Astry - jesienne kwiaty! Jak uprawiać astry w ogrodzie? Gdzie je sadzić?
Astry to kwiaty, które kojarzą się z jesienią i końcem sezonu. W tym okresie ich kwiaty najpiękniej zdobią nasze ogrody. Gdzie i kiedy najlepiej sadzić astry? Jakie są najciekawsze odmiany astrów wieloletnich. Poznaj astry - kwiaty jesieni.
Autor: GettyImages
Aster nowoangielski
Spis treści
- Astry bylinowe kwitnące jesienią
- Aster nowobelgijski
- Aster nowoangielski
- Aster krzaczasty
- Aster gawędka
- Astry welonowe, chińskie i inne mniej znane odmiany
- Aster chiński - roślina jednoroczna
- Aster alpejski nie kwitnie jesienią
- Jakie wymagania mają astry?
- Pielęgnacja astrów bylinowych
- Jak rozmnażać astry?
- Choroby i szkodniki astrów bylinowych
Astry bylinowe kwitnące jesienią
Schyłek lata i początek jesieni to pora kwitnienia astrów - popularnych marcinków. Rośliny te zdobią okazałe rabaty, dobrze pasują też do ogrodów wiejskich i rustykalnych. Należą do nich astry: nowobelgijski i nowoangielski, kwitnące od sierpnia do października, o kwiatostanach średnicy około 2,5 cm.
Aster nowobelgijski
Wśród licznych odmian astra nowobelgijskiego znaleźć można zarówno wysokie (ponad 1 m), jak i karłowe (40–60 cm). Ich kwiatostany – białe, liliowe, różowe, niebieskie lub karminowoczerwone – zebrane są w gęste wiechy. Rośliny szybko i bujnie się rozrastają (dzięki kłączom). Można je wykorzystywać do jesiennych bukietów.
Uwaga! Aster nowobelgijski został uznany za średnio inwazyjny gatunek obcy! Dlatego powinno się rozważyć jego uprawę w ogrodzie, zwłaszcza na terenach sąsiadujących z naturalnymi stanowiskami.
Aster nowoangielski
Astry nowoangielskie dorastają do 1,5–2 m. Ich pędy rozgałęziają się na szczycie, gdzie zebrane są kwiatostany. W warunkach naturalnych rosną wśród traw, które osłaniają przed słońcem ich dolne liście i chronią je przed wysychaniem – w ogrodzie dobrze więc sadzić je wśród niższych bylin. Dominują odmiany o różowych, purpurowych i karminowych koszyczkach kwiatowych. Po ścięciu kwiatostany zamykają się, dlatego nie nadają się do wazonu.
Aster krzaczasty
Aster krzaczasty jest szybko rosnącą byliną o małych wymaganiach. Osiąga 30–50 cm wysokości, ma zwarty, rozkrzewiony pokrój i silnie rozgałęzione pędy kwiatostanowe. Liczne odmiany różnią się m.in. barwą i budową kwiatostanów – mogą być białe, różowe, niebieskie, fioletowe, półpełne lub pełne. Można je sadzić na obrzeżach rabat i w większych ogrodach skalnych. Nie nadają się na kwiat cięty.
Aster gawędka
Rodzimym gatunkiem jest aster gawędka, rosnący zwykle na skraju suchych lasów. Dorasta do 40–80 cm. Jego liliowe, fioletowe lub – rzadziej – białe kwiatostany osadzone są na szczytach pędów i mają 3–5 cm średnicy. Kwitnie od lipca do połowy października, nadaje się do sadzenia na rabatach i na kwiat cięty. Jest gatunkiem długowiecznym, ale rośnie wolno.
Astry welonowe, chińskie i inne mniej znane odmiany
Na jesiennej rabacie można posadzić też tzw. astry welonowe o drobnych, delikatnych koszyczkach kwiatowych i cienkich, silnie rozgałęzionych pędach, które ażurowym pokrojem dodają lekkości kompozycji. Jednym z nich jest osiągający 60–150 cm wysokości aster sercowaty o fioletowych, niebieskich lub białych kwiatostanach, zebranych w luźne wiechy. Delikatne, drobne, białe kwiatostany średnicy 5–10 mm ma bujnie ulistniony aster wrzosolistny. Może dorastać do 120 cm. Oba gatunki kwitną we wrześniu i październiku.
Autor: GettyImages
Aster nowoangielski
Aster chiński - roślina jednoroczna
Astry chińskie to jedne z później kwitnących roślin jednorocznych – najwcześniejsze odmiany zakwitają na przełomie lipca i sierpnia, późne – pod koniec sierpnia i we wrześniu. Nadają się na rabaty, a wysokie odmiany także na kwiat cięty. Karłowe odmiany sadzi się na kwietnikach, w donicach i skrzynkach balkonowych.
