Kencja (Howea) swoją nazwę zawdzięcza miejscu odkrycia - odnaleziono ją w 1788 roku na wyspie Lorda Howe'a. To roślina długowieczna, która może rosnąć w mieszkaniu nawet kilkadziesiąt lat. Jak wszystkie domowe palmy, wprowadza do wnętrza powiew egzotyki. Kencja prawidłowo uprawiana i ustawiona w dobrym miejscu bardzo rzadko sprawia kłopoty.
Spis treści
- Kencja - gatunki do domowej uprawy
- Jakie wymagania ma palma kencja?
- Jak przesadzić kencję?
- Kencja (Howea forsteriana) - podlewanie
- Kencja (Howea forsteriana) - nawożenie
- Palma kencja - choroby i szkodniki
Kencja - gatunki do domowej uprawy
W uprawie doniczkowej najczęściej spotyka się Howea forsteriana, rzadziej Howea belmoreana. Oba gatunki wyglądają podobnie i mają zbliżone wymagania. Pierwszy z nich w mieszkaniach osiąga nawet 2,5 wysokości (ogranicza go sufit), drugi jest nieco niższy. Roczne przyrosty wynoszą średnio 15-20 cm.
Jakie wymagania ma palma kencja?
- Światło i temperatura dla kencji
Optymalne dla kencji są miejsca ciepłe, o temperaturze ok. 20°C. Roślina nie lubi dużych wahań temperatury. W okresie zimowym dobrze toleruje temperaturę pokojową. Kencje należy ustawić w miejscu jasnym, o dużej ilości światła rozproszonego (np. 1-2 m od okna). W takich warunkach kencja optymalnie rośnie i tworzy duże liście. Palma ta toleruje również półcień. Nie znosi natomiast bezpośredniego nasłonecznienia - szybko wtedy usycha, jej liście żółkną i brązowieją, mogą pojawiać się na nich plamy od poparzeń. Kencja nie lubi przeciągów. Szczególnie trzeba uważać na nie zimą, podczas wietrzenia pomieszczeń (ryzyko przemrożenia).
- Wilgotność powietrza dla kencji
Kencja preferuje stanowiska o dużej wilgotności powietrza. Dobrze sprawdza się w oszklonych ogrodach zimowych, ale radzi sobie także w domu. Przy nadmiernie suchym powietrzu dochodzi do brązowienia końcówek liści.
- Podłoże dla kencji
Powinno być żyzne, przepuszczalne, zasobne w związki pokarmowe i umiarkowanie wilgotne. W sprzedaży dostępna jest specjalistyczna ziemia dla palm. Ewentualnie do uniwersalnej ziemi dla roślin pokojowych można dodać trochę piasku i gliny. Czasem w wierzchniej części układa się cienką warstwę z mchu zmieszanego z odrobiną gliny. Dzięki temu nie dochodzi tak szybko do wysychania korzeni rośliny.
Kencje najlepiej rosną w wąskich, wysokich donicach. Starsze egzemplarze są ciężkie i mogą wywracać się. Aby zwiększyć stabilność można używać cięższych donic, np. z gliny.
Jak przesadzić kencję?
Kencję warto przesadzać wiosną, przed ruszeniem wegetacji. Początkowo zabieg wykonuje się co 2-3 lata (do donicy o jeden numer większej od poprzedniej), później raz na kilka lat. Wyznacznikiem jest m.in. przerastanie korzeni przez otwory w donicy. U starszych, mocno rozrośniętych egzemplarzy, często wystarcza wymiana wierzchniej warstwy podłoża.
Kencja (Howea forsteriana) - podlewanie
Kencję podlewa się regularnie, 2-3 razy w tygodniu latem i raz w tygodniu zimą. Kluczowa jest wilgotność podłoża, które nie może być ani suche, ani nadmiernie mokre. Palmę podlewa się obficie, a nadmiar wody z podstawki należy usunąć. Aby ochronić roślinę przed wysychaniem w czasie urlopu czy przy częstym "zapominalstwie", podczas sadzenia podłoże można wymieszać z hydrożelem.
Kencja (Howea forsteriana) - nawożenie
Howea potrzebuje nawożenia od wiosny do jesieni, co 2-3 tygodnie. Polecane są nawozy dla roślin o ozdobnych liściach i specjalistyczne nawozy do palm. Warto wybierać te produkty, które zawierają dużo potasu. Dobrym rozwiązaniem jest również korzystanie z pałeczek nawozowo-owadobójczych.
Palma kencja - choroby i szkodniki
Głównym problemem w uprawie kencji jest zła gospodarka wodna (niewłaściwe podlewanie) i niewystarczająca wilgotność powietrza. Gdy powietrze w mieszkaniu jest suche, kencja jest bardziej podatna na ataki przędziorków. Częstymi szkodnikami są tarczniki i miseczniki. Większość szkodników można zwalczyć stosując środki ochrony roślin przeznaczone do użytku w pomieszczeniach zamkniętych (i tak zaleca się używać ich na zewnątrz lub na balkonie – jeśli tylko pozwalają na to warunki). Natomiast tarczniki i miseczniki najskuteczniej usuwa się ręcznie, np. używając zaostrzonego patyka. Miejsce rany zaleca się przetrzeć wilgotną szmatką nasączoną alkoholem.
Przeczytaj też:
- Najważniejsze błędy w uprawie roślin doniczkowych
- Ciekawe sposoby uprawy pokojowych roślin doniczkowych
- Kwiaty domowe zielone, czyli rośliny doniczkowe o ozdobnych zielonych liściach
