Jak zrobić taras na gruncie i na płycie betonowej. Taras ziemny krok po kroku
Podpowiadamy, jak zrobić taras na gruncie i jakie wybrać materiały do jego wykończenia. Taras naziemny sprawia, że wnętrze domu i ogród się przenikają. Aby był komfortowym miejscem wypoczynku, musi być poprawnie zbudowany.
Najczęściej przy nowych domach budowany jest naziemny taras betonowy. Jego popularność wynika z tego, że można go wykończyć na wiele sposobów, a dobrze wykonany taras betonowy jest trwały i nie wymaga zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych i konserwacyjnych.
Wart zainteresowania jest także inny rodzaj tarasu ziemnego - taras na gruncie. Buduje się go szybciej niż taras betonowy, prawie nie ma prac mokrych. A jeśli użyje się odpowiedniego materiału wykończeniowego - kamieni, bruku klinkierowego lub płyt betonowych - taki taras naziemny przetrwa nawet kilkadziesiąt lat.
Jak zrobić taras betonowy: konstrukcja i wykończenie nawierzchni tarasu
Najpierw trzeba przygotować podbudowę. W tym celu z powierzchni przeznaczonej na taras zdejmuje się humus i układa warstwę żwiru grubości 30 cm, najlepiej w dwóch warstwach – każdą z nich trzeba dokładnie zagęścić mechanicznie.
Na podbudowie robi się podsypkę piaskową lub z chudego betonu. Bardzo staranne wykonanie tych warstw jest ważne, ponieważ chronią one płytę tarasu przed pękaniem spowodowanym przez nierówne osiadanie lub wysadziny mrozowe w gruntach gliniastych. Poza tym nie będzie konieczne zbrojenie płyty tarasowej, którą robi się z betonu C 12/15 (B15). Ma ona zwykle 10 cm grubości. Powinna być oddylatowana, czyli oddzielona od ścian domu szczeliną wypełnioną elastycznym materiałem (na przykład pasem odpowiednio dociętej płyty styropianowej).
Płaszczyzna tarasu musi mieć 2-procentowy spadek od ściany domu w kierunku zewnętrznym, by łatwo spływała z niej woda. Uzyskuje się go, robiąc na płycie tarasu warstwę spadkową grubości nie mniejszej niż 4 cm z szybko schnącej mieszanki betonowej. Poziom powierzchni tarasu powinien być tak dobrany, by po ułożeniu nawierzchni była ona kilka centymetrów niżej niż podłoga w domu. Jeśli tak nie będzie, może się okazać, że w czasie deszczu woda spływa do domu.
- Hydroizolacja tarasu na płycie betonowej
Podczas robienia tarasu na gruncie hydroizolacja nie jest potrzebna, ponieważ nawet jeśli woda przeniknie przez warstwy tarasu, nie zawilgoci pomieszczeń, tylko wsiąknie w ziemię.
- Dylatacje na tarasie
Poza dylatacją między tarasem a ścianą domu – jeśli taras jest duży – konieczne będą dylatacje jego wierzchnich warstw, które zapobiegną pękaniu płytek. Wykonuje się je, pozostawiając w warstwie dociskowej i nawierzchni pionowe szczeliny grubości 10 mm, które będą tworzyć pola o powierzchni 3-4 m2. Wypełnia się je materiałem trwale elastycznym.
- Jak zrobić taras betonowy: z czego nawierzchnia tarasu?
Najczęściej nawierzchnia taras wykonywana jest z płytek ceramicznych (trzeba wybierać nieśliskie i mrozoodporne) oraz płyt betonowych (które są mrozoodporne). Płyty betonowe na taras mogą mieć klasyczny format kwadratu, a nawet imitować kamień naturalny czy drewno. Do aranżacji wykańczania tarasów wykorzystuje się również drewno naturalne, kamień czy płyty klinkierowe.
