Rośliny cebulowe dzielimy na te, które sadzi się jesienią i kwitną wiosną oraz te, które sadzi się wiosną, a kwitną latem i jesienią.
Zasady sadzenia cebulek kwiatowych wiosną
Rośliny cebulowe sadzone wiosną wykopuje się z gruntu co roku i przechowuje w pomieszczeniach zabezpieczonych od mrozu. Te kwiaty cebulowe nie mogą zimować w gruncie, bowiem mróz by je zniszczył. Kwiaty cebulowe sadzone wiosną zakwitną latem.
Kwiaty cebulowe, bulwiaste i kłączowe niezimujące w gruncie możemy sadzić zarówno w ogrodzie na rabatach, jak i w pojemnikach (donicach, skrzynkach itp.). Na rabaty w ogrodzie wybieramy miejsce ciepłe i słoneczne, o lekko wilgotnym podłożu. Przed sadzeniem cebul w gruncie należy odpowiednio przygotować ziemię: dokładnie ją odchwaścić i spulchnić, a także zasilić dużą dawką kompostu.
Cebule, bulwy i kłącza można też posadzić w pojemnikach, pamiętając o warstwie drenażu na dnie.
Głębokość sadzenia roślin cebulowych sadzonych wiosną zależy od wielkości cebuli, bulwy czy kłącza, a termin sadzenia – od gatunku (zazwyczaj do gruntu sadzi się pod koniec kwietnia i w maju).
Jakie rośliny cebulowe sadzimy na wiosnę?
- Agapant – zwany jest lilią afrykańską, ma duże i bardzo dekoracyjne kuliste kwiatostany złożone z białych lub niebieskich kwiatów; do pojemników sadzi się w kwietniu, a na zewnątrz wystawia po 15. maja; do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Begonia bulwiasta – dostępnych jest wiele odmian różniących się wielkością i kształtem kwiatów (pełne, półpełne, pojedyncze); do pojemników sadzi się w marcu i kwietniu, ale na zewnątrz wystawia dopiero po 15. maja, gdy minie niebezpieczeństwo wiosennych przymrozków; raczej nie sadzi się begonii bulwiastej bezpośrednio do gruntu.
- Dalia – zwana georginią; dostępnych jest wiele odmian różniących się wysokością, budową kwiatostanów, i kolorem kwiatów; do pojemników wysadza się pod koniec marca i w kwietniu, ale na zewnątrz wystawia się po 15. maja; do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Eukomis – tworzy dekoracyjny kwiatostan w postaci grona posiada, który na górze kończy się kępką liści; do pojemników sadzi się w kwietniu, ale na zewnątrz wystawia po 15. maja, do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Frezja – ma dekoracyjne dzwonkowate kwiaty, przyjemnie pachnące, o barwie żółtej, białej, fioletowej, różowej, pomarańczowej lub purpurowej; kwiaty zebrane są w kwiatostany wygięte na bok; do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Galtonia – zwana letnim hiacyntem letnim, ma pachnące, dzwonkowate, białe kwiaty zebrane w kwiatostany osadzone na wysokim pędzie; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia.
- Iksja – ma liczne gwiazdkowate kwiaty o barwie białej, żółtej, pomarańczowej, różowej, czerwonej, zebrane w kłosowate kwiatostany; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia.
- Inkarwilla – ma duże kielichowate kwiaty, najczęściej różowoczerwone (ale mogą też być białe lub jasnofioletowe), w środku żółte; dekoracyjne są także ciemnozielone liście, które kształtem przypominają liście paproci; do pojemników sadzi się pod koniec marca i w kwietniu, a na zewnątrz wystawia po 15. maja; do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Ismena – na wysokim pędzie tworzy duże, białe lub żółte kwiaty o oryginalnej budowie; do pojemników sadzi się w kwietniu, a na zewnątrz wystawia po 15. maja; do gruntu sadzi się po 15. maja.
- Krokosmia – ma pomarańczowe, pomarańczowoczerwone lub żółte kwiaty zebrane w luźne kłosowate kwiatostany; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia i na początku maja.
- Kanna (paciorecznik ) – liczne odmiany różnią się wysokością roślin, kolorem kwiatów oraz liści; do pojemników sadzi się pod koniec marca i w pierwszej połowie kwietnia, a na zewnątrz wystawia po 15. maja. Zazwyczaj nie sadzi się kłączy kanny bezpośrednio do gruntu – konieczne jest wcześniejsze podpędzenie w pojemnikach, aby zakwitła do jesieni.
- Mieczyk – ma duże kwiaty o różnych barwach zebrane okazałe groniaste kwiatostany; dostępne są liczne odmiany; do gruntu sadzi się od połowy kwietnia do połowy czerwca (w zależności od odmiany).
- Sparaksis – ma lśniące, kolorowe kwiaty; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia.
- Tygrysówka – ma kwiaty o oryginalnym kształcie: trzy zewnętrzne listki okwiatu są większe i lekko wygięte na dół, a wewnętrzne są mniejsze i wyprostowane; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia.
- Zefirant – ma białe, żółte, różowe lub czerwone kwiaty lejkowatego kształtu, wyrastające pojedynczo na nagich pędach; do gruntu sadzi się w drugiej połowie kwietnia.
Przeczytaj też:
