Nowoczesne wykończenie ścian. Ciekawe pomysły na ściany
Szukając pomysłów na wykończenie ścian i sufitów, bierz pod uwagę ich trwałość, odporność na uszkodzenia, łatwość utrzymania w czystości, zdolność radzenia sobie z wilgocią i wodą. Nie zapominaj jednak o aspekcie wizualnym. Może zamiast tynku i farby wybrać coś bardziej nowoczesnego, przynajmniej na część powierzchni przeznaczonych do wykończenia.
Najpowszechniejszą metodą wykańczania od środka ścian murowanych jest tynkowanie. To bezspornie najtańsza opcja. Tynk wyrówna niewielkie krzywizny i zagłębienia w murze, stworzy równą powłokę pod dalsze prace wykończeniowe i dekoracyjne. Z racji niskiej ceny największą popularnością cieszą się u nas tynki gipsowe. Nanosi się je w jednej warstwie grubości około 2 cm. Często po starannym zatarciu mają na tyle gładką powierzchnię, że niepotrzebne jest już wyrównywanie jej gładzią. Warto jednak rozważyć i inne opcje. Jest bowiem wiele ciekawych materiałów mogących zastąpić tynk lub stanowić jego atrakcyjne uzupełnienie.
Suche tynki
Ułożenie tynku to spore wyzwanie dla kogoś bez żadnego doświadczenia. Nowicjuszom łatwiej pójdzie z dużymi płytami gipsowo-kartonowymi (g-k) lub gipsowo-włóknowymi (g-w). Można je kleić bezpośrednio do ścian lub mocować do rusztu wcześniej przykręconego do muru. W drugim przypadku oprócz wyrównania krzywizn zyskuje się miejsce na ukrycie przewodów i rur. Płyty są świetne do wykańczania ścian szkieletowych, które trudno się tynkuje, a także do zabudowy poddaszy. Pełnią wówczas ważną dodatkową funkcję – chronią drewnianą konstrukcję przed działaniem ognia. To także sposób na zabudowę sufitu lub jego obniżenie. Nie klei się ich do stropu, tylko mocuje do konstrukcji nośnej – bezpośrednio – specjalnymi kołkami z szerokimi tarczami z tworzywa – albo za pośrednictwem rusztu i metalowych wieszaków o regulowanej wysokości. Typowe płyty g-k mają gipsowy rdzeń obłożony kartonem. W wersji specjalnej karton jest zastąpiony welonem szklanym, a gips wzmocniony włóknami szklanymi i organicznymi lub siatką z włókna szklanego. Najczęściej używa się płyt g-k gr. 12,5 mm, ale są też takie o gr. 9,5 mm i 24 mm. Pierwsze są odpowiednie do wykonywania suchych tynków przyklejanych do muru, drugie dłużej stawiają opór ogniowi i lepiej wyciszają wnętrza. Standardowa szerokość płyt g-k to 120 cm, długość – od 120 do 300 cm (są też oferowane małe płyty do wykonywania różnego rodzaju zabudów).
Płyty gipsowo-włóknowe nie są obłożone kartonem. W ich przypadku gips usztywniają zmieszane z nim włókna celulozowe. Taki dodatek zapewnia też płytom wysoką odporność na wilgoć i działanie ognia. Zamiennikami płyt gipsowych są płyty cementowo-włóknowe – cięższe, twardsze, bardzo odporne na uszkodzenia i działanie wody – oraz drewnopochodne płyty MFP, produkowane z drobnych wiórów i mające twardą, gładką powierzchnię.
