Taras drewniany - jak zbudować taras z drewna
Tarasy drewniane cieszą się dużą popularnością, ponieważ w naturalny sposób łączą dom z ogrodem. Podpowiadamy jak zbudować taras z drewna.
Drewniane tarasy buduje się chętnie, bo ich wykonanie nie jest zbyt pracochłonne. Wymaga jednak doboru odpowiedniego gatunku drewna i starannego montażu. Za to zyskujemy taras trwały, efektowny i taki, po którym nawet w chłodniejsze dni można chodzić boso. Bangkirai, cumaru, badi, ipe, tatajuba, massaranduba, sosna karelska, modrzew syberyjski, świerk, dąb – to tylko niektóre gatunki drewna dobrze znoszące trudne warunki panujące na tarasie, bez konieczności wcześniejszych i poważnych zabiegów zabezpieczających. Ponieważ jednak znajdą się na zewnątrz i będą poddawane działaniu promieni słonecznych, wilgoci, śniegu, zmiennych temperatur – warto je zabezpieczyć, na przykład pokryć olejem (bez tego zabiegu z czasem zszarzeją).
Budowa tarasu z drewna podłoże
Podłoże pod drewniany taras musi być stabilne, twarde i równe. Z miejsca, w którym będzie taras, trzeba usunąć darń i wysypać tam 10-centymetrową warstwę tłucznia. Przedtem można jeszcze przygotować podsypkę z zagęszczonego piasku grubości około 10 cm – zabezpieczymy się w ten sposób przed wrastaniem chwastów. Można też zrobić podkład, układając na zagęszczonym piasku mniej więcej 10-centymetrową warstwę chudego betonu zazbrojonego metalową siatką. Taka posadzka musi mieć spadek około 3 proc. umożliwiający odpływanie wody.
Galeria: kliknij w zdjęcie i zobacz pomysły na taras drewniany
Autor: www.thinkstockphotos.com
Drewniane tarasy mają swój niewątpliwy urok, wymagają jednak odpowiedniej pielęgnacji
Sposoby montażu drewnianego tarasu
- Montaż drewnianego tarasu na tłuczniu
Najpierw co 50 cm ustawia się regulowane wsporniki, dzięki którym płaszczyzna tarasu zachowa odpowiedni spadek i wysokość dostosowaną do wysokości drzwi prowadzących na taras. Wsporniki położone najbliżej domu powinny być tak usytuowane, żeby ich górna granica była oddalona od ściany nie więcej niż 4-5 cm. Następnie, w rozstawie co 50 cm, mocuje się do nich legary – zawsze równolegle do budynku. Każdy z nich powinien być z dwóch stron przykręcony wkrętami. Na legarach układa się deski, mocując je wkrętami, blaszkami albo klejem. Sposób należy dostosować do usytuowania tarasu względem stron świata. Niezależnie od wybranej metody między deskami trzeba zostawiać 5-10-milimetrowy odstęp, by umożliwić pracę drewna. Uwaga! Im dłużej na deskach będzie się utrzymywała woda deszczowa i będą pozostawać wilgotne, tym lepiej dla kondycji drewna. Dlatego należy układać je ze spadkiem nieprzekraczającym 2 proc. albo całkowicie z niego zrezygnować. Największym bowiem zagrożeniem dla drewnianej posadzki jest duże nasłonecznienie. W wysychającym drewnie dochodzi do skrętu włókien, który prowadzi do wypaczenia elementów.
