Rodzaje stropów w domach jednorodzinnych. Jaki wybrać strop?

Rolą stropów jest oddzielenie dwóch kondygnacji budynku lub – rzadziej – utworzeni podłogi pomieszczenia na piętrze wysuniętego poza bryłę budynku. Do wyboru masz stropy żelbetowe, gęstożebrowe, drewniane albo z płyt prefabrykowanych. Dowiedz się, który z nich będzie dla ciebie najkorzystniejszy.

W domach drewnianych przeważnie robi się stropy drewniane. W pozostałych strop może być dowolny. To daje duże możliwości wyboru. Możesz się zdecydować na monolityczny, gęstożebrowy lub któryś ze stropów prefabrykowanych. Dowiedz się zatem, czym różnią się te rodzaje stropów, jakie mają zalety i wady, a także kiedy i jakiej izolacji wymagają.

Jaki wybrać strop. Kiedy monolityczny?

Aby go zbudować, musimy mieć stal zbrojeniową i dużo betonu. Najpierw wykonywane jest pełne deskowanie gęsto podparte stemplami, później brygada montuje zbrojenie zgodnie z rysunkami projektowymi, a na koniec zatapia się je w grubej warstwie półpłynnej mieszanki betonowej. Co w przypadku takich stropów zasługuje na pochwałę? Przede wszystkim możliwość dowolnego rozmieszczania ścianek działowych. Łatwo też uzyskać nietypowy kształt płyty – na przykład skośny lub łukowo zakrzywiony – oraz dość dużą rozpiętość. Liczącym się argumentem za wyborem tego rodzaju stropu jest także niewygórowana cena materiałów i robocizny. Co mogłoby zniechęcić przed wyborem stropu monolitycznego? Pracochłonność wykonania i długi przestój konieczny po zakończeniu betonowania. Tak wykonana płyta musi odczekać około 2-3 tygodni, zanim da się wnosić na nią ciężkie przedmioty i kontynuować prace budowlane.

Kiedy wybrać strop gęstożebrowy?

Ten rodzaj stropu cieszy się u nas dużym i niesłabnącym powodzeniem. Buduje się go ze specjalnych pustaków, opieranych na prefabrykowanych belkach nośnych. Belki stropowe najczęściej składają się z przestrzennej kratownicy stalowej, w której w dolnym pasie znajduje się całkowite zbrojenie potrzebne do przeniesienia obciążeń stropu. Zazwyczaj belki i pustaki oferowane są w ramach jednego systemu. Najpierw rozmieszczane są belki, które opiera się na ścianach i innych podporach konstrukcyjnych oraz na drewnianych belkach podtrzymywanych przez stemple. Na belkach znajdują oparcie pustaki, które wypełniają puste przestrzenie między belkami. Nie ma ich tylko tam, gdzie zaplanowano schody lub przejście komina. Po ułożeniu belek i pustaków oraz umieszczeniu fragmentów dodatkowego zbrojenia, konieczne jest ułożenie tak zwanej warstwy nadbetonu. Beton spina wszystkie elementy stropu, zapewniając mu wymaganą sztywność. Niestety, tu również trzeba poczekać 2-3 tygodnie, aż da się w pełni efektywnie kontynuować budowę. Stropy gęstożebrowe oferują producenci ceramiki budowlanej, betonu komórkowego, betonu zwykłego, keramzytobetonu. Znajdziesz też systemy, w których pustaki zastępują styropianowe kształtki. One z pewnością sprawiają, że strop jest lżejszy i łatwo się go montuje, ale nie poprawiają jego parametrów akustycznych. Stropy gęstożebrowe są łatwiejsze do wykonania w porównaniu z monolitycznymi oraz lżejsze od nich, dlatego też wielu architektów chętnie przewiduje je w swoich projektach. Niestety z belek i pustaków trudno uzyskać inny kształt stropu niż prostokątny. Wymaga to robienia żelbetowych wstawek. Obecnie produkowane stropy gęstożebrowe zapewniają maksymalną rozpiętość 11 m. Izolacyjność akustyczna niewykończonych jeszcze stropów gęstożebrowych jest gorsza od stropów monolitycznych tej samej grubości.

Czym kierować się przy wyborze stropu? Radzi ekspert

Doc. dr inż. Artur Kisiołek, Prezes Zarządu KONBET Poznań

Strop to bardzo ważny element konstrukcyjny budynku – właściwy wybór wypłynie nie tylko na jego bezpieczeństwo, ale i późniejszy komfort użytkowania. Na szczęście świadomość odnośnie nowoczesnych rozwiązań wzrasta.

Z punktu widzenia inwestorów bardzo ważnym czynnikiem przy wyborze stropu jest jego koszt. Wielu jednak popełnia błąd i porównuje jedynie koszty zakupu samego materiału. Tymczasem powinniśmy brać pod uwagę całkowity koszt wykonania stropu (czyli także koszt robocizny, stali, betonu, szalunków, stempli i transportu) w przeciwnym wypadku to, co wydaje się tanie - w rzeczywistości może okazać się najdroższe.

