Jakie kwiaty kwitną zimą w ogrodzie? Te rośliny kwitną, gdy wszystko wokół śpi!

Ogród zimą też może być kolorowy!

Zima to czas, kiedy przyroda pozostaje uśpiona. Dni są krótkie, noce długie, a ogród spowity jest w odcieniach szarości albo bieli śniegu (jeśli oczywiście zima jest śnieżna). Ogród, który w sezonie tętnił życiem i kolorami, teraz wydaje się być cichy i opustoszały. I choć wydawać by się mogło, że w tym okresie ma miejsca na kwiaty, to natura potrafi zaskakiwać! Są bowiem gatunki, które kwitną w najzimniejszych miesiącach roku, rozświetlając ponury krajobraz. Ich kwiaty często są niewielkie, ale odporne na mróz i wiatr, a ich barwy potrafią rozświetlić nawet najbardziej ponury dzień. Ich obecność w ogrodzie to obietnica nadejścia wiosny i powrotu ciepłych dni. Warto zatem tak zaplanować nasadzenia w ogrodzie, by znalazło się w nim miejsce na kwiaty kwitnące zimą.

Odkryj niezwykłe rośliny, które potrafią rozjaśnić zimowy ogród kwitnieniem. Zasadź je w ogrodzie, a będziesz cieszyć się kolorami ich kwiatów także wtedy, gdy wydaje się to niemożliwe.

Czarujące oczary

Oczary (łac. Hamamelis) to jedne z najcenniejszych krzewów zimowego ogrodu – kwitną wtedy, gdy większość roślin trwa w głębokim uśpieniu. Ich zebrane w pęczki kwiaty o wąskich płatkach przypominających cieniutkie, kolorowe wstążki, pojawiają się zimą i na przedwiośniu (od grudnia do marca).

W ogrodach najczęściej spotyka się oczar pośredni, oczar omszony i oczar japoński w licznych odmianach różniących się m.in. kolorem kwiatów w odcieniach żółci, pomarańczu i czerwieni. Takie barwy rozświetlają ogród w najciemniejszych miesiącach roku. Kwiaty oczarów rozwijają się jeszcze przed liśćmi, dzięki czemu są doskonale widoczne na nagich gałęziach.

Oczary najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub lekko zacienionych oraz w podłożu żyznym, o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie. To rośliny długowieczne. Dobrze znoszą niskie zimowe temperatury, choć młode egzemplarze warto na zimę okryć przed mroźnym wiatrem i mrozem. Oczary są bardzo dekoracyjne także jesienią, kiedy ich liście przebarwiają się na na atrakcyjne kolory: żółty, pomarańczowy i czerwony.

To krzewy, które znakomicie prezentują się jako solitery, szczególnie gdy posadzimy je w miejscach dobrze widocznych zimą, np. w pobliżu okien lub wejścia do domu. Ładnie wyglądają na tle iglaków o ciemnozielonych igłach, które stanowią idealne tło dla kolorowych kwiatów oczarów.

Eleganckie ciemierniki

Ciemierniki (Helleborus) to jedne z najpiękniejszych bylin ogrodowych. Potrafią zakwitnąć już w środku zimy, często przebijając śnieg swoimi efektownymi kwiatami. Najwcześniej (już w grudniu) zakwita ciemiernik biały, znany jako róża Bożego Narodzenia, inne gatunki kwitną od stycznia aż do wiosny. Ich duże, trwałe, eleganckie i bardzo dekoracyjne kwiaty mogą być białe, kremowe, różowe, bordowe, zielonkawe, a nawet nakrapiane, pojedyncze lub pełne.

W ogrodach najczęściej spotyka się ciemiernik biały, ciemiernik wschodni, ciemiernik cuchnący i ciemiernik korsykański w licznych odmianach. Ciemierniki to byliny zimozielone. Preferują stanowiska półcieniste, najlepiej rosną pod drzewami lub krzewami. Najlepsze dla nich jest podłoże próchniczne, żyzne i wilgotne, ale dobrze zdrenowane (nie lubią nadmiaru wody). Mogą rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat. Ciemierniki znakomicie prezentują się w ogrodach naturalistycznych i leśnych, na zacienionych rabatach, gdzie tworzą efektowne kępy.

