Kwiaty do cienia w ogrodzie - jakie kwiaty będą dobrze rosły na zacienionych rabatach?
W zacienionych grodowych także można stworzyć kolorowe rabaty. A to za sprawą kwiatów, które lubią cień. Poznaj 12 fantastycznych kwiatów do cienia w ogrodzie i posadź je na zacienionych rabatach. Nie pożałujesz!
Autor: www.thinkstockphotos.com
Tawułki Arendsa to barwne elementy ogrodowej kompozycji
Spis treści
- Konwalia majowa
- Serduszka okazałe
- Brunnera wielkolistna
- Tawułka Arendsa
- Omieg wschodni
- Ułudka wiosenna
- Zawilec japoński
- Bergenia sercowata
- Języczka pomarańczowa
- Pragnia syberyjska
- Fiołek wonny
- Parzydło leśne
Nie wszystkie rośliny kwitnące lubią mocno nasłonecznione stanowiska. Są takie gatunki, które pochodzą z miejsc naturalnie skąpanych w półmroku i nie potrzebują dużej ilości światła do prawidłowego wzrostu i kwitnienia. Za to doskonale odnajdą się tam, gdzie słońce dociera niezmiernie rzadko. Sadząc takie rośliny w zacienionym miejscu ogrodu, możemy zamienić je w rabatę pełną kolorowych kwiatów. Przedstawiamy kwiaty do cienia w ogrodzie, czyli rośliny ślicznie kwitnące tam, gdzie słońca jest mało. Oto naszych 12 propozycji.
Konwalia majowa
Konwalia majowa (Convallaria majalis) – to roślina, którą spotkać możemy w lasach. Jest byliną rozrastającą się za pomocą bardzo licznych kłączy, znajdujących się płytko pod powierzchnią ziemi. Z czasem może utworzyć gęsty kobierzec. Konwalie uprawiane w gruncie kwitną w maju. Z kłączy wyrastają lancetowato-jajowate liście i pędy kwiatostanowe, które mają około 20 cm wysokości i zakończone są charakterystycznymi groniastymi kwiatostanami, w których kwiaty są skierowane w jedną stronę. Kwiaty są drobne, zwykle białe, o dzwonkowatym kształcie, pachnące.
Konwalia potrzebuje podłoża próchniczego, przepuszczalnego i wilgotnego. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym, gdzie cień utrzymuje się co najmniej przez pół dnia.
- Przeczytaj też: Rozmnażanie konwalii - rozdzielanie i sadzenie kłączy konwalii
Autor: www.thinkstockphotos.com
Zrywanie konwalii majowej w lasach jest zabronione
Serduszka okazałe
Serduszka okazałe (Dicentra spectabilis) to bylina o wzniesionym pokroju, osiągająca 60-90 cm wysokości. Tworzy grube, mięsiste, kruche korzenie i szarozielone, pierzaste liście. Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty mają oryginalny kształt: dwa zewnętrzne płatki są rozdęte, różowe, tworzą serduszko, z którego wyrastają dwa płatki wewnętrzne – wąskie, mlecznobiałe, z małą plamką u szczytu.
Serduszka okazałe wymagają gleby próchniczej, wilgotnej, ale niezbyt mokrej. Znakomicie nadają się do miejsc wolnych od bezpośredniego nasłonecznienia, np. pod koronami drzew (serduszka uprawiane w miejscu silnie nasłonecznionym szybko więdną).
Autor: GettyImages
Serduszka okazałe
Brunnera wielkolistna
Brunnera wielkolistna (Brunnera macrophylla) nazywana jest także niezapominajką kaukaską. To bylina, która tworzy kępy o wysokości ok. 40 cm i szerokości ok. 60 cm. Liście u gatunku są jasnozielone, szerokie, szorstkie, z wyraźnie zaznaczonymi nerwami, ale u odmian są bardziej dekoracyjne - mają charakterystyczne wzory w kolorach zielonym, srebrnym i białym. Liście brunnery pozostają dekoracyjne aż do silnych mrozów i opadów śniegu. Brunnera kwitnie od maja do czerwca. Niebieskie (u odmian mogą też być białe) kwiaty (podobne do kwiatów niezapominajki) są zebrane w rozgałęzione baldachowate kwiatostany osadzone na wzniesionych, rozgałęzionych, słabo ulistnionych pędach kwiatostanowych.
