Posadzka żywiczna w garażu: rodzaje i układanie
Posadzka żywiczna jest trwała, antypoślizgowa i odporna na chemikalia. Dlatego warto wykańczać nią wymagające powierzchnie, jakimi są podłogi w garażach.
Garaż to miejsce szczególne. Wjeżdżasz do niego autem, które ma piach na oponach i wciąż coś z niego kapie, przeważnie woda, topniejący śnieg czy też błoto, ale czasem różne motoryzacyjne substancje, jak choćby olej bądź płyn z chłodnicy. Garaż nie zawsze też bywa ogrzewany, sprzątasz go rzadziej niż inne pomieszczenia, a bywa, że masz tam przydomowy warsztat, w którym wykonujesz rozmaite, nierzadko brudzące prace. Aby posadzka w garażu to wszystko przetrwała w dobrym stanie, powinna być wykonana z nie byle jakiego materiału. Drewno odpada, wykładziny również, pozostają płytki ceramiczne, ale one mogą z czasem zacząć pękać. Dlatego za lepsze rozwiązanie na podłogi w garażu można uznać posadzkę jednorodną, czyli bezspoinową, np. z mas żywicznych.
Posadzka żywiczna właściwości i zalety
Posadzka żywiczna często stosowana jest w budownictwie przemysłowym, widywana też w biurowcach, magazynach i dużych sklepach. Idealnie nadaje się na podłogi bardzo intensywnie użytkowane. Żywica to składnik numer jeden takich posadzek. Składnikiem drugim jest utwardzacz, zwany aktywatorem. Żywica epoksydowa, poliuretanowa lub metakrylowa zapewnia wysoką wytrzymałość posadzki na ścieranie. Dzięki niej jest ona również odporna na działanie różnych chemikaliów, na przykład ropy, benzyny, olejów, kwasów o niskim stężeniu, a także wodoszczelna. Typowe posadzki żywiczne to właściwie specjalistyczne farby. Po nałożeniu tworzą bowiem warstwę grubości 0,5-1 mm. Większą grubość zapewniają żywiczne masy samorozpływne (samopoziomujące) – 2-5 mm, albo specjalne żywice grubowarstwowe mające w składzie także kruszywo – 6-25 mm. Wylewki żywiczne tworzą przeważnie homogeniczną warstwę. Ich przekrój ma jednorodną strukturę, brak też miejsc łączenia, które są słabymi ogniwami posadzek zestawianych z większych bądź mniejszych elementów. Bezspoinowa powłoka posadzki żywicznej gwarantuje szczelność i większą trwałość. Sprzedawane są w kilku wariantach kolorystycznych. Posadzki żywiczne można też wykańczać, malując farbami lub lakierami poliuretanowymi.
Przeczytaj też:
Podłogi 3D z żywicy w salonie - jak je wykonać?
Popularne są także posadzki żywiczne transparentne, które po ułożeniu tworzą przezroczystą ochronną warstwę dla umieszczonego pod spodem dekoracyjnego nadruku 3D lub nawet ozdobnej aplikacji stworzonej przez tak nietypowe w budownictwie produkty jak piasek morski lub ściółka leśna.
Rodzaje posadzek żywicznych
- Posadzka żywiczna epoksydowa
Posadzka żywiczna epoksydowa bezrozpuszczalnikowa lub rozpuszczalnikowa, przeważnie dwuskładnikowa. Składnik podstawowy zawiera żywicę epoksydową, pigmenty i środki modyfikujące. Drugi składnik, pakowany oddzielnie, to utwardzacz aminowy. Żywica epoksydowa tworzy mocną, twardą powłokę odporną na substancje chemiczne. Niestety, nie ma dużej wytrzymałości na promienie UV, więc nie zaleca się jej stosowania na zewnątrz lub w pomieszczeniach nasłonecznionych bez dodatkowego zabezpieczenia w postaci transparentnej powłoki poliuretanowej. Choć twarde, powłoki epoksydowe mogą z czasem się porysować, co pogarsza ich wygląd.