Równie ważnym, o ile nie ważniejszym od aspektów finansowych czynnikiem coraz częściej staje się czas. Inwestorzy wybierają rozwiązania, które pozwalają na bardzo szybkie ułożenie stropu i umożliwiają niemal natychmiastowe dalsze prace na wyższej kondygnacji.

Nowoczesne projekty domów niejednokrotnie wyróżniają się przestronnymi pomieszczeniami. Efekt dużych przestrzeni psują niestety dodatkowe podpory, ściany działowe czy podciągi. Dlatego warto zwrócić także uwagę na rozpiętość stropu – im większa, tym większe, przestronne wnętrza będziemy mogli uzyskać.

Nie bez znaczenia są także takie parametry jak dźwiękoizolacyjność stropu. Oba wpływają na komfort i ekonomikę późniejszego użytkowania budynku.

W tym kontekście warto rozważyć zakup stropów panelowych, takich jak Smart, Teriva Panel lub Vector. Stropy panelowe cechuje szybki montaż, duże rozpiętości, mniej kosztów dodatkowych oraz możliwość ukrycia instalacji w stropie. Dla przykładu montaż 100m² takiego stropu trwa zaledwie 2 godziny. Jest to znacznie mniej niż w przypadku stropów typu Teriva lub stropu lanego monolitycznego. Koszt całościowy wykonania stropu też jest niższy.

MATERIAŁ PARTNERA

Wideo: Jakie ma zalety i jak wykonać strop żelbetowy

Jaki wybrać strop? Drewniany

Drewno tanie nie jest, ale nie znajdziesz materiału łatwiejszego w obróbce, z którego dałoby się zbudować strop. Przy budowie takich stropów nie ma żadnych prac mokrych, więc unikasz przerw technologicznych. Tradycyjnie też stropy takie przewiduje się w domach drewnianych – zarówno szkieletowych, jak i w domach z bali. Można je również wykonywać w domach o jakiejkolwiek innej konstrukcji. Są najlżejsze ze stropów i szybkie w budowie. Łatwo wykonać w nich dodatkowy otwór (na przykład na schody), gdy zajdzie taka potrzeba. Osiągają dość duże rozpiętości – zwłaszcza stropy z drewna klejonego, dochodzące do 15 m. Niestety trudno zbudować strop drewniany tak, żeby zachowywał dobre parametry akustyczne (to wymaga szczególnej staranności od wykonawców). To samo dotyczy zachowania odporności ogniowej, istotnej w przypadku palnego surowca. Drewno nie jest też aż tak nośnym materiałem jak beton, więc stropy drewniane nie zdołają udźwignąć tyle ile monolityczne, prefabrykowane tudzież gęstożebrowe. Zastosowane drewno powinno być też zabezpieczone przed korozją biologiczną (insekty, grzyb domowy) – to zdecydowanie przedłuży jego żywotność.

Rodzaje stropów drewnianych

• Strop belkowy

Belki wykonane z drewna litego lub klejonego. Ich orientacyjne wymiary to 20-40 cm wysokości, 8-20 cm szerokości i do 15 m długości. Rozstaw belek waha się w granicach 60- 150 cm. Poszycie takiego stropu robi się najczęściej z płyt OSB lub z desek. Od spodu można zamontować sufit podwieszany (z płyt g-k bądź desek), który osłoni elementy konstrukcyjne. Często jednak konstrukcja jest pozostawiana na widoku, bo trudno jej odmówić walorów dekoracyjnych, jeśli tylko zrobisz ją z dobrej jakości desek i belek niezabarwionych na zielono impregnatem. O ile normalnie wełnę mineralną lub inny materiał do izolacji akustycznej układa się między belkami, o tyle w tym przypadku będzie on musiał trafić na wierzch deskowania, między dość wysokie legary stanowiące podparcie podłogi. Inaczej strop nie będzie właściwie wyciszony.

• Strop żebrowy

Strop żebrowy dominuje on w domach drewnianych o konstrukcji szkieletowej (na przykład w popularnych kanadyjczykach). Jego głównym elementem nośnym są gęsto rozstawione (co 30-60 cm) żebra, a więc elementy stosunkowo cienkie i wysokie. Wykonuje się je z drewna litego, drewna klejonego, a także z drewnianych, drewnopochodnych lub drewniano-stalowych dwuteowników. Ich długość dochodzi do 5 m. Żebrami mogą być też dolne pasy wiązarów kratownicowych tworzących konstrukcję dachu skośnego. Poszycie robi się z płyt drewnopochodnych lub desek. Od spodu można zamontować sufit podwieszany.

• Strop belkowo-żebrowy

Jest to połączenie stropu belkowego z żebrowym. Jego elementami nośnymi są belki i żebra, przy czym żebra opierają się na belkach lub mogą być do nich doczepione za pośrednictwem specjalnych metalowych wsporników. Rozpiętość tego stropu, podobnie jak belkowego, dochodzi do 15 m. Wbrew pozorom do jego budowy zużywa się mniej drewna. Koszt materiału jest więc niższy, ale za to robocizna jest droższa niż w przypadku stropów belkowych lub żebrowych.