Przeczytaj też:
Dlaczego płytki na tarasie odpadają? Jak je dobrze przyklejać
Płytki kamienne układa się na zaprawie przeznaczonej specjalnie dla nich, ale można też użyć zaprawy cementowej lub cementowo-wapiennej. Pamiętać należy o tym, by układać płytki na tarasie, smarując klejem ich powierzchnię i podłoże, bo między tymi warstwami nie powinno być pustych przestrzeni. Najlepsze na nawierzchnię są płytki o boku 20-30 cm. Zbyt małe dają większą liczbę spoin, a duże podlegają większym naprężeniom.
- Jak zrobić taras: fugowanie płytek
Fugi między płytkami najlepiej zrobić z elastycznej zaprawy do spoinowania i niezbyt wąskie, by płytki miały możliwość odkształcania się pod wpływem zmian temperatury. Staranne wykonanie spoin zabezpieczy taras przed przesiąkaniem wody w głąb.
Autor: Marcin Czechowicz, projekt Maciej Janeczek
Nawierzchnię tarasu na gruncie z płyt betonowych układa się szybko, bo nie wymagają one przyklejania.
Jak zrobić taras na gruncie: podbudowa
Jak zrobić taki taras? Najpierw należy wytyczyć obrys tarasu i pozbyć się darni oraz żyznej warstwy gleby zwanej humusem. Następnie trzeba przygotować wykop. Jego głębokość powinna być tak zaplanowana, aby poziom nawierzchni tarasu wypadł na równi z poziomem gruntu, ewentualnie nieco ponad nim. Jeśli jednak chcemy wynieść nawierzchnię tarasu do poziomu drzwi tarasowych i nie robić między nimi schodków, będzie to wymagało przygotowania nasypu. Jego skarpę należy wzmocnić, żeby się nie osuwała. Najczęściej zaczyna się więc od wkopania krawężników lub zrobienia drewnianej bądź betonowej palisady. Zbocza tarasu wystarczy obsiać trawą albo obsadzić roślinami (dobrze się sprawdzą rośliny zadarniające).
O trwałości tarasu na gruncie decyduje prawidłowo wykonana podbudowa. Jeśli poziom tarasu ma być podniesiony względem reszty ogrodu, trzeba podwyższyć teren, nasypując piasku lub pospółki. Należy je sypać warstwami najwyżej 30-centymetrowymi i każdą z nich bardzo dobrze zagęścić (od tego zależy trwałość tarasu).
Nawierzchnia tarasu z płyt lub bruk muszą leżeć na podbudowie z kruszywa. Dlatego najpierw wyrównujemy poziom gruntu. Później układamy warstwę żwiru lub tłucznia o grubości 20- 30 cm. Po jej zagęszczeniu układamy kolejną warstwę, czyli podsypkę piaskowo-cementową o grubości 5- 10 cm. Stosunek piasku do cementu powinien wynosić 6:1. Podsypki cementowo-piaskowej nie zagęszcza się przed ułożeniem kostki brukowej, jednak trzeba ją dokładnie wyrównać. Wykonując podbudowę pod taki taras, trzeba nadać jej odpowiedni spadek (1,5- %) w kierunku krawędzi bądź korytka odwadniającego.
Jak zrobić taras na gruncie: rodzaje nawierzchni
Wykonując taras na gruncie do wykończenia nawierzchni sprawdzą się ciężkie i grube elementy, których ani nie trzeba kleić, ani przykręcać, ani przybijać. Najtańsze będą betonowe płyty chodnikowe. Jedna kosztuje 6-8 zł. Wariantem bardziej luksusowym do zrobienia nawierzchni tarasu są betonowe płyty dekoracyjne – barwione w masie, z wytłoczoną fakturą. Mogą całkiem nieźle naśladować naturalny kamień. Miewają też wzór imitujący układ kostki brukowej. Zdecydowanie droższy wariant na taras to płyty z prawdziwego kamienia – bazaltu, granitu, sjenitu. inwestorów wybiera nawierzchnię z kostek brukowych – betonowych albo granitowych. Taras tworzy wtedy stylistyczną całość z podjazdem do garażu i ścieżkami ogrodowymi wykonywanymi z tego samego materiału. Ładny i trwały jest bruk klinkierowy.
