Jak wyciszyć ściany, stropy i instalacje? Jak uniknąć mostków akustycznych
Sposoby na hałas w domu, dowiedz się, jak powinny wyglądać izolacje akustyczne. Sprawdź, jak wyciszyć ściany, czy podłogi na etapie budowy. Co to są mostki akustyczne? Poznaj zalety wełny akustycznej, mat akustycznych oraz innych produktów do wygłuszania pomieszczeń.
Mostki akustyczne to obszary przenoszące hałas. Powodują jego przenikanie z jednego miejsca do innych miejsc. W domach jednorodzinnych, bliźniaczych i szeregowych, budowanych w sposób standardowy, takich mostków znajdziesz sporo. Zobacz, jak ich uniknąć, poczynając od etapu projektowania, przez budowę, aż po wykańczanie domu.
Izolacyjność akustyczna ścian - co ją pogarsza
Ochronę przed przenikaniem dźwięków powietrznych zapewniają przegrodzie trzy czynniki:
- odpowiednio duża masa,
- zmienność gęstości poszczególnych warst,
- staranność wykonania.
Zamiana bloczków silikatowych na te z betonu komórkowego wpłynie negatywnie na natężenie hałasu przedostającego się przez zbudowaną z nich ścianę. Lepiej więc zbudować z porowatych materiałów ściany zewnętrzne, a na wewnętrzne przeznaczyć ciężkie bloczki silikatowe lub cegłę pełną. Przegroda o ciężarze przekraczającym 300 kg/m² pozwala uzyskać izolacyjność akustyczną na poziomie RA1R ≥ 53 dB (RA1R to wskaźnik izolacyjności akustycznej ściany wewnętrznej skorygowany o 2 dB). Negatywny wpływ na akustykę ścian ma również wypełnienie zrobionych w niej szczelin pianą poliuretanową. Piana nie stanowi bowiem żadnej bariery dla dźwięku. Puste spoiny też pogarszają izolacyjność. Najlepiej więc, żeby ściana taka została wymurowana z zastosowaniem spoin pionowych i poziomych, a robione w niej bruzdy i szczeliny zostały wypełnione nie pianą, tylko zaprawą. Błędem jest też „odchudzanie” tynku. Grubsza jego warstwa jest korzystniejsza.
Sprawdź też:
Mostki akustyczne w ścianie
Mostkami akustycznymi będą wszelkie puszki instalacyjne, otwory pod gniazda elektryczne i bruzdy na kable. Dla poprawy izolacyjności akustycznej lepiej poprowadzić kable w tynku lub wręcz natynkowo i kupić zewnętrzne gniazdka, nie zagłębiane w murze (co na ogół trudno zaakceptować ze względów estetycznych). W ostateczności unikaj przynajmniej symetrycznego (patrząc na obie strony jednej ściany) rozmieszczania tych elementów w ścianie, bo pod względem akustyki jest to niedobre rozwiązanie.
Sonda: Jaki hałas jest dla Ciebie najbardziej dokuczliwy?
Wyciszenie ścian w istniejącym budynku: przedścianki akustyczne
Gdy ściany nośne i działowe przenoszą dźwięki, najlepszym rozwiązaniem będzie dobudowywanie tak zwanych przedścianek akustycznych. Są one „komponowane” z kilku warstw materiałów akustycznych o dużej gęstości. Przykładowo może to być zestawienie płyt z granulatu gumowego i wełny poliestrowej tudzież mineralnej. Wykończenie takiej przegrody powinna stanowić podwójna warstwa płyt g-k lub okładzina z płyt cięższych i grubszych – na przykład cementowo-włóknowych. Ważne, aby taka przedścianka akustyczn miała dużą masę, bo to właśnie ona gwarantuje skuteczne tłumienie dźwięków powietrznych. Pamiętajmy również, żeby konstrukcja przedścianki była elastycznie oddylatowana od podłogi, sufitu i ścian bocznych. Do budowy przedścianek wyższych niż 3 m, przy zastosowaniu stelaży szerokości zaledwie 3-5 cm, należy używać uchwytów akustycznych, za pośrednictwem których przytwierdza się ruszt i okładzinę. Powinny to być uchwyty, które rzeczywiście zablokują transmisję drgań ze ściany na przedściankę. Dylatacja obwodowa powinna być wykonana z materiału trwale sprężystego, który będzie odporny na uszkodzenie. Innym rozwiązaniem są gotowe płyty warstwowe, które przytwierdza się bezpośrednio do ścian. Tu również trzeba dopilnować, aby na obwodzie nie zabrakło dylatacji, a wszystkie łączenia zostały wykończone.