Autor: GettyImages
Brunnera wielkolistna
Tawułka Arendsa
Tawułka Arendsa (Astilbe ×arendsii) to bylina o kępiastym pokroju, w zależności od odmiany osiągająca od 50 do 100 cm wysokości. Tworzy wyprostowane, sztywne pędy oraz atrakcyjne, mocno powcinane, pierzaste liście o pomarszczonych blaszkach liściowych. Ozdobą rośliny są także efektowne, gęste, wiechowate, wzniesione kwiatostany, złożone z licznych drobnych, pojedynczych kwiatów. W zależności od odmiany kwitnie od połowy czerwca do września. Kwiaty są małe, białe, różowe, liliowoczerwone lub karminowe.
Tawułka Arendsa preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, nie znosi natomiast silnego słońca. Wymaga gleby żyznej, głęboko uprawionej i stale wilgotnej. Aby dobrze przezimowała, warto okryć ją na zimę.
Autor: Getty Images
Tawułki tworzą uroczą różową plamę
Omieg wschodni
Omieg wschodni (Doronicum orientale) to bylina o wzniesionym, wyprostowanym pokroju, tworząca szerokie kępy. Dorasta do 30-50 cm wysokości. Ma duże, brzegiem ząbkowane, sercowate, intensywnie zielone liście. Omieg kwitnie od kwietnia do czerwca. Żółte kwiaty, zebrane w koszyczki (z wypukłym dnem), osadzone są na szczytach prostych, słabo ulistnionych niewielkimi liśćmi pędach.
Choć omieg wschodni najlepiej rośnie w miejscu słonecznym, to dobrze radzi sobie także na stanowisku zacienionym. Podłoże powinno być żyzne, przewiewie i dość wilgotne.
Autor: GettyImages
Omieg wschodni kwitnie wiosną
Ułudka wiosenna
Ułudka wiosenna (Omphalodes verna) to niska bylina, która dorasta zaledwie do 20 cm wysokości. Rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom, tworząc zwarte kobierce. Ułudka kwitnie od marca do maja. Jej drobne, intensywnie niebieskie kwiaty są bardzo podobne do kwiatów niezapominajki (tylko większe). Ułudka tworzy dwa rodzaje liści: liście odziomkowe mają ok. 8 cm długości, sercowaty bądź jajowaty kształt i osadzone są na dłuższych ogonkach, liście łodygowe są mniejsze, eliptyczne, osadzone na krótszych ogonkach.
Ułudka wiosenna dobrze rośnie na stanowisku zacienionym. To doskonała bylina okrywowa do zacienionych fragmentów ogrodu. Preferuje gleby wilgotne, próchnicze, bogate w wapń.
Autor: GettyImages
Ułudka wiosenna znakomicie ogranicza rozwój chwastów
Zawilec japoński
Zawilec japoński (Anemone hupehensis var. japonica) jest byliną, która - w zależności od odmiany - osiąga od 40 cm do ponad 1 m. Rozrasta się za pomocą grubych, podziemnych kłączy. Tworzy dwojakiego rodzaju liście: większe odziomkowe (do 20 cm długości) i mniejsze - łodygowe. Blaszki liściowe są zielone, sercowatego kształtu, mocno ząbkowane, owłosione, klapowane. Zawilec japoński kwitnie od sierpnia do października (nawet do pierwszych przymrozków). Kwiaty mogą być białe, różowe, kremowe, fioletowe, czerwone, wyrastają z kątów górnych liści.
Zawilec japoński najlepiej rośnie w miejscach lekko zacienionych. Roślina preferuje gleby żyzne, dość wilgotne.
