Azalia pontyjska (różanecznik żółty) - wymagania, uprawa, pielęgnacja azalii pontyjskiej
Azalia pontyjska (różanecznik żółty) to krzew zachwycający wiosną efektownymi żółtymi i pachnącymi kwiatami. Jakie warunki należy zapewnić azalii pontyjskiej, by była wyjątkową ozdobą ogrodu? Uprawa i pielęgnacja azalii pontyjskiej.
Azalia pontyjska, a właściwie różanecznik żółty (łac. Rhododendron luteum), w sezonie wegetacyjnym nie jest przesadnie pięknym krzewem, za to wiosną staje się gwiazdą ogrodu za sprawą bardzo licznych, dużych, jaskrawożółtych, intensywnie pachnących kwiatów, których woń przypomina zapach hiacyntów i miodu. Ich aromat bywa wyczuwalny z daleka (nawet z 200 m!) i jest tak mocny, że niektórzy uznają go nawet za duszący. Kolejny raz azalia daje barwny spektakl jesienią, gdy jej sezonowe liście przed opadnięciem przebarwiają się na różne odcienie koloru żółtego, pomarańczowego i czerwonego.
Spis treści
- Azalia pontyjska - skąd pochodzi i jak wygląda
- Wymagania azalii pontyjskiej
- Gdzie sadzić azalię pontyjską?
- Azalia pontyjska jest trująca!
Jeśli chcemy uprawiać azalię pontyjską w ogrodzie, musimy przeznaczyć dla niej dużo miejsca, gdyż krzew może dorastać do 2,5-3, a nawet 4 m wysokości i osiągać podobną szerokość. Biorąc pod uwagę fakt, że roślina mocno się krzewi i lubi tworzyć odrosty korzeniowe, należy liczyć się z tym, że będzie zagłuszać mniejsze rośliny i wypierać je z rabaty, wiec nie sprawdzi się w małym ogrodzie.
Autor: GettyImages
Azalia pontyjska (różanecznik żółty)
Azalia pontyjska - skąd pochodzi i jak wygląda
Azalia pontyjska pochodzi z Kaukazu i Azji Mniejszej, ale na stanowiskach naturalnych bywa też spotykana w Europie, w tym także w Polsce, gdzie jest rośliną rzadką i podlegającą ścisłej ochronie gatunkowej. W naturze osiąga podobne rozmiary jak w uprawie, mocno się krzewi i silnie rozrasta na boki, przybierając z wiekiem coraz bardziej rozłożysty pokrój. Pozwala jej na to płytki, ale mocno rozwinięty system korzeniowy, który dodatkowo może wydawać liczne odrosty korzeniowe.
Azalia pontyjska ma rozgałęzione pędy, które początkowo są cienkie, miękkie i gruczołowato owłosione, a po dojrzeniu zdrewniałe, sztywne i okryte brunatną korą.
Wiosną (w maju i czerwcu) roślina rozwija duże, żółtopomarańczowe, pięciopłatkowe kwiaty, z szeroko odchylonymi na boki płatkami i rurkowatą, gruczołowato owłosioną, lepką, rurkowatą koroną. Kwiaty zebrane są na szczytach pędów po kilka lub kilkanaście w duże, kuliste, gęste, groniaste kwiatostany. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w owłosione torebki nasienne, wypełnione drobnymi, podłużnymi, złocistożółtymi nasionami.
Liście azalii pontyjskiej pojawiają się na roślinie podczas kwitnienia lub tuż po jego zakończeniu, są miękkie, szeroko lancetowate i intensywnie zielone. Młode liście są lepkie i w całości miękko, gruczołowato owłosione, jednak w miarę dojrzewania częściowo tracą owłosienie, które pozostaje głównie na brzegach liści i na nerwach od spodu blaszki.
Przeczytaj też: Uprawa i pielęgnacja różaneczników >>>
Wymagania azalii pontyjskiej
Azalia pontyjska mocno się rozrasta i dlatego nadaje się głównie do dużych ogrodów, ale w uprawie nie jest szczególnie kłopotliwa.
Azalia pontyjska - stanowisko i podłoże. Roślina preferuje stanowiska zaciszne, słoneczne lub półcieniste oraz żyzne, próchnicze, lekko wilgotne gleby o kwaśnym odczynie pH. Nie lubi cienia, wapiennego podłoża oraz ciężkiej i gliniastej lub jałowej i piaszczystej gleby, ale dobrze znosi przejściową suszę, wysokie temperatury i zanieczyszczone powietrze.
Azalia pontyjska - mrozoodporność i ściółkowanie. Roślina jest też dostatecznie mrozoodporna i nie wymaga zimowego okrycia. Warto jednak wyściółkować wokół niej podłoże grubą warstwą kory sosnowej, która nie tylko zapobiegnie nadmiernemu wysychaniu podłoża, ale też ograniczy rozwój chwastów, pomoże zachować odpowiednio niski odczyn gleby, a zimą będzie stanowić dodatkową ochronę przez mrozem dla płytkiego systemu korzeniowego.
Azalia pontyjska - rozmnażanie. Krzew najłatwiej jest rozmnożyć przez pobieranie z niego odrostów korzeniowych, ale młode egzemplarze można uzyskać też przez nasiona, odkłady i sadzonki półzdrewniałe.
Rozmnażanie drzew i krzewów przez sadzonki zielne i półzdrewniałe >>>
Gdzie sadzić azalię pontyjską?
Azalia pontyjska w ogrodach pojawia się dość rzadko, choć zasługuje na znacznie większą uwagę, gdyż jest nie tylko bardzo atrakcyjna, ale też mało wymagająca i stosunkowo odporna na niekorzystne warunki środowiskowe. Dobrze wygląda na trawniku jako soliter, ale jeszcze lepiej prezentuje się na wrzosowiskach w grupach z innymi różanecznikami i azaliami oraz roślinami kwasolubnymi (np. wrzosami, paprociami, piersiami).
Różanecznik żółty powinien być sadzony w pobliżu okien, tarasów i kącików wypoczynkowych, gdyż wtedy będzie można łatwiej delektować się zapachem jej kwiatów. Może być też sadzony na skarpach i nasypach, które za sprawą silnych, rozbudowanych korzeni umacnia i chroni przed erozją. Nadaje się też do uprawy w parkach i zieleni miejskiej.
Przeczytaj też:
Autor: GettyImages
Azalia pontyjska (różanecznik żółty)
Azalia pontyjska jest trująca!
Atrakcyjna azalia pontyjska ma też ciemniejszą stronę natury, gdyż w całości jest trująca (zawiera w swoich tkankach toksyczne glikozydy). Na zatrucie narażone są głównie zwierzęta, rzadziej ludzie, dlatego należy przemyśleć uprawę rośliny w ogrodach, w których przebywają zwierzęta domowe. Należy też uważać na miód zawierający nektar z kwiatów azalii pontyjskiej, który także jest trujący. Po jego spożyciu mogą pojawić się problemy z koncentracją i koordynacją ruchową, ale zdarzały się też zatrucia śmiertelne.
