Jesienne rozmnażanie i odmładzanie bylin i warzyw wieloletnich
Jesienne rozmnażanie i odmładzanie bylin oraz warzyw wieloletnich to zabieg, dzięki któremu rośliny staną się w kolejnym sezonie silniejsze oraz wydadzą większe kwiaty, a liście będą bardziej okazałe. Jakie byliny można rozmnażać i odmładzać jesienią? Poznaj zasady jesiennego rozmnażania bylin i warzyw wieloletnich.
Byliny to jedne z najchętniej sadzonych w ogrodzie roślin. Raz posadzone, wiele lat mogą zdobić rabaty pięknymi liśćmi lub atrakcyjnymi kwiatami, bez konieczności corocznego odnawiania. Przychodzi jednak czas, kiedy byliny zaczynają tracić walory ozdobne lub rozrastają się tak bardzo, że trzeba je wykopać i podzielić na mniejsze części. Dzięki rozmnażaniu bylin przez podział rośliny nie tylko odzyskują utraconą urodę, ale też dostarczają licznych sadzonek, które można posadzić w innym miejscu ogrodu lub podarować znajomym.
Rozmnażanie i odmładzanie bylin przez podział roślin
Jeśli mamy taką potrzebę, byliny możemy rozmnażać przez podział każdego roku, ale musimy pamiętać, że w zależności od gatunku, zabieg ten powinniśmy przeprowadzić obowiązkowo co kilka lat, jeśli chcemy cieszyć się walorami ozdobnymi roślin przez dłuższy czas. Dlatego też byliny krótkowieczne powinniśmy odmładzać co 3-4 lata (np. jeżówki, aster krzaczasty, łubin trwały, nachyłek wielkokwiatowy, kosaćce, goździki, firletki smółki, dzwonek karpacki, ostróżki, naparstnice), natomiast gatunki nieco bardziej trwałe co 4-6 lat (np. zawciąg nadmorski, aster nowobelgijski, omieg wschodni, orlik ogrodowy, rudbekia błyskotliwa, żurawki) lub co 6-8 lat (np. kocimiętka Faassena, aster gawędka).
Termin odmładzania bylin
Podział bylin można przeprowadzać w dwóch terminach:
1. Wiosną rozmnaża się przez podział byliny kwitnące latem i jesienią, takie jak: floksy wiechowate, astry krzaczaste, dzielżany ogrodowe, dzwonki karpackie, języczki pomarańczowe, zawilce mieszańcowe, krwawniki.
>>Przeczytaj też: Wiosenne rozmnażanie bylin: kiedy i jak dzielić rozrośnięte karpy2. W drugiej połowie lata i wczesną jesienią (do połowy września) dzieli się natomiast byliny kwitnące wiosną i wczesnym latem; dzięki temu w następnym roku rośliny staną się silniejsze oraz wydadzą większe kwiaty i okazalsze liście. Od połowy sierpnia do połowy września można dzielić: piwonie chińskie, liliowce, bergenie, konwalie, goździki pierzaste, funkie, brunery, kosaćce syberyjskie, pierwiosnki, floksy szydlaste, przymiotno, serduszki okazałe, ciemierniki białe, fiołki wonne, żurawki, barwinki pospolite, chabry górskie, dąbrówki rozłogowe, zawilce wielkokwiatowe, orliki czy zawciągi nadmorskie. Z jesiennym dzieleniem bylin nie należy jednak zwlekać, gdyż rośliny muszą zdążyć zaaklimatyzować się w nowym miejscu przed nastaniem zimy. Posadzone zbyt późno nie przetrwają chłodów i wiosną nie podejmą wegetacji.
Jesienny podział bylin - zasady dzielenia roślin
- Byliny posiadające mniej rozbudowany i delikatniejszy system korzeniowy, dzieli się ręcznie, rozrywając kępę na mniejsze kawałki (np. dąbrówki rozłogowe, konwalie majowe, floksy szydlaste, goździki pierzaste, dąbrówki).
- Do podziału roślin o silniejszych i masywniejszych korzeniach, wykorzystuje się ostre narzędzia takie jak noże lub sekatory (np. piwonie, ciemierniki, kosaćce).
- Jeśli po użyciu narzędzi na korzeniach powstają duże rany, należy je zabezpieczyć sproszkowanym węglem drzewnym lub środkiem przeciwgrzybowym (np. Funaben).
- Dzieląc byliny musimy pamiętać, że każda sadzonka powinna mieć co najmniej 3-4 silne pąki (mogą być 1-2 pąki, ale wtedy roślina nie zakwitnie w kolejnym sezonie) oraz zdrowy system korzeniowy. Jeśli korzenie są zbyt długie (np. u dąbrówki), przed posadzeniem roślin można je przyciąć.
Jesienne rozmnażanie warzyw wieloletnich
Jesień to również dobra pora na rozmnażanie warzyw wieloletnich. Przyjmuje się, że w zależności od gatunku na jednym stanowisku powinny rosnąć maksymalnie 10 (rabarbar) lub 4 lata (szczaw). Odmładzanie rabarbaru najlepiej przeprowadzić pod koniec września. Rozrośniętą karpę należy ostrożnie wykopać z ziemi, ostrym nożem lub czystym, ostrym szpadlem podzielić na odpowiednie kawałki, rany zabezpieczyć węglem drzewnym lub Funabenem, a następnie posadzić uzyskane sadzonki na nowym stanowisku. Podobnie można postąpić z kilkuletnimi kępami szczawiu zwyczajnego. Ponieważ jednak roślina nie tworzy tak mocno rozbudowanego i silnego systemu korzeniowego co rabarbar, jej kępy można rozerwać ręcznie lub za pomocą ostrego noża. Poza podziałem dorosłych roślin, szczaw można też uzyskać przez wysiew nasion w terminie wiosennym lub jesiennym (koniec sierpnia i wrzesień).
