płytki, ale koniecznie na klej elastyczny. Elastyczna musi być też zaprawa do ich fugowania. Jeśli planujesz w łazience na poddaszu ogrzewanie podłogowe, konieczna będzie wylewka. Przedtem na podkładzie rozmieszcza się folię paroizolacyjną i specjalne płyty termoizolacyjne z wypustkami lub kanałami umożliwiającymi poprawne rozprowadzenie rurek grzewczych. Gdy instalacja jest podłączona, robi się mineralny jastrych, który będzie przekazywać ciepło ku posadzce z płytek. Pamiętaj, żeby grubość podkładu nad rurkami nie była mniejsza niż 35 mm, a nad kablami lub matami grzewczymi wyniosła minimum 30 mm. Cementowy podkład często jest dodatkowo wyrównywany poprzez zastosowanie tak zwanej wylewki samopoziomującej tworzącej na nim cienką warstwę – 0,3-0,5 cm. Ona też musi być przeznaczona do podłoży ogrzewanych.

Radosław Murat