Nowoczesne wykończenie ścian: boazeria na kilka sposobów
Drewno na ścianach to wybór podyktowany przede wszystkim preferencjami estetycznymi. Ostatnio boazerie wróciły do łask, choć niekoniecznie w swojej klasycznej postaci. Klasyczna boazeria powstaje z desek z wyfrezowanymi piórami i wpustami, które przytwierdza się do drewnianego rusztu połączonego z murem. Szerokość desek jest dowolna, tak samo jak ich układ – pionowy, poziomy czy skośny. Dziś atrakcyjne wydają się pomysły na mniej oczywisty montaż drewnianych okładzin. Do wnętrz trafiają np. szerokie drewniane gonty układane w podobny sposób jak te dachowe. Deski lub listwy mocuje się czasem na sztorc, w układzie przypominającym żaluzję. Deski nie muszą stać karnie w równym szeregu. Można je pociąć na mniejsze odcinki i stworzyć na ścianie prawdziwe trójwymiarowe puzzle. Efekt będzie bardziej wyrazisty, jeśli zastosujemy deski o różnych grubościach.
Przeczytaj też:
Drewniany sufit podwieszany: jak go zrobić >>>
Deszczułki można mocować do poziomego rusztu albo do płyty ze sklejki wcześniej do niego przytwierdzonej wkrętami. Przeważnie przykleja się je, aby nie było później widać łebków gwoździ bądź wkrętów. Do ściany można też mocować drewniane klocki (bruk) różnych kształtów i grubości, powstające z desek lub belek ciętych w poprzek. Nakleja się je na podkładową płytę ze sklejki z naszkicowanym na niej położeniem poszczególnych elementów, przytwierdzoną do muru za pośrednictwem cienkich listewek. Elementy tworzące boazerię mogą być polakierowane, zaolejowane lub pokryte lakierobejcą (lakierem o właściwościach barwiących). Oleje lub lakierobejce mogą diametralnie zmieniać barwę drewna, pozostawiając widoczny rysunek usłojenia.
Przeczytaj też:
Deski na ścianę. Zobacz współczesne wersje boazerii. To jest modne!
Deski można też pomalować kryjącymi farbami do drewna. Tanie drewno można uszlachetnić, stosując którąś z technik zdobniczych – ługowanie, szczotkowanie, bielenie, parzenie, opalanie. Do dyspozycji masz też tańsze imitacje drewna do wykończenia ścian: deski bądź panele z PCW. Okładzinę ściany można wykonać także ze zwykłych paneli podłogowych.
Autor: Studio O.
W nowoczesnej przestrzeni otwartego salonu połączonego z kuchnią połączono dwa stare materiały wykończeniowe: deski z rozebranej stodoły, ale na nowo dekorowane i cegły, które pobielono
Dekoracyjne gotowe okładziny ścienne
Szybciej niż tynkiem wykończysz wnętrze fornirem, sklejką, panelami tekstylnymi lub panelami 3D, uzyskując przy tym wyjątkowy efekt dekoracyjny. Oczywiście produkty takie nie mogą cenowo konkurować z tanimi płytami g-k lub zwykłym tynkiem, ale też wcale nie trzeba ich używać do wykańczania całych połaci ścian, lecz jedynie użyć do zaakcentowania wartych tego fragmentów.
Przeczytaj też:
Modne panele ścienne z PCW, MDF, drewniane, gipsowe 3D >>>
Płyty forniru, produkowane z wysokogatunkowego drewna, mogą być dobrane kolorystycznie do zabudowy kuchennej lub mebli i tym samym stać się ich przedłużeniem lub dopełnieniem. Podobnie płyty meblowe – grubsze i sztywniejsze – lub płyty z laminatów HPL. Elastyczny i cienki fornir (0,6-3 mm) sprawdzi się nawet na powierzchniach łukowych. Sztywne płyty fornirowane (fornir na rdzeniu ze sklejki lub płyt drewnopochodnych) już nie. Płyty takie montuje się do rusztu nośnego lub przykleja wprost do ścian. Najdroższe są płyty bakelitowe wykończone fornirem albo naśladującym go laminatem. Są one bardzo trwałe – i co ważne – odporne na działanie wilgoci. Można je zatem z powodzeniem stosować w łazienkach, a nawet saunach i łaźniach parowych.
