Rolnik indywidualny i kwalifikacje rolnicze - definicja

2022-03-02 14:46

Kto to jest rolnik indywidualny - wyjaśniamy definicję. W wypadku niektórych nieruchomości rolnych ich nabywcą może być wyłącznie rolnik indywidualny. Status ten można przypisać osobie fizycznej (nie może to więc być osoba prawna ani jednostka organizacyjna, np. spółka jawna).

Gospodarstwo rolne
Autor: Marcin Czechowicz Nieruchomość rolna w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego jest to nieruchomość (grunt), która jest lub może być wykorzystywana do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej

Przepisy regulujące obrót nieruchomościami rolnymi zawierają od 30 kwietnia 2016 r. ograniczenia, które – zgodnie z intencją ustawodawcy – mają zapobiegać masowemu nabywaniu ich przez cudzoziemców i przeciwdziałać spekulacji. Niestety, przyjęte rozwiązania nie są korzystne również dla Polaków chcących kupić bądź sprzedać ziemię rolną. Obecnie zgodnie z ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego:

  • nieruchomości rolne mogą nabywać wyłącznie rolnicy indywidualni – poza omówionymi poniżej wyjątkami;
  • nawet rolnicy nie dokupią ziemi, jeśli wskutek transakcji powierzchnia ich gospodarstwa miałaby przekroczyć 300 ha;
  • nabywca nieruchomości rolnej ma obowiązek prowadzenia gospodarstwa rolnego;
  • prawo pierwokupu przysługujące dzierżawcy i Agencji Nieruchomości Rolnych (ANR) zostało poszerzone w stosunku do przepisów obowiązujących przed nowelizacją ustawy.

Rolnik indywidualny definicja

Rolnik indywidualny to osoba fizyczna – właściciel, użytkownik wieczysty, samoistny posiadacz (czyli ktoś, kto na przykład na podstawie nieformalnej umowy sprzedaży wszedł w posiadanie ziemi) lub dzierżawca nieruchomości rolnych, w których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha. Dodatkowo rolnik indywidualny musi mieć kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkiwać w gminie, w której położone jest jego gospodarstwo (lub jego część), i przez 5 lat osobiście je prowadzić, czyli pracować w tym gospodarstwie albo podejmować wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia w nim działalności rolniczej.

Kwalifikacje rolnicze

Z kolei za kwalifikacje rolnicze uważa się:

  • wykształcenie rolnicze zasadnicze zawodowe, średnie lub wyższe (które kierunki studiów można uznać za rolnicze,określi minister rolnictwa) albo
  • tytuł kwalifikacyjny lub zawodowy w zawodzie przydatnym do prowadzenia działalności rolniczej (listę tych tytułów też ustali minister rolnictwa) i co najmniej trzyletni staż pracy w rolnictwie, albo
  • wykształcenie średnie lub wyższe inne niż rolnicze i co najmniej trzyletni staż pracy w rolnictwie bądź ukończone studia podyplomowe w zakresie związanym z rolnictwem, albo
  • wykształcenie podstawowe, gimnazjalne lub zasadnicze zawodowe inne niż rolnicze i co najmniej pięcioletni staż pracy w rolnictwie

Staż pracy rolnika indywidualnego

Za staż pracy w rolnictwie uznaje się okres, w którym dana osoba:

  • podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników;
  • prowadziła działalność rolniczą we własnym lub dzierżawionym gospodarstwie rolnym o obszarze nie mniejszym niż 1 ha;
  • była zatrudniona w gospodarstwie rolnym na podstawie umowy o pracę albo spółdzielczej umowy o pracę i wykonywała pracę związaną z działalnością rolniczą;
  • wykonywała pracę związaną z prowadzeniem działalności rolniczej w charakterze członka spółdzielni produkcji rolnej;
  • odbyła staż rolniczy na podstawie skierowania od starosty

Ile ziemi potrzebuje rolnik

To, jaka powierzchnia użytków rolnych jest niezbędna do prowadzenia działalności rolniczej, określi minister rolnictwa w rozporządzeniu. Tak zwane podstawowe normy obszarowe użytków rolnych w gospodarstwie rolnym zostaną odrębnie ustalone dla każdego województwa po uwzględnieniu średniej powierzchni gospodarstw rolnych w poszczególnych województwach i w kraju (ogłoszonej na podstawie przepisów o płatnościach w ramach systemu wsparcia bezpośredniego).

Przeczytaj też: Kto może kupić działkę rolną

Nie mogą być większe niż czterokrotność średniej powierzchni w danym województwie. Przykładowo w projekcie tego rozporządzenia norma dla województwa warmińsko-mazurskiego wynosi 25 ha, a małopolskiego – 8 ha.