Spis treści
- Dlaczego gatunki inwazyjne są groźne?
- Inwazyjny barszcz Sosnowskiego
- Inwazyjna nawłoć kanadyjska
- Inwazyjny niecierpek gruczołowaty
- Inwazyjny rdestowiec ostrokończysty
- Inwazyjna czeremcha amerykańska
- Inwazyjna kolczurka klapowana
Dlaczego gatunki inwazyjne są groźne?
Bioróżnorodność tworząca nasze naturalne środowisko to wielka wartość. Poszczególne gatunki roślin wzajemnie się uzupełniają, zapewniając odpowiednie warunki do życia dla nas i innych żywych istot. Czasami jednak zdarza się, że ta krucha równowaga zostaje zakłócona przez pojawienie się obcego gatunku rośliny inwazyjnej, która w naturalnym środowisku może narobić wiele szkód. Jej obecność na danym terenie, prowadzi do wyparcia rodzimych gatunków roślin, zubożając miejscową bioróżnorodność i zakłócając łańcuch pokarmowy dzikich zwierząt. W wyniku takiej zmiany, uzależnione od konkretnego pożywienia zwierzęta albo wynoszą się na inne stanowiska, albo stopniowo wymierają, co z kolei niesie za sobą kolejne problemy.
Autor: GettyImages/ Archiwum prywatne
Barszcz Sosnowskiego
Inwazyjne rośliny mogą stać się też zagrożeniem dla pól uprawnych i ogrodów, do których wkraczają jako trudne do usunięcia chwasty. Niektóre z nich stanowią także poważne zagrożenie dla naszego zdrowia, powodując alergie lub poparzenia. Z tego względu stworzono listę szczególnie niebezpiecznych roślin inwazyjnych, których pod żadnym pozorem nie wolno wprowadzać do środowiska naturalnego. Rośliny uznane za inwazyjne, objęte są zakazem przywożenia z zagranicy, rozmnażania, sprzedaży i uprawy bez specjalnego zezwolenia (wydanego np. przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska) lub określonych ustawą wyjątków (za złamanie przepisów grożą kary, np. grzywna).
Inwazyjny barszcz Sosnowskiego
Barszcz Sosnowskiego (łac. Heracleum sosnowskyi). Ta okazała bylina mocno się rozrasta i łatwo rozmnaża za pomocą nasion, dlatego na zajmowanym przez siebie obszarze szybko wypiera rodzime gatunki roślin. Barszcz Sosnowskiego nie jest jednak wyłącznie zagrożeniem dla rodzimej flory, ale także dla nas i dla zwierząt, gdyż wszystkie jego części zawierają toksynę (furanokumarynę), która przenika przez pokrywające roślinę parzące włoski do naszej skóry, powodując silne poparzenia. Pierwsze objawy zwykle pojawiają się dopiero po jakimś czasie, dlatego nie zawsze można w porę zareagować, co jest szczególnie niebezpieczne, gdy po kontakcie z rośliną przebywamy na słońcu, nasilającym działanie toksyn.
Inwazyjna nawłoć kanadyjska
Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis). Wprawdzie w przeciwieństwie do barszczu Sosnowskiego, nie stanowi dla nas bezpośredniego zagrożenia, ale ponieważ bardzo łatwo się rozsiewa i mocno rozrasta, skutecznie wypiera z zajmowanego terenu większość gatunków rodzimych, tworząc duże, trwałe i ubogie gatunkowo zbiorowiska. Nawłoć kanadyjską ciężko wytępić i kontrolować jej wzrost, przez co trudno usunąć ją z miejsc, które zasiedliła.
Inwazyjny niecierpek gruczołowaty
Niecierpek gruczołowaty (Impatiens glandulifera). W przeciwieństwie do nawłoci, nie zasiedla on pól i nieużytków, ale wilgotne brzegi rzek i zbiorników wodnych, wypierając rodzime gatunki roślin i tworząc gęste zarośla, które czasami mogą nawet zakłócać swobodny przepływ wody.
Inwazyjny rdestowiec ostrokończysty
Rdestowiec ostrokończysty (Fallopia japonica). To bardzo groźna i niezwykle trudna do wytępienia roślina inwazyjna. Wprawdzie podobnie jak nawłoć, nie stanowi dla nas bezpośredniego zagrożenia, ale ze względu na duże rozmiary, bardzo silny i głęboki system korzeniowy oraz szybkie rozrastanie się, łatwo wypiera rodzime gatunki roślin, a jego podziemne kłącza potrafią nawet uszkadzać asfalt i elementy konstrukcji budynków.
Inwazyjna czeremcha amerykańska
Czeremcha amerykańska (Prunus serotina). Jest dużym zagrożeniem dla naturalnego środowiska. Wprawdzie jej smaczne owoce znajdują wielu zwolenników wśród smakoszy, ale ponieważ roślina bardzo szybko i łatwo się rozmnaża, wypiera naturalne gatunki i utrudnia odnowę lasu oraz drzewostanu.
Inwazyjna kolczurka klapowana
Kolczurka klapowana (Echinocystis lobata). Niewinnie wyglądającym i uprawianym czasem w ogrodach gatunkiem inwazyjnym jest też kolczurka klapowana. To delikatne pnącze ma wielką siłę i kiedy wymknie się spod kontroli, potrafi szybko opanować tereny w pobliżu naturalnych zbiorników wodnych, obrastając i zagłuszając inne rośliny. Jego pędy tworzą z czasem zbitą matę, zacieniającą podłoże i uniemożliwiającą rozwój innych gatunków.
Przeczytaj też: Rośliny ekspansywne - przemyśl, zanim posadzisz je w ogrodzie