Autor: GettyImages
Zawilec japoński jest byliną, kwitnącą w lecie i dorastającą do wysokości od 60 cm do ponad 1 m
Bergenia sercowata
Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) to długowieczna bylina, która dorasta do 25–40 cm wysokości i rozrasta się za pomocą kłączy. Jej liście są zielone, duże, skórzaste, zimozielone, wyrastają na długich ogonkach. Na zimę część z liści staje się brązowa albo czerwonawa. Bergenia kwitnie w maju. Kwiaty są białe lub różowe (w różnych odcieniach), zebrane w kuliste kwiatostany na szczytach pędów kwiatostanowych.
Bergenia sercowata równie dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, jak i w cieniu. Lubi gleby wilgotne, dobrze rośnie w pobliżu zbiorników wodnych i pod drzewami.
Autor: GettyImages
Bergenia Stracheya (Bergenia stracheyi)
Języczka pomarańczowa
Języczka pomarańczowa (Ligularia dentata) to bylina o kępiastym pokroju, może dorastać do 100-150 cm wysokości. Tworzy duże, okrągłe lub sercowate liście, zielone z wierzchu i brązowawe od spodu, ząbkowane na brzegach i osadzone na wzniesionych, sztywnych ogonkach. Języczka kwitnie od sierpnia do września. Duże, żółte lub pomarańczowe koszyczki kwiatowe osadzone są na wyrastających ponad liście sztywnych, górą rozgałęzionych pędach kwiatostanowych.
Języczka pomarańczowa najlepiej rośnie na stanowiskach zacienionych, bowiem nie znosi pełnego nasłonecznienia (szybko więdnie na słońcu). Potrzebuje podłoża żyznego, gliniastego, stale wilgotnego.
Autor: GettyImages
Języczka Przewalskiego to okazała bylina efektownie prezentująca się w ogrodzie
Pragnia syberyjska
Pragnia syberyjska (Waldsteinia ternata) to zimozielona bylina okrywowa, dorasta zaledwie do 15-20 cm wysokości. Mocno rozrasta się za pomocą podziemnych kłączy i naziemnych rozłogów. Zebrane w rozety liście wyglądem przypominają liście poziomki, są złożone z trzech mocno ząbkowanych na brzegach, zielonych, lekko błyszczących z wierzchu listków. Pragnia kwitnie w kwietniu-maju. Jaskrawożółte, pięciopłatkowe kwiaty zebrane są w luźne kwiatostany, wyrastające na cienkich, zielonych łodyżkach.
Pragnia syberyjska dobrze rośnie i kwitnie na stanowiskach półcienistych. Podłoże powinno być średnio żyzne, ale stosunkowo wilgotne.
Autor: GettyImages
Pragnia syberyjska kwitnie wiosną - od kwietnia do czerwca - tworząc mnóstwo pojedynczych kwiatów
Fiołek wonny
Fiołek wonny (Viola odorata) to niewielka bylina, osiągająca zaledwie do 5–10 cm wysokości. Tworzy podziemne kłącza. Liście fiołka są zielone, sercowatego lub nerkowatego kształtu, zaokrąglone, karbowane na brzegach. Fiołek wonny kwitnie w kwietniu i maju (czasem powtarza kwitnienie jesienią). Kwiaty są intensywnie pachnące, fioletowego lub białego koloru.
Fiołek wonny lubi stanowiska zacienione i na takich najpiękniej kwitnie. Podłoże powinno być próchnicze, dobrze przepuszczalne. umiarkowanie wilgotne.
Autor: GettyImages
Kwitnący fiołek wonny to piękny element wiosennego ogrodu
Parzydło leśne
Parzydło leśne (Aruncus dioicus) to długowieczna bylina osiągająca znaczne rozmiary - dorasta nawet do 200 cm wysokości. Tworzy rozrastające się, gęste kępy. Liście parzydła są duże, podwójnie lub potrójnie pierzaste, mają pomarszczone blaszki. Parzydło leśne kwitnie w czerwcu i lipcu. Drobne, białe lub kremowobiałe kwiaty, zebrane są w efektowne, długie wiechowate kwiatostany.
Parzydło leśne dobrze rośnie w miejscach zacienionych. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna, próchnicza, żyzna.
Autor: Gettyimages
Parzydło leśne to wartościowy gatunek, który można i warto wykorzystywać do aranżacji trudnych miejsc
Nie przegap:
