Ciecierzyca pospolita - wysiew, uprawa, pielęgnacja, zbiór, wykorzystanie
Ciecierzyca pospolita nazywana także cieciorką jest bardzo ceniona za niezwykłe walory żywieniowe. Nie ma zbyt wygórowanych wymagań uprawowych, a jednocześnie posiada ogromny zakres zastosowania. Wszystkie te cechy sprawiają, że ciecierzyca jest rośliną wartą zainteresowania i uprawy.
Ciecierzyca pospolita należy do botanicznej rodziny bobowatych-motylkowatych (Fabaceae), w której znajdziemy także inne popularne w ogrodach rośliny, np. karaganę, łubin, groszek, żarnowiec czy robinię akacjową.
Ciecierzyca pospolita - charakterystyka
Ciecierzyca pospolita (łac. Cicer arietinum), znana też jako cieciorka, jest rośliną jednoroczną o charakterystycznych, sztywnych i kanciastych pędach oraz złożonych, nieparzysto-pierzastych liściach, składających się z odwrotnie jajowatych 11-15 listków o piłkowanych brzegach. Jej owocami są zwisające strąki, które kryją w swoim wnętrzu dość duże, gruszkowatego kształtu nasiona o zróżnicowanej barwie: żółtawe, czerwonawe lub brunatne. Jest rośliną użytkową, uprawianą przez człowieka niemal od zarania dziejów – wyrabiano z niej mąkę oraz stosowano do wyrobu gotowanych potraw, a także jako dodatek do pasz zwierzęcych.
Jak uprawia się ciecierzycę?
Nasiona ciecierzycy można wysiewać bezpośrednio do gruntu w okresie od przełomu marca i kwietnia do połowy czerwca – w naszym klimacie najlepiej zrobić to w kwietniu i maju. Dla przyspieszenia wzrostu i zbiorów, często stosuje się wysiew w doniczkach pod osłonami lub w ciepłych pomieszczeniach. Nasiona nie wymagają moczenia przed siewem, a po wysiewie należy podlewać je umiarkowanie, aby młode siewki nie gniły. Jeśli wiosna jest ciepła, rośliny wschodzą dość szybko – po około 8 tygodniach pojawiają się kwiaty, a następnie pierwsze strąki z nasionami.
W związku z tym, że pędy ciecierzycy mogą osiągnąć do około 100 cm wysokości, dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie dość gęstej rozstawy (do 10 cm), dzięki czemu rośliny nie będą się pokładać - będą się na sobie nawzajem opierać. W Polsce, w klimacie umiarkowanym okres wegetacji ciecierzycy trwa około 4 miesięcy - nieco dłużej niż w rejonach o cieplejszym klimacie.
Współrzędna uprawa warzyw: jakie warzywa sadzić obok siebie >>>
Autor: GettyImages
Ciecierzyca to roślina ciepłolubna. Należy zapewnić jej ciepłe i słoneczne stanowisko. W miejscach zacienionych wytwarza znacznie mniejsze plony
Jakie wymagania ma cieciorka?
Należy do roślin ciepłolubnych, dlatego preferuje stanowisko ciepłe i słoneczne, a na stanowiskach bardziej zacienionych rośliny wytworzą znacznie mniej strąków i nasion. Podłoże do uprawy ciecierzycy powinno być niezbyt mokre, przewiewne, odżywione kompostem w roku poprzedzającym wysiew nasion.
Optymalna do uprawy cieciorki będzie gleba gliniasta (ale nie ciężka i podmokła) o odczynie od lekko kwaśnego do zasadowego (5,7-7,2). Warto pamiętać, że jeśli podłoże będzie nazbyt wilgotne, cieciorka urośnie szybko, ale zawiąże niewiele strąków. Zwykle dobrze znosi wiosenne przymrozki, ale większe spadki temperatury w czasie kwitnienia mogą powodować uszkodzenia i opadanie kwiatów. Plony mogą być niższe w czasie lat o częstych opadach, ponieważ cieciorka nie lubi nadmiaru wilgoci.
Rośliny motylkowe - zalety i zastosowanie w ogrodzie >>>
Kiedy zbieramy ciecierzycę?
Cieciorka jest zwykle gotowa do zbioru po około 4-5 miesiącach – w naszych warunkach we wrześniu. Aby uzyskać dojrzałe ziarno, najkorzystniej jest zbierać całą roślinę, w czasie gdy liście już zwiędną. Po zbiorze rośliny umieszcza się w ciepłym, suchym pomieszczeniu, aby nasiona dobrze wyschły.
Właściwości odżywcze i zastosowanie ciecierzycy
Ciecierzyca jest świetnym składnikiem diety dla osób odchudzających się - jest sycąca, a jednocześnie dość smaczna i niskokaloryczna. Ponadto, jest skarbnicą cennych właściwości oraz zawiera cenne białka, które mogą zastępować niedobór mięsa, np. w diecie wegetariańskiej. Zawiera błonnik, spore ilości fosforu, potasu, żelaza, magnezu, wapnia i cynku, a także witamin z grupy B oraz witaminę A, C, E, K. Obecność ciecierzycy w diecie wpływa na obniżanie poziomu cholesterolu we krwi, podnosi odporność organizmu i wpływa pozytywnie na stan skóry i włosów.
Nasiona ciecierzycy nadają się do spożycia zarówno na surowo, jak i po wysuszeniu i ugotowaniu - są cenionym i smacznym dodatkiem do sałatek, zup i innych dań na ciepło. Uzupełnieniem diety mogą być również kiełki i młode pędy ciecierzycy. Bardzo często jest także stosowana (po zmiksowaniu) do sporządzania kremów lub humusu oraz smakowitych, smażonych kotletów. Nasiona od tysięcy lat służą także do wyrobu mąki bezglutenowej, z której pieczony jest chleb, placki lub produkowany jest makaron.
