Szpachlowanie ścian. Jak dobrze nałożyć gładź
Równe i gładkie ściany można pięknie pomalować albo wykończyć tapetą, żeby cieszyły nasze oczy swoją doskonałością. Zobaczmy, jak się szpachluje ściany i jakie materiały będą nam potrzebne.
Do szpachlowania (wygładzania) ścian i sufitów wykorzystuje się gładzie i masy szpachlowe. Żeby uzyskać idealnie równe i gładkie powierzchnie, trzeba najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Ważne jest prawidłowe jego zagruntowanie. Następnie trzeba nałożyć 1-2 warstwy gładzi tak, by powierzchnia była pozbawiona nierówności. W tym celu zwykłe gładzie szlifuje się. Są też masy bezpyłowe, które wystarczy odpowiednio naciągnąć na ścianę i wygładzić pacą. Jednokrotne naciągnięcie gładzi gipsowej na nowe tynki kosztuje 22-26 zł/m2. Jeśli gładź miałaby być położona na starych ścianach wymagających naprawy, szpachlowania, usługa może kosztować 40-50 zł/m2 zależnie od stanu podłoża.
Idealnie gładkie i równe ściany są doskonałym podłożem dla farb do malowania ścian i innych materiałów wykończeniowych, np. tapet. Powłoka malarska będzie zdecydowanie lepiej wyglądać na ścianach z gładzią niż ze zwykłymi tynkami. Także zużycie farb będzie mniejsze. Równie pozytywny efekt uzyskamy, gdy jako warstwę wykończeniową zastosujemy tapety lub tkaniny.
Szpachlowanie ścian: jaką gładź szpachlową wybrać
Na rynku jest wiele różnych suchych mieszanek, które można wykorzystać do szpachlowania ścian. Znajdziemy gładzie gipsowe, cementowe, wapienne i polimerowe. Z gipsowych najlepiej wybierać gładzie bezpyłowe, które nie wymagają szlifowania, które jest bardzo uciążliwe. Takie masy wiążą wolniej, żeby szpachlarz miał więcej czasu na wykończenie powierzchni. Wadą produktów gipsowych jest mniejsza niż w przypadku innych tego typu produktów odporność na zarysowania oraz wrażliwość na wilgoć. Tych wad nie mają gładzie cementowe lub cementowo-wapienne. Ich zaletą jest także wykańczanie na mokro bez szlifowania ścian. Gładzie te są jasno szare lub białe. Mogą mieć większe ziarno niż gipsowe, więc nie dadzą powierzchni tak gładkich jak z gipsu. Są trudniejsze do układania od gipsowych. Gładzie wapienne również wykańcza się bez szlifowania ścian. Na przyspieszenie prac wpływ ma również fakt, że można je nakładać na tynki cementowo-wapienne już po 7-10 dniach, a nie po miesiącu jak gipsowe. Gładzie wapienne dają bardzo białe wykończenie o właściwościach antyseptycznych. Najnowocześniejszy produkt to gładzie polimerowe dostępne w postaci gęstej pasty gotowej do nakładania. Masę tworzy wypełniacz dolomitowy z dodatkiem żywic polimerowych dających dużą elastyczność, trwałość i twardość. Gładzie polimerowe są bardzo odporne na uszkodzenia, zwłaszcza pęknięcia od naprężeń, które mogą pojawić się w nowo zbudowanym domu, który osiada. Takie gładzie poleca się też to szpachlowania płyt gipsowo-kartonowych w zabudowie poddasza. Gładzie polimerowe wymagają szlifowania. Na rynku można znaleźć też gładzie modyfikowane polimerami, czyli gipsowe lub cementowe z dodatkiem żywicy, która ma nieco poprawić ich właściwości.
Wybierając gładź, trzeba sprawdzić, jakiej wielkości jest jej uziarnienie, bo to decyduje o grubości warstwy i możliwej do osiągnięcia gładkości ścian. Im mniejsze ziarno (kruszywo), tym cieńszymi warstwami można aplikować masę i tym gładsza będzie wykończona nią ściana.
Szpachlowanie ścian: ręcznie czy maszynowo
Na rynku przeważają gładzie, które można nakładać maszynowo i ręcznie. Gładzie ręczne nadają się tylko do ręcznej aplikacji i wykończenia. Gładzie maszynowe można nakładać z użyciem agregatu tynkarskiego albo ręcznie. Wykorzystanie maszyn hydrodynamicznych zdecydowanie przyspiesza prace wykończeniowe. Do natrysku są przeznaczone gładzie polimerowe lub gipsowe modyfikowane żywicami, które tworzą mocne i odporne na uszkodzenia powłoki.
Przeczytaj także:
Nazewnictwo
Na rynku jest bardzo dużo produktów, które mają w nazwie słowo "gładź" lub "szpachla" i ich pochodne. Często mimo różnych nazw mogą one być bardzo podobne pod względem parametrów użytkowych i uzyskanych efektów. Generalnie gładź to rodzaj tynku cienkowarstwowego przeznaczonego do całopowierzchniowego wykańczania ścian. Masy szpachlowe, szpachle, szpachlówki służą przede wszystkim do naprawy nierówności i ubytków w ścianach i sufitach. Można je także wykorzystać tak jak gładzie - do wykończenia wielkich powierzchni. Mają więc większe zastosowanie niż gładzie. Warto pamiętać, że gładzi nie należy wykorzystywać do naprawiania ścian i sufitów.