Trujący wawrzynek wilczełyko

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) to nieduży krzew (dorasta do 1 m wysokości) o intensywnie różowych kwiatach, które mogą pojawić się już w lutym, zanim jeszcze rozwiną się liście. Kwiaty są silnie pachnące – ich zapach przypomina woń hiacyntów. Wawrzynek jest rośliną miododajną. Po przekwitnięciu na krzewie pojawiają się czerwone owoce. Wszystkie części wawrzynka są silnie trujące!

Wawrzynek wilczełyko najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych do zacienionych. Preferuje gleby próchniczne, wapienne, stale wilgotne, źle rośnie w glebach suchych i nagrzewających się. Jest bardzo wrażliwy na suszę, ale za to odporny na mrozy. Nie lubi przesadzania i cięcia.

Wawrzynek wilczełyko rośnie wolno i osiąga niewielkie rozmiary, dlatego to dobry wybór do małych ogrodów. Najlepiej sadzić go niedaleko od okien domu, by móc zimą podziwiać jego dekoracyjne kwiaty. Dobrze prezentuje się na rabacie w towarzystwie ciemierników. Można komponować go z większymi krzewami oraz sadzić pod koronami drzew.

Jaśmin nagokwiatowy o złotych kwiatach

Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum) to krzew o długich, cienkich, przewieszających się pędach, dorastający zazwyczaj do 1-2 m wysokości. Kwitnie od grudnia do marca, zdobiąc zimowy ogród drobnymi, jaskrawożółtymi, atrakcyjnymi kwiatami, podobnymi do kwiatów forsycji, rozwijającymi się jeszcze przed liśćmi.

Jaśmin nagokwiatowy najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od silnych wiatrów, na glebach żyznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. Krzew nie jest w pełni mrozoodporny, dlatego poleca się jego uprawę w cieplejszych rejonach Polski lub okrywanie nasady krzewu grubą warstwą ściółki lub słomy. Po kwitnieniu warto go przyciąć – roślina lepiej się zagęści i wyda więcej kwiatów.

Jaśmin nagokwiatowy doskonale prezentuje się posadzony przy murach, pergolach (jego pędy można prowadzić na podporach jak pnącze), a także w pojemnikach.

Pachnąca kalina wonna

Kalina wonna (Viburnum farreri) to krzew o gęstym, rozłożystym pokroju, dorastający do 2-3 m wysokości, wyróżniający się obfitym kwitnieniem. Jeśli zima jest łagodna, potrafi zakwitnąć już w styczniu bądź lutym. Delikatne, różowe, zebrane w baldachy kwiaty wydzielają intensywny, słodki zapach. Kalina wonna osiąga zwykle od 2 do 3 m wysokości. Liście pojawiają się dopiero po przekwitnięciu, a jesienią przebarwiają się na purpurowoczerwony kolor.

Kalina wonna preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, osłonięte od silnych wiatrów. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych, najlepiej o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Jest stosunkowo odporna na mróz, ale w surowsze zimy warto ją okryć. Po przekwitnięciu warto przyciąć pędy, aby pobudzić krzew do rozkrzewiania i obfitego kwitnienia w kolejnym sezonie.

Kalinę wonną warto posadzić w pobliżu tarasu lub okien domu, gdzie będzie można cieszyć się urodą kwiatów i podziwiać ich aromat. Doskonała jako soliter lub w grupach na tle trawnika.

