Zawilec japoński - wymagania, odmiany, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie
Zawilec japoński jest ciekawą propozycją na ogrodowe rabaty – szczególnie na półcieniste lub zacienione zakątki w ogrodzie. Jakie wymagania ma zawilec japoński? Jak go uprawiać i gdzie sadzić?
Zawilec japoński należy do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) i pochodzi z Japonii, gdzie jest od wieków uprawiany. Najczęściej jednak używa się nazwy zawilec japoński (Anemone scabiosa) także dla jego chińskiego krewnego – zawilca chińskiego (Anemone hupehensis).
Spis treści
- Czym wyróżnia się zawilec japoński?
- Uprawa zawilca japońskiego
- Dekoracyjne odmiany zawilca japońskiego
- Jakie zastosowanie może mieć zawilec japoński?
Czym wyróżnia się zawilec japoński?
Zawilec japoński jest byliną, kwitnącą w lecie i dorastającą do wysokości od 60 cm do ponad 1 m. Rozrastają się na boki za pomocą podziemnych kłączy, dzięki czemu rośliny te często są stosowane jako rośliny okrywowe.
Największy walor ozdobny zawilców, to głównie pojedyncze kwiaty zebrane w luźne kwiatostany (baldachy), pojawiające się na szczytach smukłych pędów lub w ich rozgałęzieniach – zwykle kwitną od lipca aż do pierwszych przymrozków.
Kwiaty zawilca japońskiego mogą być białe, kremowe lub w różnych odcieniach różu lub fioletu (u odmian). Mają one zwykle około 6 cm średnicy i można poznać je po wyraźnie żółtym środku oraz 5-6 (lub więcej) płatkach okwiatu, które są odwrotnie jajowate i lekko owłosione. Ozdobne są także liście zawilca japońskiego, podzielone na tzw. odziomkowe (do 20 cm długości) i nieco mniejsze - liście łodygowe. Blaszki liściowe są zielone, w zarysie sercowate, mocno ząbkowane i owłosione (szczególnie od spodniej strony), zwykle podzielone na 3 klapy, albo złożone z trzech mniejszych listków.
Autor: GettyImages
Zawilec japoński jest byliną, kwitnącą w lecie i dorastającą do wysokości od 60 cm do ponad 1 m
Uprawa zawilca japońskiego
- stanowisko dla zawilca japońskiego
Zawilce nie mają dużych wymagań i tolerują większość gleb ogrodowych. Najlepiej jednak czują się i rosną na zacisznych stanowiskach w półcieniu lub w cieniu oraz na przepuszczalnych, żyznych i umiarkowanie wilgotnych podłożach o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.
- nawożenie zawilca japońskiego
Przed posadzeniem roślin warto zasilić podłoże nawozem organicznym, np. kompostem, a w okresie letnich upałów regularnie nawadniać (szczególnie młode) sadzonki. Najlepiej sadzić je wiosną, przygotowując uprzednio podłoże, które powinno być dobrze przekopane i spulchnione (zawilce wytwarzają głęboki system korzeniowy). Jeśli nie zasilaliśmy gleby kompostem, rośliny można nawozić także nawozami mineralnymi (np. uniwersalnymi do roślin kwitnących) w okresie od maja do połowy lipca (2-3 razy).
- przycinanie zeschniętych liści i łodyg
Nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji, ale przed rozpoczęciem wegetacji wiosną warto przyciąć zeschnięte liście i łodygi roślin.
- rozmnażanie zawilca japońskiego
Jeśli chcemy uzyskać kolejne sadzonki, najlepiej rozmnażać zawilce przez podział lub sadzonkowanie kłączy.
Przeczytaj też:
Wiosenne rozmnażanie bylin: kiedy i jak dzielić rozrośnięte karpy >>
Dekoracyjne odmiany zawilca japońskiego
Wyhodowano wiele ozdobnych odmian zawilca japońskiego (chińskiego), które wyróżniają się przede wszystkim kolorem lub wielkością kwiatów. Do najczęściej uprawianych i popularnych należą miedzy innymi:
- zawilec japoński 'Prinz Heinrich' - kwiaty mają 10 lub więcej płatków; roślina dorasta do niemal 1m wysokości; a pełne kwiaty mają około 5 cm średnicy i purpurowoczerwone płatki; ładne trójklapowe, lekko ząbkowane liście,
- zawilec japoński 'September Charm' – odmiana o różowych, pojedynczych kwiatach z 5-6 płatkami; dorasta do wysokości około 80 cm,
- zawilec japoński 'Handspen Anundance' – odmiana o ciemnoróżowych kwiatach z jasnoróżowym lub białym obrzeżeniem płatków,
- zawilec 'Crispa' – wyróżnia się charakterystycznymi, ozdobnymi kędzierzawymi liśćmi,
- zawilec 'Wirlwind' – odmiana z białymi i pełnymi kwiatami.
Polecany artykuł:
Jakie zastosowanie może mieć zawilec japoński?
Zawilec japoński może być sadzony w kompozycjach z innymi bylinami kwitnącymi w lecie, ale także jako element okrywowy pod drzewami.
Zawilce stosowane są także do ogrodów w stylu japońskim, do założeń w stylu swobodnym, a także do obsadzania brzegów oczek wodnych lub innych zbiorników wodnych (w zacisznych lekko zacienionych miejscach). Bardzo dobrze komponują się także z innymi gatunkami cieniolubnymi, np. z funkiami, paprociami lub bodziszkami.
Ponadto, są często wykorzystywane na kwiat cięty, np. jako dekoracyjny element bukietów z jesiennych kwiatów.
Przeczytaj też:
Najpopularniejsze byliny cieniolubne: jakie byliny nadają się do cienia >>
