Blat kuchenny z konglomeratu, kompozytu i kamienia spiekanego
Blaty kuchenne z konglomeratu i kompozytu mogą skutecznie konkurować z tymi z naturalnego kamienia. Przyjrzymy się najwytrzymalszym blatom robionym z konglomeratów kamiennych i kompozytów mineralno-akrylowych.
Rozeznanie rynku i wybór konkretnego rozwiązania utrudnia to, że materiały na blaty kuchenne często występują pod nazwami własnymi lub firmowymi. Bywa też tak, że określenia „konglomeraty” i „kompozyty” są stosowane wymiennie. A ponieważ są one dostępne w ofercie firm kamieniarskich, na te wszystkie materiały mówi się często blaty kamienne.
Konglomerat kamienny na blat kuchenny
Konglomerat kamienny to kruszywo kamienne spojone żywicą poliestrową lub epoksydową, do którego dodaje się barwniki i pigmenty. Ponieważ kruszywo stanowi zazwyczaj 90-95% materiału, właściwości konglomeratów są zbliżone do kamieni naturalnych. Te stosowane na kuchenne blaty to najczęściej mieszaniny granitów i kwarców. Nazywane są kwarcogranitami. Mogą to też być konglomeraty kwarcowe bez dodatku kruszywa granitowego – jest to produkt droższy.
W kuchni nie sprawdzą się konglomeraty marmurowe (aglomarmury), które są popularnym materiałem na parapety. Kwarcogranity mogą jednak udanie imitować marmury i w opinii firm kamieniarskich te wzory są właśnie najchętniej wybierane. Z kwarcogranitu można też zrobić blat przypominający beton lub wracające do łask lastryko. Ponieważ kwarcogranity zawierają żywice, są nieco lżejsze niż naturalny kamień. Żywica sprawia też, że elementy z konglomeratów kamiennych są nieco mniej nasiąkliwe i bardziej odporne na plamy niż granitowe, chociaż również należy je impregnować.
Są chętnie wybierane przez inwestorów, którym zależy na trwałym blacie kuchennym w jasnym odcieniu.
Blat kuchenny z konglomeratu
Blat z konglomeratu kamiennego może być cieńszy niż standardowy blat z kamienia. Bez trudu można znaleźć kwarcogranity grubości 2 cm, a nawet 12 mm. Poszczególne odcinki blatu łączy się dobranymi kolorystycznie spoinami. Kwarcogranit trudno jest zarysować, ale jak w przypadku każdego blatu do krojenia wskazana jest deska, bo nieco łatwiej go uszkodzić niż granit naturalny, wyjątkiem jest konglomerat kwarcowy, który jest twardszy niż granit. Trzeba jednak uważać, stawiając na takim blacie rozgrzane garnki lub patelnie, bo wytrzymuje temperaturę tylko do 140°C. Blaty kuchenne z konglomeratu są dostępne w wielu kolorach i liniach wzorniczych. Każdy producent ma nieco inną ofertę. Najpopularniejsze marki, pod którymi znajdziemy konglomeraty kamienne, to:
- Technistone,
- Caesarstone,
- Silestone,
- Santamargherita,
- Quarella.
Aby dobrze wykonać blat z konglomeratu, trzeba przestrzegać reżimu technologicznego narzuconego przez producenta. Dlatego ważny jest wybór uczciwego wykonawcy.
Koszty. W najniższej grupie cenowej 1 m2 materiału na blat z konglomeratu będzie nas kosztował mniej więcej 800 zł netto.
Kompozyt mineralno-akrylowy na blat kuchenny
Kompozyt mineralno-akrylowy jest mieszaniną wodorotlenku glinu, żywicy akrylowej i pigmentów, które łączy się w jednolitą masę. Jest ona następnie wylewana na taśmę i formuje się z niej arkusze. Materiał podgrzewa się i hartuje, a potem wycina z niego płyty.
Blaty z kompozytu mineralno-akrylowego mogą mieć dowolną wielkość. Ich zaletą jest brak widocznych spoin. Poza tym w przeciwieństwie do kamienia naturalnego i konglomeratów ich powierzchnia jest ciepła w dotyku.
Blat kuchenny z kompozytu
Blaty kompozytowe są plamoodporne, a także niewrażliwe na większość środków chemicznych i detergentów (w przeciwieństwie do naturalnego kamienia, którego nie powinno się czyścić detergentami zawierającymi kwasy), więc nie trzeba ich impregnować. Słabą stroną kompozytów jest natomiast większa podatność na zarysowania niż kamieni oraz konglomeratów i szybkie matowienie, szczególnie blatów w ciemnym kolorze. Usterki te można jednak dość łatwo naprawić, szlifując materiał. Kompozyt mineralny jest też nieodporny na wysoką temperaturę. Postawienie na blacie z kompozytu gorącego garnka może się skończyć niedającym się usunąć śladem. Ale uszkodzony fragment blatu można wyciąć i zastąpić nowym, a taka naprawa będzie niewidoczna. Kompozyty mineralne na blaty kuchenne często są oferowane pod nazwami własnymi, na przykład Corian, Kerrock lub Staron. Materiały z tej grupy określa się też angielską nazwą Solid Surface.
Blat kuchenny z kamienia sztucznie przeobrażonego
Taki blat kuchenny to produkt z najwyższej półki. Jest to kamień (kwarcyt) przetworzony przez człowieka, lecz jego skład pozostaje w 100% naturalny. Nie ma dodatku spajających go żywic. Jest mielony, a następnie poddawany spiekaniu w tak wysokiej temperaturze, że drobiny kamienia łączą się. Blaty z tego materiału mają wszystkie zalety kamienia – są odporne na wysoką temperaturę i plamy. Ale w przeciwieństwie do naturalnych bloków kamiennych blaty z kamienia przeobrażonego są nieporowate. Wytwarza się z niego olbrzymie płyty o szerokości ponad 1,5 m i długości ponad 3 m. Występują w grubościach 12, 20 i 30 mm. Od kamieni prosto z kamieniołomów odróżnia je też całkowita przewidywalność koloru i faktury. Blat będzie wyglądał dokładnie tak jak na próbce. Można więc zamówić blat kuchenny wyglądający jak kamienny slab w naturalnych kolorach, ale też całkowicie biały lub czarny. Blat w przekroju ma taki sam kolor jak na powierzchni. Może być obrobiony podobnie jak z kamienia naturalnego – płomieniowany, piaskowany, szlifowany. Za ten luksus trzeba jednak słono zapłacić, prawie dwa razy więcej niż za rzadką odmianę granitu. Do tego trzeba jeszcze oczywiście doliczyć transport, montaż, wycięcie otworów pod zlew (z reguły podwieszany) i płytę. Blat kuchenny o powierzchni 3 m2 może wtedy kosztować nawet kilkanaście tysięcy złotych. Marki, pod którymi występuje ten materiał, to m.in. Dekton (kwarco-szkło) i Lapitec (kamień synteryzowany).
