Dobudowa domu: jak dobudować nową część do istniejącego budynku
Gdy dom ma za małą kubaturę, aby w nim wygodnie się pomieścić, często decydujemy się na jego rozbudowę. Dobudowa domu, czyli brakującej kubatury często wiąże się z wyburzeniami w istniejącym budynku i z przebudową jego wnętrza. Oto różne możliwości konstrukcyjne rozbudowy domu.
Dobudowa domu a głębokość posadowienia
Najważniejszym aspektem technicznym i potencjalnie najbardziej skomplikowanym podczas dobudowy domu jest głębokość posadowienia nowej części. Pożądanym i wydawałoby się najkorzystniejszym rozwiązaniem jest posadowienie dobudowywanej części na tej samej głębokości co istniejący budynek. W takim przypadku sąsiadujące fundamenty wywierają na siebie wzajemnie niewielki wpływ. Jednak takie rozwiązanie nie zawsze jest uzasadnione i możliwe, bo na przykład obok siebie mają się znaleźć część podpiwniczona i niepodpiwniczona. Takie sąsiedztwo sprawia, że prace mają wyższy stopień skomplikowania, a co za tym idzie – wyższe koszty. Istotą problemu jest boczny napór na ścianę podziemną części podpiwniczonej wywołany naciskiem sąsiadującego z nią fundamentu części posadowionej wyżej.
W przypadku dobudowywania części podpiwniczonej do domu niepodpiwniczonego należy przewidzieć szereg rozwiązań konstrukcyjnych pozwalających na bezpiecznie przeprowadzenie prac.
Dobudowa z podpiwniczeniem przy domu bez piwnicy
Po pierwsze należy zaplanować sposób zabezpieczenia stateczności istniejącego budynku na czas wykonywania głębszego wykopu pod częścią dobudowywaną.
Jednym z przykładowych rozwiązań jest wykonanie palisady wzdłuż ściany budynku, przy której będzie rozbudowa. Jest to rząd stykających się pali wwierconych w grunt na głębokość znacznie większą niż poziom posadowienia nowej części. Ich wytrzymałość musi uwzględniać napór boczny istniejącego budynku. Pale zapewniają stateczność starej konstrukcji podczas robienia głębszego wykopu i dobudowywania części podpiwniczonej.
Minusy
Największą wadą tego rozwiązania jest to, że pale pomiędzy ścianami nowej i starej części są dodatkowym elementem konstrukcji i zabierają znaczną powierzchnię piwnicy.
Plusy
Największą zaletą jest zaś stosunkowo szybkie zakończenie prac budowlanych.
Zobacz też:
Innym rozwiązaniem jest odcinkowe wykonywanie żelbetowej ściany nowej, podpiwniczonej części. Wytrzymałość ściany nowej części budynku musi być zaprojektowana tak, aby przeniosła napór boczny od sąsiedniej, płytszej części. Żeby otrzymać taką ścianę, należy sukcesywnie odkopywać pojedyncze odcinki (długości na przykład 1 m) istniejącej ściany do projektowanej głębokości, zrobić w odkopanym paśmie nową ścianę z fragmentem fundamentu stanowiącą przyporę dla starej części, a po związaniu betonu wykonać analogiczne odcinki – aż do ukończenia całej ściany na styku budynków.
Plusy
Zaletą tego rozwiązania jest możliwość dobudowania nowej ściany na styk ze starą (bez elementów pośrednich).
Minusy
Największą wadą – duża czasochłonność i możliwość realizacji tylko w sprzyjających warunkach gruntowych.
Dobudowa bez podpiwniczenia przy istniejącej piwnicy
Dobudowanie części niepodpiwniczonej do domu podpiwniczonego jest nieco prostsze. Przede wszystkim nie ma konieczności zabezpieczenia całego istniejącego budynku na czas wykonywania wykopu. Ale nie oznacza to, że bezkarnie można odkopać ścianę piwnicy i dostawić do niej nowy fundament. Prace trzeba prowadzić z zachowaniem bezpieczeństwa (stateczności) istniejącej konstrukcji. Sposobów jest kilka.
Po pierwsze można wzmocnić ścianę piwnicy tak, żeby mogła przenieść dodatkowy napór. Jednak jest to stosunkowo trudne, ponieważ napór od nowego fundamentu to siła o bardzo dużych wartościach powodowana ciężarem dobudowanej konstrukcji. Ściany piwnic zazwyczaj nie mają tak dużego zapasu nośności, aby w prosty sposób dostosować je do znacznego wzrostu obciążeń. Jeśli jednak uda się taką ścianę wzmocnić, na przykład umieszczonymi od wewnątrz pilastrami żelbetowymi lub stalowymi albo przez wklejenie taśm kompozytowych, pozwoli to prowadzić roboty przy dobudowie budynku bez konieczności organizowania dodatkowych prac zabezpieczających. Nowe fundamenty robimy podobnie jak w przypadku posadowienia na tym samym poziomie. Wadami tej metody są duży stopień skomplikowania i ograniczona możliwość wykonywania wzmocnień.
Innym sposobem, nieingerującym w konstrukcję istniejącej części, jest zrobienie na styku budynków ławy fundamentowej pod nową ścianę obok tej pod ścianą piwniczną (czyli głębiej niż pozostałe ławy w dobudowywanej części). Aby zapewnić współpracę ław położonych na różnych poziomach, trzeba je połączyć. Od głęboko posadowionej ławy przy ścianie piwnicznej robi się fundament wypłycony schodkowo do standardowej głębokości pod nową częścią. Zaletą tej metody jest mały stopień skomplikowania prac, a wadą – duża ilość wykopów.
Zobacz też:
Kolejnym wariantem jest posadowienie ław nowej części na palach. Na styku budynków pale muszą być zagłębione równo z poziomem posadowienia budynku istniejącego, a im dalej od tego styku – tym płycej. Ta metoda jest szybsza od budowania ław schodkowych i wymaga mniejszych wykopów, ale jest bardziej kosztowna.
Komunikacja między częściami domu po dobudowie
Aby funkcjonalnie połączyć obydwie części, należy wykonać dodatkowe otwory drzwiowe w ścianie na ich styku. Optymalnym rozwiązaniem jest zaadaptowanie do tego celu istniejących otworów okiennych. Często wykorzystuje się istniejące nadproże okna, a wysokość otworu powiększa do wymiaru drzwi. Zazwyczaj jednak nie ma to wpływu na konstrukcję.
Gdy chce się zrobić nowy otwór drzwiowy, trzeba wstawić nowe nadproże. Najczęściej wtórne nadproże robi się ceowników stalowych. W rejonie prowadzenia prac należy w razie potrzeby podstemplować istniejący strop.