Strop z elementów prefabrykowanych

Budownictwo jednorodzinne z prefabrykatów nabiera rozmachu. Coraz częściej decydujemy się na całe domy montowane z kilku-kilkunastu elementów, bo dzięki temu budowa trwa nieporównywalnie szybciej w zestawieniu z metodami tradycyjnymi. Pozbyliśmy się też nieufności odnośnie do stropów wielkich i mniejszych płyt. Stropy prefabrykowane w porównaniu z innymi powstają najszybciej. Gotowe elementy są dowożone z wytwórni i przy użyciu dźwigu ustawiane na miejscu. Nie potrzeba pełnego deskowania, a często też podpór. W przypadku płyt pełnych i kanałowych odpada betonowanie, a więc też przestój potrzebny na schnięcie i wiązanie mieszanki. Płyty standardowo są prostokątne, lecz można zażyczyć sobie elementy docięte po skosie lub w inny sposób. Stropy takie nie są lekkie. Ważą od 150 do 300 kg/m². Mogą za to przenosić duże obciążenia. Nie stwarzają też żadnych przeszkód w dowolnym rozmieszczeniu ścian działowych. Cena nie jest niska, ale opłacalność danego rozwiązania może wynikać z czego innego.

>>> Sprawdź też: ile kosztuje strop prefabrykowany >>>

Rodzaje stropów prefabrykowanych

• Płyty kanałowe z betonu

Oferowane są dwa ich typy – żerańskie (typu S) lub strunobetonowe (SPK lub HCU). Płyty żerańskie mają długość od 2,2 do 7,2 m i szerokość od 0,9 do 1,5 m. Grubość mieści się w przedziale 20-34 cm. Płyty strunobetonowe mają podobne długości, a ich szerokość wynosi 1,2 m. Najcieńsze mają 15 cm grubości, a najmasywniejsze – 50 cm. Płyty kanałowe można obciążać zaraz po ułożeniu. Takie stropy bardzo szybko się montuje i nie trzeba już na nich układać warstwy betonu, tak jak w wypadku stropów gęstożebrowych. Podłużne kanały w płytach służą zmniejszeniu ich ciężaru. Niestety, mimo to ważą około 250 kg/m², więc do ich ustawienia na ścianach konieczny jest dźwig.

• Płyty typu smart

To mniejsza wersja wielkich płyt strunobetonowych. Ich szerokość wynosi 60 cm i tym samym odpowiada rozstawowi belek w stropie gęstożebrowym. Rozpiętość sięga 9 m, a grubość to 15 lub 20 cm. Do budowy stropu z płyt smart nie potrzeba dużego dźwigu, wystarczy HDS zainstalowany na ciężarówce dowożącej materiał.

• Płyty z betonu komórkowego

Powstają z na tyle lekkiego surowca, że nie potrzebują kanałów. Mają szerokość od 25 do 75 cm. Długość, a co za tym idzie dopuszczalna rozpiętość, sięga 8 m. Dostępne są w grubościach od 15 do 30 cm. Cechuje je dobra izolacyjność termiczna – współczynnik λ jest stosunkowo niski i wynosi 0,14 W/ (m^.K). To bardzo istotna informacja, bowiem jeśli taki strop ma oddzielać pomieszczenie ogrzewane od nieogrzewanego (na przykład garaż od ulokowanej nad nim sypialni), można go zaizolować cieńszą warstwą wełny mineralnej lub styropianu. Ponadto, jeśli płyty takie utworzą wystającą konstrukcję balkonu, miejsce ich przejścia przez ścianę nie będzie mostkiem termicznym, jak w przypadku płyty ze zwykłego betonu.

• Płyty filigran i vector

To płyty betonowe grubości 5-7 cm, fabrycznie połączone z belkami. Cechą charakterystyczną są wystające z płyt równoległe pasy kratownic. Długość płyt może dochodzić do 12 m (taka jest też ich przybliżona dopuszczalna rozpiętość), a szerokość do 2,4 m. Płyty vector są cieńsze – mają tylko 4 cm grubości i szerokość 60 lub 120 cm. Dźwigiem ustawia się takie płyty na podporach (ścianach, podciągach, słupach) i po rozmieszczeniu dodatkowych fragmentów zbrojenia zabetonowuje (płyty vector nie wymagają dodatkowego zbrojenia). To oznacza, że czas budowy stropu przedłuża się o 2-3 tygodnie wymagane, by mieszanka dostatecznie stwardniała i związała. Płyty filigran wytwarza się pod konkretny projekt domu i mogą mieć dowolny kształt. Zaletą tego rodzaju stropu jest dość łatwy montaż i uzyskanie gładkiego sufitu, który najczęściej nie wymaga tynkowania, a jedynie wygładzenia. Grubość takiego stropu wynosi 12-20 cm. Niektóre z płyt mają między prętami zbrojeniowymi pasy styropianu. To wypełnienie mające zmniejszyć zużycie betonu i uczynić strop lżejszym. Płyty vector i filigran mogą być przygotowane z uwzględnieniem ewentualnych otworów: kanalizacyjnych, wentylacyjnych, kominowych, i mieć niestandardowe kształty – na przykład ścięty lub zaokrąglony.

Radosław Murat