Rośliny zadarniające - te niskie rośliny płożące mogą zastąpić trawnik w ogrodzie albo umocnić skarpę
Byliny zadarniające mogą być dobrą alternatywą dla ogrodowego trawnika. Jeżeli masz w ogrodzie miejsca zacienione, pod drzewem lub np. na skarpie, warto posadzić tam niskie rośliny płożące. Podpowiadamy, jakie wybrać, gdzie sadzić i jak uprawiać rośliny zadarniające.
Autor: GettyImages
Zaletą roślin zadarniających jest to, że z czasem szczelnie pokrywają powierzchnię
Spis treści
- Co to znaczy roślina zadarniająca?
- Gdzie sadzić rośliny zadarniające?
- Rośliny zadarniające zamiast trawnika
- Rośliny zadarniające na skarpę
- Rośliny zadarniające na rabaty bylinowe
- Sadzenie roślin zadarniających
- Jak dbać o rośliny zadarniające?
- Jak rozmnażać rośliny zadarniające?
Co to znaczy roślina zadarniająca?
Rośliny zadarniające są niewysokie, łatwo się rozprzestrzeniają za pomocą długich pędów, kłączy lub rozłogów. Wciskają się w każdą wolną przestrzeń ogrodu i z czasem pokrywają ją siatką pędów i liści. Wygląda to bardzo efektownie, ma też tę zaletę, że zapobiega wzrostowi chwastów, które z trudem przebijają się przez gąszcz pędów. Ponieważ są długowieczne, raz posadzone zdobią otoczenie przez wiele lat.
Gdzie sadzić rośliny zadarniające?
Rośliny zadarniające można sadzić zamiast trawnika, ale mogą one także towarzyszyć krzewom i wyższym bylinom, szczególnie tym, które zaczynają wzrost późną wiosną (do tego czasu ziemia w ogrodzie jest pusta, co nie wygląda ładnie).
Rośliny zadarniające zamiast trawnika
Rośliny zadarniające można posadzić w ogrodzie zamiast trawnika, szczególnie pod drzewami. Trawnik trudno jest utrzymać między innymi w cieniu, pod koronami drzew, bo tam zwykle zarasta mchem i konieczne jest częste dosiewanie oraz regeneracja trawy. Nie udaje się on też na piaszczystej, szybko przesychającej glebie i w prażącym słońcu, bo wymaga systematycznego podlewania, co nie zawsze możemy mu zapewnić.
Trudno też uprawiać trawnik na skarpach oraz piwniczkach ziemnych, gdzie jego koszenie jest uciążliwe, poza tym nie wszystkie kosiarki się do tego nadają (na skłonach o nachyleniu powyżej 20º nie powinny pracować kosiarki spalinowe).
Do obsadzania dużych powierzchni najbardziej nadają się rośliny szybko rosnące, tworzące silne rozłogi lub płożące pędy, które zakorzeniają się w podłożu i tworzą gęstą darń. Najlepsze są rośliny zimozielone. Ich zaletą jest to, że przez cały rok są efektowne. Poza tym wymagają znacznie mniej pielęgnacji niż trawnik.
Zamiast zakładać trawnik, można posadzić:
- w słońcu i półcieniu – dębik ośmiopłatkowy, irgę Dammera, trzmielinę Fortune’a, pięciornik rozłogowy, płożące odmiany jałowców;
- w cieniu – barwinek pospolity, bluszcz pospolity, bluszczyk kurdybanek, gajowiec żółty, pragnię syberyjską, podagrycznik pospolity 'Variegatum', konwalię majową, tojeść rozesłaną, ułudkę wiosenną, runiankę japońską, mikrobiotę syberyjską.
Autor: GettyImages
Zaletą roślin zadarniających jest to, że z czasem szczelnie pokrywają powierzchnię
Rośliny zadarniające na skarpę
Do obsadzania pochyłości terenu, czyli skarp, najlepsze są rośliny o silnych i rozgałęzionych systemach korzeniowych. Przerastając podłoże, zapobiegają wymywaniu i osuwaniu się ziemi. Szczególnie polecane są także gatunki, które tworzą silne rozłogi albo kłącza. Ich gęsta siatka oplata glebę, skutecznie przeciwdziałając erozji. Ponieważ na zboczach ziemia łatwo przesycha, należy wybierać rośliny odporne na okresowy brak wody.
- w słońcu i półcieniu – czyściec wełnisty, lebiodkę pospolitą, macierzanki, rogownicę kutnerowatą, pięciornik rozłogowy, przetacznik rozesłany, irgę Dammera, płożące odmiany jałowców;
- w cieniu – bodziszek korzeniasty, gajowiec żółty, bluszcz pospolity, mikrobiotę syberyjską, winobluszcz zaroślowy.
