Jak zabezpieczyć drewniany taras przed działaniem słońca i wody
Drewniane tarasy należą do tych elementów architektury ogrodowej, które są stale narażone na ekstremalne oddziaływanie warunków atmosferycznych oraz intensywne użytkowanie przez domowników. Jak zabezpieczyć taras z drewna przed niekorzystnym działaniem słońca i wody?
Utrzymanie drewnianego tarasu w dobrym stanie nie jest trudne, wymaga jednak systematyczności.Nie wolno pomijać tak podstawowego zabiegu, jakim jest jego zamiatanie. Piasek i ziemia nanoszone z ogrodu na deski działają jak papier ścierny, dlatego należy je regularnie usuwać. Co jakiś czas warto umyć posadzkę, na przykład myjką ciśnieniową, kierując strumień wody wzdłuż ryfli. Zwykle wystarczy ją spłukać samą wodą, jeśli jednak pozostają plamy, można się ich pozbyć przy użyciu płynu do naczyń lub innego detergentu. Do wyboru są także specjalistyczne preparaty do mycia i pielęgnacji drewna, niektóre mają filtry UV, są też przeznaczone do stosowania w myjkach ciśnieniowych. Na tarasach z drewna iglastego może się pojawić żywica, najłatwiej się jej pozbyć przy użyciu benzyny ekstrakcyjnej.
Sposoby na plamy z żywicy - jak je usunąć? >>>
Olejowanie tarasu
Surowe deski, przede wszystkim z miękkiego drewna krajowego, łatwo zmieniają objętość wraz ze zmianami wilgotności otoczenia – pęcznieją, gdy jest mokro, i kurczą się w czasie suszy. Praca drewna prowadzi do obluzowania elementów montażowych na tarasie, a także powoduje jego pękanie. W powstałych szczelinach gromadzi się wilgoć i powstaje doskonałe środowisko do rozwoju grzybów oraz mikroorganizmów powodujących gnicie i butwienie drewna. Dlatego trzeba je zabezpieczyć.
Drewno na taras zewnętrzny. Jakie deski wybrać na taras z drewna? >>>
Choć w sprzedaży jest dużo różnych środków do drewna, takich jak lakiery, lakierobejce i lazury, do konserwacji tarasu nadają się wyłącznie oleje przeznaczone do drewna na zewnątrz budynków. Wnikają w głąb desek, a jednocześnie pozostawiają na ich powierzchni trwałą elastyczną powłokę, niepękającą i niekruszącą się. Tym różnią się od pozostałych preparatów, które tworzą co prawda mocną powierzchniową warstwę, ale nie są odporne na łuszczenie i ścieranie. Wystarczy zwykła codzienna eksploatacja tarasu, żeby w bardziej uczęszczanych miejscach pojawiły się na posadzce brzydkie prześwity, przez które woda penetruje deski, zmniejszając ich trwałość.Olejowanie jest także wskazane w przypadku drewna egzotycznego i termodrewna. Co prawda są one stabilne, nie chłoną wody i nie odkształcają się pod wpływem wilgoci, jednak z czasem szarzeją wystawione na promienie słońca, zwłaszcza UV. Jest to związane z rozkładem ligniny wchodzącej w skład komórek drewna i nie wpływa na żywotność tarasu. Taka patyna ma licznych entuzjastów i w wielu miejscach pasuje, jednak nie zawsze jest pożądana. Jej powstaniu zapobiegnie olejowanie.
Preparaty do zabezpieczania drewnianego tarasu
Oleje do drewna mogą być na bazie oleju naturalnego (najczęściej lnianego albo bardzo trwałego tungowego, ale też słonecznikowego i sojowego) lub żywic syntetycznych. Te pierwsze uważane są za bardziej ekologiczne, z kolei drugie są bardziej trwałe. Kupując preparat, warto sprawdzić, czy ma w składzie biocydy. Chronią one drewno przed sinicami, pleśniami i glonami, więc są szczególnie polecane do pielęgnacji tarasów z mniej trwałego drewna krajowego.
Oleje tarasowe są rozpuszczalnikowe lub wodne. Rozpuszczalnikowe z reguły zabezpieczają drewno przez dłuższy czas, ale wolniej schną (zwykle kilkanaście godzin), i zanim to nastąpi, mają drażniący zapach. Oleje wodne są łagodniejsze i szybciej wysychają (od dwóch do kilku godzin), jednak tworzą mniej trwałą powłokę, więc olejowanie nawierzchni trzeba częściej powtarzać.Dostępne są preparaty bezbarwne, które uwypuklają naturalny kolor i usłojenie drewna, oraz z dodatkiem pigmentów. Są one oferowane nawet w kilkudziesięciu kolorach i lepiej chronią drewno przed promieniami UV. Zanim zastosuje się tego typu preparat, warto go sprawdzić na drewnie tarasowym. Próbniki sklepowe zwykle są z sosny, więc nałożony na nich olej będzie się inaczej prezentował na odmiennym rodzaju drewna.
6 najczęściej popełnianych błędów przy impregnacji drewnianego tarasu. Zobacz, jak ich uniknąć >>>
Jak często zabezpieczać drewniany taras
Nawierzchnię drewnianą należy olejować co najmniej raz w roku wiosną, ale jeśli tego wymaga, warto zabieg powtórzyć także jesienią. Nowy taras przed pierwszym olejowaniem można pokryć impregnatem gruntującym, który dodatkowo zabezpieczy drewno. Tarasy już olejowane wystarczy dokładnie umyć. Jeśli na posadzce pozostały plamy, należy je delikatnie przeszlifować drobnym papierem ściernym, posuwając się wzdłuż ryfli. Olej nakłada się na suchą powierzchnię pędzlem lub miękką szmatką, a po 15-30 minutach ściera nadmiar, którego drewno nie wchłonęło. W przeciwnym razie powierzchnia desek długo będzie lepka i łatwo będzie chwytać brud. Zwykle nakłada się dwie warstwy oleju – drugą, gdy pierwsza wyschnie.
Taras drewniany: jak zbudować taras z drewna >>>
Renowacja drewnianego tarasu
Nawet na właściwie pielęgnowanych tarasach drewnianych po latach użytkowania pojawiają się pęknięcia, drobne uszkodzenia, łuszczenie powierzchni. Taras z gładkich desek można odświeżyć przy użyciu cykliniarki, a niewielkie ubytki wypełnić szpachlą do drewna. Jeżeli deski są ryflowane, odnowienie nawierzchni lepiej zlecić firmie dysponującej specjalistyczną maszyną do renowacji tarasu. Dzięki szczotkom o różnej ziarnistości skutecznie szlifuje ona powierzchnię desek, nie uszkadzając ich struktury.
