Trzcina pospolita – wymagania, uprawa, zastosowanie w ogrodzie i oczyszczalniach hydrofitowych
Trzcina pospolita (Phragmites australis) to pospolita roślina szuwarowa rosnąca przy zbiornikach i ciekach wodnych. W ogrodach jest rzadko uprawiana, gdyż jest zbyt ekspansywna, by dekorować nią małe oczka wodne. Należy natomiast do powszechnych gatunków wykorzystywanych w oczyszczalniach hydrofitowych. Co trzeba o niej wiedzieć?
Trzcina pospolita (Phragmites australis) to kosmopolityczny gatunek rozpowszechniony na całym świecie. W Polsce jest pospolity na całym obszarze – od niżu po tereny górskie. W Ameryce Północnej zakwalifikowano go do grupy gatunków inwazyjnych. Pomimo ekspansywności odgrywa również pożyteczną rolę w przyrodzie. Czasem jego właściwości filtracyjne są wykorzystywane na działkach. Pod tym względem należy do czołówki wśród roślin.
Trzcina pospolita – jak ją rozpoznać?
Trzcina pospolita to wysoka trawa należąca do rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Zwykle tworzy gęste łany o wysokości przekraczającej 2 m. W dobrych warunkach dorasta nawet do 4 m. Węzły i międzywęźla są wyraźnie zaznaczone na łodygach. Liście są równowąskie, długie (do 60 cm), sinozielone. Mają ostre krawędzie (można skaleczyć się nimi). W ogrodzie częściej uprawia się odmianę żółtolistną (Phragmites australis variegata), która ma liście zielonożółte, a ponadto charakteryzuje się słabszym wzrostem. Nie jest aż tak silnie ekspansywna. Trzcina pospolita kwitnie od lipca do września. Wiechy o długości 20-30 cm początkowo są luźne i rozpierzchłe, z czasem ścieśniają się. Mają jasnobrunatną barwę. Stanowią dekorację latem i jesienią. Owocem jest ziarniak.
Wymagania i uprawa trzciny pospolitej
- Stanowisko. Trzcina pospolita ma niewielkie wymagania względem stanowiska. Rośnie w pełnym słońcu, miejscach półcienistych i zacienionych. Od dostępności światła zależy szybkość wzrostu, wielkość łodyg i liści, a także gęstość kęp.
- Podłoże. Toleruje różne typy podłoży. Ważne, aby gleba była przynajmniej umiarkowanie wilgotna. W tych suchych szybko dochodzi do zamierania roślin. Optymalna jest ziemia wilgotna lub stale mokra. Znosi zasolenie podłoża, a także zanieczyszczenie powietrza. Radzi sobie na terenach uprzemysłowionych. Wykazuje pełną mrozoodporność. Nie wymaga żadnej ochrony.
- Sadzenie. Sadzonki można umieszczać w gruncie przez cały sezon. Łatwo i szybko przyjmuje się. Starsze egzemplarze można łatwo rozmnażać przez podział. W ogrodzie, np. przy oczkach wodnych, warto je sadzić w pojemnikach bez dna, zakopanych w ziemię. W ten sposób w dużym stopniu ograniczy się ekspansywność (może jednakże rozmnażać się także generatywnie – z nasion).
- Pielęgnacja. Nie wymaga szczególnej opieki. Zabiegi pielęgnacyjne przeprowadza się sporadycznie. Nie potrzebuje podlewania ani nawożenia.
Autor: GettyImages
Trzcinę pospolitą uprawia się głównie w celach praktycznych. Jest traktowana jako cenny filtr wody w zbiornikach wodnych i oczyszczalniach hydrofitowych
Zastosowanie trzciny pospolitej w ogrodzie
Roślina ma pewne walory dekoracyjne, dla których warto uprawiać ją w ogrodzie. Tworzy gęste kępy łodyg i liści, dzięki czemu nadaje danym zakątkom dzikiego wyglądu. Latem i jesienią zdobi ogród efektownymi, wiechowatymi kwiatostanami. Może być traktowana jako dekoracja ogrodów bagiennych, oczek wodnych i stawów. Trzeba jednak kontrolować jej wzrost i ograniczać ekspansywność. Chroni brzegi zbiorników przed erozją. Przydaje się w gospodarstwach rolnych, gdyż przerabia się ją na słomę dla zwierząt hodowlanych. Ma znaczenie w ogrodach sensorycznych (dźwięku). Wydaje charakterystyczny, kojący szelest na wietrze. Kwiatostany są wykorzystywane do tworzenia suchych bukietów. Jest nielubiana przez alergików (pyłki), podobnie jak inne trawy.
Jakie rośliny będą efektowną oprawą oczka wodnego >>
Trzcina pospolita w oczyszczalniach hydrofitowych
Trzcina pospolita należy do najpopularniejszych roślin wykorzystywanych w oczyszczalniach hydrofitowych. Wykazuje dobrą skuteczność w usuwaniu azotu i fosforu (ale słabszą od manny mielec). Wciąż jednak jest świetnym filtrem oczyszczającym wodę z różnorodnych związków. Taka właściwość jest wykorzystywana także w oczkach i stawach (pochłania składniki pokarmowe ograniczając zakwity glonów). Zaletą trzciny jest długowieczność oraz odporność na nierównomierny i dopływ ścieków. Zachodzi u niej silna transpiracja. Przy okazji oczyszczania dochodzi więc również do silnego wyparowywania wody.
Trzcinę ozdobną uprawia się głównie w celach praktycznych. Jest traktowana jako cenny filtr wody w zbiornikach wodnych i oczyszczalniach hydrofitowych.
Hydrobotaniczna przydomowa oczyszczalnia ścieków: budowa, koszty, sposób działania >>