Rośliny zadarniające na rabaty bylinowe
W takich miejscach najlepiej sprawdzają się rośliny płożące o umiarkowanej sile wzrostu. Zbyt ekspansywne mogą zagłuszyć i zarosnąć sąsiednie rośliny, poza tym ich silne korzenie będą konkurowały z nimi o wodę i składniki pokarmowe.
Najlepsze są posadzone:
- w słońcu i półcieniu – acena drobnolistna, gęsiówka kaukaska, rozchodniki, macierzanki, tojeść rozesłana, truskawka ozdobna;
- w cieniu – dąbrówka rozłogowa, ogrodowe odmiany jasnoty plamistej, kopytnik pospolity, tiarella ogrodowa, ułudka wiosenna.
Sadzenie roślin zadarniających
W miejscu, w którym są zaplanowane rośliny okrywowe, należy przekopać ziemię i ją odchwaścić. Trzeba to zrobić bardzo dokładnie, wybierając z ziemi najdrobniejsze rozłogi i fragmenty korzeni. Mogą z nich odrosnąć chwasty, a ich późniejsze wyrywanie spomiędzy gęsto posadzonych roślin zadarniających nie będzie łatwe.
Następnie warto użyźnić glebę nawozem organicznym, najlepiej kompostem. Rozkłada się go na powierzchni co najmniej 2-centymetrową warstwą i płytko miesza z podłożem.
W tak przygotowanej glebie można sadzić rośliny.
Byliny okrywowe najładniej wyglądają, gdy rosną w grupach po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt sztuk jednego gatunku. Jeżeli chcemy, aby już w pierwszym, najdalej w drugim roku po posadzeniu powstał zwarty kobierzec, trzeba rośliny sadzić gęsto -zazwyczaj umieszcza się po kilkanaście sztuk na 1 m2, ale małe rośliny należy sadzić gęściej (20-25 na 1 m2), a krzewy rzadziej (od dwóch do kilku roślin na 1 m2).
Rośliny posadzone nieco rzadziej również zadarnią obsadzony obszar, ale będzie to trwało dłużej i trzeba będzie częściej usuwać kiełkujące chwasty.
Przeczytaj też;
Jak dbać o rośliny zadarniające?
Krzewy okrywowe po posadzeniu dobrze jest obsypać 5-centymetrową warstwą kory, która zmniejszy parowanie wody z gruntu i ograniczy wzrost chwastów. Do czasu, aż się solidnie ukorzenią w nowym miejscu, trzeba je regularnie podlewać. Przez pierwsze dwa-trzy lata wzrostu należy je też systematycznie odchwaszczać, później, gdy się rozrosną i zasłonią powierzchnię ziemi, chwasty będą się pojawiały sporadycznie.
W kolejnych latach krzewy okrywowe właściwie nie wymagają pielęgnacji – nie trzeba ich podlewać (lub tylko w czasie długotrwałej suszy), przycinać ani grabić, a jeżeli dobrze rosną i ich liście są intensywnie zabarwione – również co roku nawozić.
Raz na kilka lat wiosną można je zasilić kompostem lub wieloskładnikowym nawozem mineralnym.
Jak rozmnażać rośliny zadarniające?
Rośliny zadarniające można łatwo rozmnażać. Wszystkie, jeśli są dostatecznie rozrośnięte, można dzielić na mniejsze egzemplarze.
Wiele z nich tworzy pędy, które same się ukorzeniają (barwinek pospolity, bluszczyk kurdybanek, czyściec wełnisty, gajowiec żółty, macierzanki, płomyk szydlasty, ułudka wiosenna) lub rozłogi, na końcu których powstają nowe rośliny (dąbrówka rozłogowa, runianka japońska). Wystarczy odciąć ukorzenione sadzonki i posadzić na nowym miejscu.
Wiele roślin zadarniających można rozmnażać z nasion. W sprzedaży są te, których uprawa nie jest bardzo skomplikowana (dzwonek karpacki, gęsiówka kaukaska, goździk kropkowany, kokorycz żółta, macierzanki, rogownica kutnerowata, rozchodniki, ubiorek wiecznie zielony, wiesiołek missouryjski, żagwin ogrodowy). Nasiona sieje się w maju lub czerwcu na rozsadniku, a we wrześniu sadzi się rozsadę w wybranym miejscu.
Przeczytaj też:
- Rośliny okrywowe do cienia - najpopularniejsze gatunki i odmiany
- Jak wykorzystać rośliny okrywowe w ogrodzie?
- Iglaki płożące do ogrodu. Wybór i zastosowanie iglaków okrywowych
Zobacz też galerię zdjęć krzewów okrywowych.
Autor: Piotr Gorączko
Irga pozioma to jeden z najczęściej sadzonych w ogrodach krzewów okrywowych