- Posadzka żywiczna poliuretanowa
Posadzka żywiczna jedno- lub dwuskładnikowa, rozpuszczalnikowa albo bezrozpuszczalnikowa. Także zapewnia wysoką odporność na uszkodzenia mechaniczne i niestraszne jej chemikalia. Posadzka żywiczna poliuretanowa ma też większą elastyczność niż epoksydowa i nie odbarwia się pod wpływem promieni UV. Jest mniej podatna na zarysowania. Masy jednoskładnikowe, bez utwardzacza, tworzą powłoki o dużej elastyczności.
- Posadzka żywiczna metakrylowa
Główny składnik tej posadzki żywicznej to metakrylan metylu lub butylu. W komplecie mają drugi składnik – utwardzacz. Od pozostałych różnią się między innymi większą odpornością na mróz. Takie posadzki żywiczne można układać także na zewnątrz domu, i to również zimową porą. Schną zdecydowanie szybciej niż epoksydowe i poliuretanowe. Co tamtym zajmuje 12-16 godzin, tym zajmie tylko 1-2 godziny. Układanie posadzki żywicznej metakrylowej pochłania więc zdecydowanie mniej czasu, bo przerwy technologiczne pomiędzy poszczególnymi warstwami są krótkie.
Powłoka antypoślizgowa i dekoracyjna posadzki żywicznej
Wiele posadzek żywicznych ma antypoślizgową fakturę (np. skórki pomarańczowej), która tworzy się w sposób samoczynny. W innym razie warto podjąć pewne kroki, żeby uczynić z natury gładką powierzchnię posadzki bardziej szorstką. Często więc przed wymieszaniem masy dodaje się do niej kruszywo kwarcowe o frakcji 0,8-1,2 mm. Można też oprószyć tym kruszywem świeżo ułożoną pierwszą warstwę posadzki żywicznej, zanim zwiąże. Nadmiar kruszywa, który się z nią nie związał, zmiata się przed ułożeniem kolejnej warstwy. Nie zaleca się pozostawiania posypki na powierzchni podłogi bez dodatkowego zabezpieczenia warstwą masy lub odpowiednim lakierem. Oprócz dodatków antypoślizgowych w posadzkach żywicznych stosowane są również dodatki stricte dekoracyjne. To przeważnie tak zwane chipsy, czyli kolorowe bądź jednobarwne płatki z tworzywa sztucznego. Oprósza się nimi świeżo naniesioną masę posadzki żywicznej, a później, gdy ta wyschnie, maluje lakierem bezbarwnym.
Zdjęcia: układanie posadzki żywicznej w garażu krok po kroku
Autor: WIM
Najpierw trzeba starannie odkurzyć podłoże. Skuj też wszystkie luźne fragmenty, aby uzyskać jednolitą powierzchnię. Na uszkodzone podłoże betonowe nanieś grunt szczepny, a następnie zaprawę wyrównującą do punktowej naprawy ubytków
Posadzka żywiczna w garażu: przygotowanie do prac
Pierwszym i ogromnie ważnym etapem jest przygotowanie podłoża, ponieważ posadzki żywiczne są pod tym względem szczególnie wymagające. Liczy się nośność betonu. Musi on powstać z mieszanki betonowej o klasie C20/25, sezonowanej przez co najmniej 3 miesiące. Jeśli beton jest nierówny, trzeba poddać go frezowaniu. Zabieg ten pomoże też pozbyć się tak zwanego mleczka cementowego. Trzeba go też sezonować około miesiąca. Nie trzeba chyba dodawać, że podłoże musi być czyste, równe i suche. Jeśli powierzchnia pod posadzkę żywiczną jest bardzo gładka, wymaga zmatowienia. Gdy żywica ma trafić na podkład cementowy, ten musi trochę odczekać. Zależnie od jego grubości oraz od tego, jaką żywicę wybrałeś – od 24 godzin do 7 dni. Jeśli podłoże nie jest solidne, można je powierzchniowo wzmocnić, malując głęboko penetrującą żywicą epoksydową.