Uroczy rannik zimowy

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis) to tworząca kępy, niewielka bylina (osiąga zaledwie 10-15 cm wysokości), której jaskrawożółte kwiaty pojawiają się w lutym i marcu (czasem już pod koniec stycznia), jeszcze przed rozwojem liści. Kwiaty słabo znoszą ciepło i gdy temperatura wzrasta powyżej 10°C, szybko przekwitają. Rannik jest rośliną miododajną. Po przekwitnięciu roślina przechodzi w stan spoczynku, a jej liście zasychają. Najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub słonecznych, ale osłoniętych od bezpośredniego, mocnego słońca, w podłożu próchnicznym, przepuszczalnym i wilgotnym.

Rannik zimowy najładniej wygląda posadzony w grupach pod drzewami i krzewami. Dobrze komponuje się z innymi roślinami kwitnącymi o podobnej porze roku, np. ciemiernikami czy przebiśniegami.

Śnieżyczka przebiśnieg zwiastuje koniec zimy

Śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis) należy do najwcześniej kwitnących bylin cebulowych. Dorasta do 15 cm wysokości. Jej zwisające, dzwonkowate, miododajne kwiaty rozwijają się w lutym i marcu, bardzo często wyłaniając się spod śniegu. Roślina dobrze znosi niskie temperatury, a jej kwiaty mogą wytrzymać nawet silne przymrozki.

Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym lub nawet zacienionym, zwłaszcza pod drzewami liściastymi, gdzie ma warunki zbliżone do naturalnego środowiska leśnego. Preferuje glebę żyzną i bogatą w próchnicę, przepuszczalną, wilgotną. Na jednym miejscu może rosnąć wiele lat, rozrastając się i tworząc efektownie kwitnące kobierce. W ogrodzie śnieżyczka przebiśnieg świetnie komponuje się z rannikiem zimowym, ciemiernikami oraz wcześnie kwitnącymi krokusami.

Wrzosiec krwisty na wrzosowiska

Wrzosiec krwisty (Erica carnea) to niewielka, zimozielona krzewinka o wzniesionym, kępiastym pokroju, osiągająca od 20 do 30 cm wysokości. Kwitnie od lutego do kwietnia. Jej zwisające kwiaty mają dzbankowaty kształt i są zebrane w gęste grona. Mogą być białe, różowe lub fioletowe – w zależności od odmiany. Roślina jest silnie miododajna.

Wrzosiec krwisty najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i osłoniętych od wiatru, na glebach kwaśnych, próchnicznych i przepuszczalnych, typowych dla wrzosowisk. Choć jest odporny na mróz, to młode egzemplarze warto okryć na zimę. Po przekwitnięciu zaleca się przycięcie pędów, co pobudza krzew do zagęszczania i obfitego kwitnienia w kolejnym sezonie.

Wrzosiec krwisty to doskonała roślina okrywowa, jedna z najpopularniejszych na wrzosowiska. Doskonale prezentuje się w kompozycjach z innymi roślinami wrzosowatymi. Można go też sadzić na skalniakach. Najlepiej wygląda posadzony w grupach.

Zimokwiat wczesny pachnie korzeniami

Zimokwiat wczesny (Chimonanthus praecox) to rozłożysty krzew dorastający do 2 m wysokości. Rozpoczyna kwitnienie na przełomie lutego i marca. Jego kwiaty są małe, woskowe, żółte z purpurowym środkiem, o słodkim, korzennym zapachu. Liście pojawiają się dopiero po przekwitnięciu. Wtedy też warto roślinę przyciąć, aby nadać odpowiedni kształt i pobudzić do krzewienia.

Zimokwiat wczesny preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, osłonięte od silnych wiatrów. Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne. W naszym klimacie nie jest całkowicie mrozoodporny i dlatego na zimę warto zabezpieczyć go grubą warstwą ściółki i agrowłókniną (szczególnie młode egzemplarze).

Zimokwiat wczesny najlepiej sadzić w miejscach, gdzie można cieszyć się jego intensywnym zapachem, np. przy oknach, drzwiach lub na tarasie. Można go również sadzić jako pojedynczy krzew (soliter), na tle innych roślin albo w grupach.

Poznaj też domowe rośliny doniczkowe kwitnące zimą.

Zobacz rośliny kwitnące zimą w galerii zdjęć