Astry chińskie mają rozgałęzione pędy długości od 15 cm (u odmian karłowych) do 110 cm (u wysokich). Ich kwiatostany charakteryzuje bogactwo barw – bywają białe, żółte, różowe, czerwone, liliowe, fioletowe, bordowe. Ze względu na budowę kwiatostanów wyróżnia się m.in. chryzantemowe, piwoniowe, igiełkowe, pomponowe.
Autor: GettyImages
Astry chińskie to jedne z najpopularniejszych kwiatów jednorocznych kwitnących pod koniec lata i jesienią
Aster alpejski nie kwitnie jesienią
Są też astry kwitnące w innych porach roku. Jednym z nich jest pochodzący z gór aster alpejski, kwitnący na przełomie maja i czerwca. Ma skupione przy ziemi, wąskie liście, ponad którymi wyrastają pędy 20–30 cm długości zakończone pojedynczymi, fioletowoniebieskimi koszyczkami kwiatowymi średnicy 4–5 cm, z żółtymi „środkami”. Są też odmiany o białych, niebieskich i różowych kwiatostanach. Astry alpejskie sadzi się głównie w ogrodach skalnych lub na brzegach rabat. Na zimę wymagają okrycia z suchych liści lub gałęzi świerkowych (tzw. stroisza).
Jakie wymagania mają astry?
Wszystkie astry wymagają słonecznych stanowisk. Najlepiej rosną i kwitną na żyznej, przepuszczalnej i dobrze uprawionej glebie. Aster alpejski i gawędka wymagają podłoża zasobnego w wapń. Latem astry trzeba obficie podlewać, gdyż ich bryły korzeniowe łatwo wysychają, co osłabia i skraca kwitnienie, a w przypadku astrów nowoangielskich przyspiesza zasychanie liści.
Astry chińskie wymagają żyznej, dość wilgotnej gleby. Należy jednak unikać ich uprawy na ciężkich, mokrych glebach, a także sadzenia roślin w tym samym miejscu w kolejnym roku.
Pielęgnacja astrów bylinowych
Astry wieloletnie co kilka lat, gdy środek kępy zamiera i kwitnienie staje się mniej obfite, powinno się odmłodzić. Z wykopanych roślin oddziela się młode, zewnętrzne części i sadzi na nowe miejsce. Jeśli rośliny są uprawiane w mniej zasobnym podłożu, taki zabieg odmładzający trzeba przeprowadzać częściej (co 3–5 lat).
Jak rozmnażać astry?
Astry rozmnaża się przez podział roślin wiosną (kwiecień, maj). Wykopaną zdrową, rozrośniętą karpę dzieli się przy pomocy szpadla lub dużego, ostrego noża na kilka mniejszych części, z których usuwa się stare, zdrewniałe pędy, a młode, zewnętrzne fragmenty sadzi na nowym miejscu.
Wysokie odmiany astrów sadzi się w odstępach 80–100 cm, niższe – co 30–60 cm.
Astry można także rozmnażać wiosną (kwiecień, maj) przez sadzonki pobierane z wierzchołkowych części pędów. Aster alpejski i gawędka rozmnaża się też przez nasiona. Astry chińskie rozmnaża się przez nasiona wysiewane na przełomie marca i kwietnia w ciepłym inspekcie. Zahartowaną rozsadę sadzi się do ogrodu w pierwszej połowie maja. Gotową rozsadę można kupić w sklepach ogrodniczych.
Choroby i szkodniki astrów bylinowych
Astry wieloletnie są często porażane przez mączniaka prawdziwego – objawem jest biały, mączysty nalot na liściach i pędach. Z porażonych roślin wycina się i pali silnie zaatakowane pędy, a następnie opryskuje rośliny środkiem grzybobójczym. Szczególnie wrażliwe na tę chorobę są astry nowobelgijskie i krzaczaste, które wymagają zapobiegawczego opryskiwania preparatami grzybobójczymi, zwłaszcza w dalszych latach uprawy.
Astry chińskie mogą być porażane przez choroby wirusowe przenoszone przez mszyce. Jeśli zauważymy na roślinach pomarszczone lub żółknące liście, wyrastanie wiotkich pędów, więdnięcie i zamieranie roślin, trzeba je wyrwać i spalić. Zapobiegawczo należy zwalczać w ogrodzie mszyce.
Listen to "Murowane starcie" on Spreaker.