- Montaż drewnianego tarasu na betonie
Betonowy podkład trzeba pokryć poliuretanową powłoką malarską, która zabezpieczy go przed zaplamieniem związkami garbnikowymi wypłukiwanymi z drewna podczas deszczu. Na takim podłożu poza wspornikami można też rozstawić kliny z tworzywa sztucznego albo przykleić drewniane podkładki. Kliny rozstawiane są co 50 cm. W każdym miejscu układa się po dwa kliny Knudsen z polietylenu, które po obu stronach mają ostre i naprzemienne zęby stabilizujące połączenia i pozwalające na zwiększenie wysokości o 0,5 cm. Dodatkowo taras można podnieść, układając na klinach plastikowe klocki należące do systemu Knudsen. Dzięki różnym kombinacjom tych elementów możliwe jest podniesienie poziomu powierzchni tarasu od 5 mm aż do 30 cm. Do klinów i wsporników wkrętami z dwóch stron mocuje się legary. Jeżeli chcemy ułożyć pod nimi drewniane podkładki, musimy je wyciąć z drewna oleistego i przykleić do podkładu, pokrywającklejem wszystkie ich boki. Do legarów mocuje się deski – przykręcając je wkrętami, mocując blaszkami albo przyklejając (gdy korzystamy z drewnianych podkładek). Należy używać klejów poliuretanowych i MS polimerów przeznaczonych do stosowania na zewnątrz.
Nie przegap: Jak zrobić taras zagłębiony. Wyjście z piwnicy do ogrodu >>>
Po zamontowaniu drewnianego tarasu
Deski tarasowe trzeba dokładnie umyć środkami czyszczącymi delikatnie ługującymi drewno i spłukać myjką ciśnieniową. Jeśli chcemy zabezpieczyć je przed patynowaniem, po wyschnięciu należy nałożyć na nie odpowiedni impregnat, a potem olej. Można się zdecydować na preparat olejowy zawierający barwiące dodatki i w ten sposób ujednolicić kolorystykę drewna.
O tym, czy taras będzie piękny także po kilku latach, przesądzają regularne zabiegi pielęgnacyjne. Najprostszy i najważniejszy z nich – zraszanie desek wodą – trzeba przeprowadzać w ciepłe, słoneczne dni. Dwa razy do roku konieczna jest gruntowna pielęgnacja. Należy dokładnie umyć taras myjką ciśnieniową, a następnie nałożyć olej – taki, jaki się stosuje do pokładów jachtów. Można to wykonać samodzielnie, nanosząc preparat pędzlem i nadmiar ścierając szmatką. Najlepiej robić to we wrześniu, w październiku, kwietniu lub maju.
Przeczytaj też: Impregnacja drewna w ogrodzie: czym i jak zabezpieczyć elementy z drewna >>>
Taras z drewna krajowego
Zaletą tarasu z drewna krajowego są przystępna cena oraz swojski, naturalny wygląd. Wyraźny rysunek słojów i obecność sęków sprawiają, że taras z drewna krajowego jest niepowtarzalny i z charakterem. Doskonale wpisuje się w otaczający dom krajobraz.
Przeczytaj też: Jak zrobić taras na gruncie i na płycie betonowej
Niestety drewno większości rodzimych gatunków jest miękkie, łatwo chłonie wilgoć i pęcznieje. Poza tym szarzeje i łuszczy się pod wpływem promieni UV. Jest też dobrą pożywką dla mikroorganizmów powodujących jego butwienie. Taki taras z drewna musi być regularnie konserwowane, w przeciwnym razie nie będzie trwały.
Taras z drewna egzotycznego
Taras z drewna egzotycznego jest trwały i odporny na ścieranie. Takie drewno nie odkształca się, nie ulega korozji biologicznej, niegroźne mu też zmiany wilgotności i temperatur. Co prawda pod wpływem promieni UV szarzeje, ale nie zmienia to jego struktury i trwałości. Tarasu z drewna egzotycznego nie trzeba impregnować, choć można pokryć olejem, żeby powstrzymać proces patynowania. Drewno egzotyczne, podobnie jak termodrewno, jest łupliwe, dlatego wkręty stabilizujące deski należy umieszczać we wcześniej nawierconych otworach. Ponieważ substancje wchodzące w skład jego tkanek reagują z żelazem, pozostawiając ciemne smugi na powierzchni desek, do ich montażu należy używać nierdzewnych wkrętów ze stali lub mosiądzu. Deski tarasowe z drewna egzotycznego nie odkształcają się pod wpływem wilgoci, dlatego można je łączyć ukrytymi zaczepami z pozostawieniem niewielkich szczelin.