Wykonanie nawierzchni tarasu na gruncie
Zarówno betonowe oraz kamienne płyty, jak i kostkę brukową układa się na podsypce tak, żeby ich poziom wypadł mniej więcej 3 mm wyżej. Później są ubijane zagęszczarką spalinową i po tym zabiegu „trafiają” na właściwą głębokość. Następnie szczeliny między elementami nawierzchni tarasu wypełnia się wysuszonym piaskiem frakcji 0-2 mm. Po zagęszczeniu szczeliny ponownie wypełnia się suchym piaskiem i zrasza nawierzchnię wodą.
Przeczytaj też:
Jak zrobić taras na gruncie z kostki klinkierowej >>>
Oryginalną nawierzchnią tarasu na gruncie jest też bruk drewniany. Na podsypce ustawia się plastry wycięte z pnia, mające grubość 4-5 cm. Powinny być zabezpieczone bezbarwnym impregnatem, w przeciwnym razie nie przetrwają dłużej na tarasie niż kilka lat. Spoiny między nimi wypełniamy drobnym żwirem.
Na gruncie można zbudować także taras drewniany. Żwirowa podsypka grubości 10 cm musi być wtedy wyjątkowo dobrze zagęszczona i wyrównana. Układa się ją na warstwie piasku grubości 10 cm. Deski tarasowe mocuje się do legarów opartych na betonowych słupkach osadzonych w gruncie. Pamiętajmy, robiąc taras drewniany że drewno nie może stykać się z betonem, więc między słupkami a belkami trzeba zastosować przekładki, na przykład w postaci papy lub plastikowych klinów. Można także kupić specjalne plastikowe wsporniki, którymi zastępuje się betonowe słupki. Pozwalają w łatwy sposób nadać nawierzchni tarasu spadek.
Czy taras na gruncie wymaga drenażu?
Tarasom ziemnym nie zagraża woda gruntowa, bo jej poziom jest przeważnie znacznie niższej. W gruncie i na jego powierzchni zatrzymuje się jednak woda deszczowa i ta pochodząca z topniejącego śniegu lub lodu. Z tarasu na płycie spływa poza jego powierzchnię, w tarasie na gruncie częściowo spływa, częściowo przesącza się pod nawierzchnię. Tam jest powoli rozsączana w gruncie dzięki podbudowie ze żwiru bądź z tłucznia. Gdy nawierzchnia tarasu jest zrobiona na równi z poziomem terenu, zachodzi ryzyko, że na obrzeżu tarasu będą powstawały kałuże – wzdłuż miejsca, do którego prowadzi jego spadek. Można tam zainstalować korytka odwadniające. Muszą być zlicowane z powierzchnią tarasu i zamocowane z zachowaniem lekkiego spadku. Zanim ułoży się korytka i rury odprowadzające wodę, trzeba zrobić wykopy. Powinny być one szersze od rur i korytek o mniej więcej 20 cm i głębsze o blisko 10 cm. Rury układa się tak, by miały minimum 2-procentowy spadek w kierunku studzienki chłonnej, która ma za zadanie powoli odprowadzać wodę do gruntu. Studzienka powinna się znaleźć minimum 2 m od tarasu i ścian domu. Wykop pod korytko wypełnia się chudym betonem. Korytko wciska się w świeży beton i łączy z rurą odpływową. Później układa się nawierzchnię.
Autor: GettyImages
Okazałe gliniane donice z pięknymi kwiatami, drewniana ławka-huśtawka, duże, wygodne meble ogrodowe, miękkie poduchy - to wszystko tworzy niesamowity klimat i sprawia, że taras jest miejscem, z którego, w czasie w pięknej i słonecznej pogody, nie chcemy się ruszać