Szpachlowanie ścian: przygotowanie podłoża
Żeby efekt nakładania gładzi był widoczny, trzeba najpierw wyrównać podłoże, wszelkie nierówności, wystające fragmenty tynku skuć lub zeszlifować, a ubytki i pęknięcia wypełnić masą szpachlową. Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź, musi być równa, w miarę gładka, sucha i odpylona.
Przeczytaj także:
- Jak zlikwidować pęknięcia na ścianie?
- Dziura w ścianie – jak naprawić ubytek po odpadnięciu tynku >>>
Szpachlowanie ścian: gruntowanie
Następnym krokiem, z którego nie warto rezygnować podczas szpachlowania ścian, jest zagruntowanie podłoża. Ma ono za zadanie poprawić jego chłonność i zwiększyć przyczepność następnych warstw. Grunt dobiera się do rodzaju podłoża. Jeśli jest to np. tynk gipsowy lub cementowo-wapienny, dobrze jest zastosować grunt głęboko penetrujący, który wyrówna chłonność. Na podłoża bardzo gładkie, np.betonowe, powinno się nałożyć grunt zwiększający ich chłonność. Po nałożeniu gruntu trzeba odczekać zwykle 12 godzin przed układaniem gładzi.
Przeczytaj także:
Szpachlowanie ścian: przygotowanie masy
Najprościej jest wykorzystać do szpachlowania ścian masę polimerową w postaci pasty gotowej do użycia, którą można tylko przemieszać przed aplikacją. Jeśli prowadzimy prace zimą, należy wiadra z gładzią wcześniej postawić w wykańczanym pomieszczeniu, żeby wyrównała się temperatura materiału. W przypadku mas polimerowych trzeba uważać, żeby podczas transportu lub składowania w niewykończonym domu masa nie przemarzła, bo to może zniszczyć jej właściwości użytkowe.
Suchą mieszankę w workach należy zarobić wodą w proporcji podanej przez producenta. Mieszankę wsypuje się do czystej wody (nie odwrotnie) i wyrabia mieszadłem wolnoobrotowym założonym na wiertarce. Zwykle robi się to 2 razy. Po uzyskaniu równomiernie wymieszanej zaprawy odstawia się ją na 5-15 minut i ponownie krótko miesza. Masa gotowa do nakładania powinna mieć konsystencję gęstej śmietany albo miękkiego masła. Powinna być jednorodna, bez grudek ani żadnych zgrubień. Żeby sprawdzić, czy masa do szpachlowania jest dobrze rozrobiona, trzeba nałożyć ją jednolitym ruchem na ścianę. Jeśli można to zrobić lekko i płynnie, a powstały pas materiału jest gładki i się błyszczy, to znaczy, że masa jest odpowiednio przygotowana.
Szpachlowanie ścian: układanie gładzi
Gładź układa się w 1 lub 2 warstwach. Są one bardzo cienkie, mają od 0,1 do 5 mm grubości. Masę trzeba nakładać w małych porcjach zdecydowanymi ruchami za pomocą pacy metalowej. Żeby masa była rozprowadzona równomiernie, pacę trzeba silnie dociskać do podłoża. Liczba warstw zależy od jakości podłoża, rodzaju gładzi i umiejętności szpachlarza. Na bardzo równym wprawny fachowiec może naciągnąć tylko 1 warstwę gładzi i wyrównać ją raz za razem długą pacą metalową, tak zwanym piórem. W większości wypadków nakłada się jednak 2 warstwy – drugą dopiero po wyschnięciu pierwszej. Robi się to tak samo, jak w przypadku jednowarstwowego wykańczania. Zwykle pierwsza warstwa jest grubsza - wyrównująca, a druga – cieńsza, wykańczająca. Niektóre masy gipsowe bez szlifowania nakłada się pacą metalową, a potem wyrównuje pacą gąbkową i ostatecznie wyrównuje długim piórem.
Przeczytaj także:
- Malowanie ścian bez błędów - poradnik domowego malarza >>>
- Cienkie tynki dekoracyjne na ściany wewnętrzne >>
Szpachlowanie: pamiętaj o narożnikach
Gładź najlepiej jest nakładać od narożników, które wymagają starannego obrobienia. W zewnętrznych w tynku są zwykle zatopione aluminiowe narożniki, które dają kąt prosty. Gładzią trzeba je dokładnie pokryć, nakładając ją od zewnętrznej krawędzi. W narożnikach wewnętrznych podobnie gładź naciąga się od kąta w głąb ściany. Do wygładzenia powierzchni używa się kielni kątowej, tak zwanego motylka.
Szpachlowanie ścian: szlifowanie
To bardzo niewdzięczne i uciążliwe zajęcie w trakcie szpachlowania ścian, podczas którego powstaje dużo pyłu. Do ostatecznego wyrównania ścian i sufitów stosuje się papier ścierny nakładany na pacę lub specjalne klocki z papieru. Żeby ściany były jak najgładziej wykończone stosuje się papier o niskiej gradacji, np. 180-200. Przy szlifowaniu mechanicznym używa się siatek polerskich o bardzo drobnym ziarnie.
Po szlifowaniu pył zalega wszędzie, dostaje się do wszelkich zakamarków, więc jest trudny do usunięcia. Należy pamiętać, że do jego zbierania trzeba stosować odkurzacze przemysłowe do tego dostosowane. Zwykły odkurzacz domowy można szybko w ten sposób uszkodzić.