Nowoczesne wykończenie ścian: cegły, łupek lub panele ścienne
Moda na prostotę, surowe formy i nawiązania industrialne skłania wielu inwestorów do eksperymentowania z cegłami. W nowych domach budowane więc bywają ścianki działowe z cegieł rozbiórkowych. Bardzo podobny efekt przy mniejszym nakładzie pracy osiągniesz, oklejając mury płytkami ceglanymi. Dla odważniejszych przeznaczone są płytki wykrajane ze starych cegieł. Bardziej jednorodny wygląd mają te ręcznie formowane i sztucznie postarzane. Perfekcjoniści obstawać będą zapewne przy płytkach klinkierowych o jednolitym ubarwieniu, idealnie prostych krawędziach i gładkiej powierzchni. Płytki ceglane i klinkierowe kupuje się na metry kwadratowe (z uwzględnieniem powierzchni spoin grubości 1 cm). Niektórzy producenci umożliwiają też zakup na sztuki. Stare i nowe cegły dobrze też imitują płytki z gipsu modelowego lub betonu. Niektóre skutecznie naśladują łupany kamień. Mogą być białe lub barwione. W razie potrzeby po ułożeniu można je pomalować dowolną farbą kryjącą do ścian.
Producenci płytek betonowych poszli krok dalej i oprócz cegłopodobnych oferują też takie formaty, z których da się uzyskać na ścianach geometryczne wzory tworzące specyficzny trójwymiarowy efekt. Płytki betonowe są odporne na wilgoć i mróz, więc można nimi wykańczać ściany w łazienkach, a nawet na zewnątrz domu. Cechuje je także duża wytrzymałość na szorowanie.
Kto szuka bardziej abstrakcyjnych wzorów, zamiast płytek ceglanych, gipsowych lub betonowych powinien prześledzić bogatą ofertę ściennych paneli 3D. Produkuje się je z gipsu, powlekanej pianki poliuretanowej, styropianu, polistyrenu XPS lub z płyt MDF. Czasem też z drewna litego, PCW, korka, laminowanych włókien pozyskiwanych z trzciny cukrowej bądź włókien kokosowych. Gipsowe są cięższe i trudniejsze w montażu, ale za to lepiej wyciszają ściany i regulują poziom wilgotności w budynku. Poliuretanowe są lekkie i trwałe, w przeciwieństwie do gipsowych nie trzeba ich gruntować przed malowaniem. Są też odporne na wodę i wilgoć. Panele tekstylne są z kolei dość miękkie w dotyku. Tworzą estetyczną, miękką dekorację o przestrzennej strukturze. Świetnie pasują zwłaszcza do sypialni i często można je spotkać u wezgłowia łóżek, gdzie pełnią też funkcję wygodnego oparcia.
Nowoczesne wykończenie ścian: tapety
Moda na tapety powróciła. Pokrywa się nimi całe powierzchnie ścian lub poświęca im pewne ich fragmenty, istotne dla estetycznego wrażenia. Gruba tapeta ukryje drobne nierówności podłoża i wytłumi pogłos w pomieszczeniu. Przeważnie łatwo ją naprawić lub zerwać, by wymienić na nową. Niektóre z nich są samoprzylepne, co ułatwia i przyśpiesza prace wykończeniowe. Oferowane są także tapety możliwe do pomalowania, jeśli kiedyś uznamy, że znudził nam się ich wzór. Powróciły fototapety. Teraz mają lepszą jakość i zdecydowanie bogatszy wybór wzorów niż w latach 80. i 90. Można na nich uwiecznić własne zdjęcie. Produktem bardzo podobnym do fototapety jest tapeta graficzna. Produkowana jest w identyczny sposób, z tym że zdjęcie zastępuje artystyczna kompozycja. Modne są obecnie wzory tapet dające wrażenie trójwymiarowości, wyglądające jakby wręcz wyskakiwały ze ściany.