Posadzka żywiczna w garażu: gruntowanie podłoża
Służą do tego dwuskładnikowe preparaty żywiczne – żywica i utwardzacz. Oba składniki łącz z zachowaniem proporcji wskazanej przez producenta i mieszaj. Mieszanie powinno trwać około 3 minut. Grunt rozprowadzaj wałkiem albo szerokim pędzlem. Dobrze, żeby temperatura w pomieszczeniu nie była wtedy niższa niż 25oC, a wilgotność powietrza wynosiła około 55%. Po zagruntowaniu podłoża trzeba odczekać, aż preparat wyschnie – przeważnie 8-12 godzin (ale nie dłużej niż 24 godziny).
Przeczytaj też:
Najlepszy gres do garażu i pomieszczeń gospodarczych >>>
Niektórzy producenci dopuszczają zastąpienie specjalnego preparatu gruntującego rozcieńczoną żywicą, tą samą, z której powstanie też warstwa nawierzchniowa. Inni zalecają naniesiony grunt dodatkowo posypać kruszywem kwarcowym, co zapewni posadzce żywicznej lepszą przyczepność. Ważne, żeby na drugi dzień usunąć z podłogi niezwiązane kruszywo.
Układanie posadzek żywicznych w garażu
Posadzki żywiczne to produkty dwuskładnikowe. Kupując je, otrzymujesz żywicę i utwardzacz. Na początek trzeba więc oba składniki połączyć i starannie wymieszać. Aby przemieszać też to, co osiadło na dnie i na bokach wiaderka, zaleca się, żeby w połowie mieszania przelać zawartość do drugiego wiaderka i dokończyć tę pracę. Przed nanoszeniem masy należy się upewnić, jaka jest zalecana i dopuszczalna grubość posadzki żywicznej. Minimalna to zazwyczaj 1 mm, a maksymalna 5-6 mm. Posadzki żywiczne nanosi się szeroką łatą na kiju, wałkiem albo pędzlem, tak jak farbę bądź lakier, raz lub dwukrotnie – w odstępach dwunastogodzinnych. Jeśli stosujesz masę wymieszaną z kruszywem, wówczas do nanoszenia potrzebna jest paca zębata.
Przeczytaj też:
System odwodnień liniowych: z jakich elementów się składa i jak dobrze go ułożyć >>>
Są też i takie posadzki żywiczne, które wystarczy wylać na podłogę, żeby same się rozpłynęły – podobnie jak wylewki samopoziomujące. Niestety, nie da się w ten sposób wykończyć podłogi, która ma spadek, a w garażach to dość powszechne (spadek kieruje wodę poza bramę albo ku kratce odpływowej). W takiej sytuacji pozostaje masa żywiczna do nanoszenia w sposób tradycyjny. Z nanoszeniem masy trzeba się śpieszyć, bo szybko schnie i po mniej więcej 3 kwadransach może nie nadawać się już do użycia. Niektórzy producenci żywic zalecają, aby między jedną a drugą warstwą masy robić posypkę z piasku kwarcowego, która poprawi ich połączenie i nada podłodze szorstkość. W przypadku żywicy samorozpływnej ważnym etapem podczas wykonywania posadzki żywicznej jest odpowietrzanie masy, podobnie jak w przypadku wylewek samopoziomujących. Tu również posłuż się wałkiem kolczastym. Odpowietrzanie nie powinno być przeprowadzone wcześniej ani później niż po mniej więcej 10 minutach od rozprowadzenia masy. Po posadzce żywicznej można chodzić już po upływie 12 godzin. Pełną wytrzymałość uzyskuje nie wcześniej niż po tygodniu. Przedtem lepiej nie wjeżdżać na posadzkę żywiczną samochodem ani nie ustawiać na niej ciężkich mebli.