Pogłos w pomieszczeniach
Na to, czy we wnętrzach będzie cicho, ma również wpływ ich geometria, a nawet rozmieszczenie mebli i dodatków. W pomieszczeniach, których wyposażenie jest ograniczone do minimum, będzie pogłos. Pewne znaczenie ma więc zastosowanie materiałów wykończeniowych zdolnych go ograniczać poprzez redukowanie i odbijanie fal dźwiękowych. Chodzi o wszelkiego rodzaju wyroby włókniste albo porowate, ale jednocześnie masywne. Dobrze pochłaniają dźwięki dywany, grube zasłony, wykładziny dywanowe. Pamiętaj jednak, że choć produkty włókniste redukują pogłos, zupełnie nie wpływają na izolacyjność akustyczną przegród. Mówiąc o wyposażeniu pomieszczeń, musimy też wspomnieć o ścianach i sufitach. Gładkie i twarde powierzchnie idealnie odbijają dźwięk. Rozmowa w tak wykończonych pomieszczeniach może być wręcz niemożliwa z uwagi na „rozmycie” głosu, brak jego selektywności, czytelności. Aby tego uniknąć wystarczy zastosować matowe farby, ewentualnie tapety. Dobrze sprawdzą się również tynki strukturalne lub specjalne tynki akustyczne.
Polecany artykuł:
Stukająca posadzka
Problem ten dotyczy tak zwanych posadzek pływających, czyli niezwiązanych na stałe z podłożem. Powstają one z paneli laminowanych bądź drewnianych, które łączy się wzajemnie na zatrzask. Efektu stukania możesz się spodziewać, gdy panele zostaną ułożone na podkładzie z pianki polietylenowej lub poliuretanowej. Struktura piany utworzona przez wypełnione powietrzem pęcherze działa jak swoiste pudło rezonansowe. Znacznie lepsze są pod tym względem podkłady korkowe oraz gumowo-korkowe o wysokiej gęstości.
Rezonujący strop
Stropy przenoszą dźwięki uderzeniowe z pomieszczeń znajdujących się nad nimi do tych pod nimi. Aby ograniczyć te hałasy, na stropie lepiej wykonać podłogę pływającą niż posadzkę przytwierdzoną na sztywno do podłoża. Gęste, jednorodne i elastyczne materiały będą najlepszym podkładem pod taką podłogę, korzystniejszym niż tanie podkłady z pianki lub tektury falistej.
Dudniące schody
Jeśli stąpanie po schodach powoduje dudnienie, wynika to prawdopodobnie stąd, że zostały one na sztywno połączone ze ścianami. Aby wyeliminować ryzyko pojawiania się takich niechcianych dźwięków, między konstrukcją schodów a ścianą trzeba umieścić elastyczne przekładki będące rodzajem dylatacji amortyzującej drgania wytwarzane podczas chodzenia. Podobne działanie będą miały gumowe maty elastomerowe umieszczane pod warstwą wykończeniową stopni, na przykład pod okładziną drewnianą albo płytkami ceramicznymi. Można także zwiększyć masę ścian lub schodów lub usztywnić schody (np. dodatkowymi podporami), aby zredukować drgania.
Głośna lekka działówka
Szkieletowe ściany działowe, chociaż są lżejsze i cieńsze od murów konstrukcyjnych, wcale nie muszą odznaczać się słabą izolacyjnością akustyczną. Jeśli tak jest, to przeważnie wina błędu projektowego lub efekt niechlujnego wykonawstwa. Czasem powodem jest też zastępowanie dobrych materiałów gorszymi. Do najczęstszych błędów należą tu:
- brak wieszaków akustycznych na obwodzie rusztu lekkiej ściany działowej. Sztywne połączenie tylko „przybliża” drgania do uszu mieszkańców;
- brak elastycznej dylatacji obwodowej na styku ścian z podłogami, sufitami i sąsiednimi ścianami. Powoduje to wzmacnianie i przenoszenie drgań z sąsiadujących przegród na ścianę działową;
- brak masywnej warstwy w ścianie – mogą to być na przykład płyty z granulatu gumowego dużej gęstości;
- wykonywanie okładziny szkieletu z jednej warstwy płyt gipsowo-kartonowych. Płyty te powinny być montowane przynajmniej dwuwarstwowo.
Ściana działowa o grubości 150 mm wykonana w systemie suchej zabudowy (podwójne poszycie z płyt g-k o grubości 12,5 mm) z wypełnieniem z wełny mineralnej lub poliestrowej o grubości 100 mm pozwala osiągnąć izolacyjność akustyczną na poziomie 56 dB. Ściana z podwójnym rusztem (profile jednego rusztu nie powinny się stykać z profilami drugiego) izolacją z wełny mineralnej bądź poliestrowej i potrójną okładziną z płyt g-k ma izolacyjność akustyczną na poziomie 63-65 dB. Jej grubość wynosi jednak około 20 cm.
Wyciszanie instalacji
Warto zwrócić uwagę na właściwe poprowadzenie rur wodnych w ścianach. Jeśli zamocuje się je na sztywno i zaślepi tynkiem, nie uniknie się przeniesienia szumu płynącej wody na całą powierzchnię ściany. Rury trzeba przede wszystkim owinąć matą trwale elastyczną lub ewentualnie zamocować wykorzystując elastyczne obejmy. Neutralizują one jednak drgania tylko w niewielkim stopniu. Dużo lepiej sprawują się profesjonalne wieszaki akustyczne. Warto też sprawdzić czy konstrukcja ekranów zabudowujących rury nie styka się z nimi, bo w ten sposób tworzy się mostek akustyczny. Monotonny szum w kanałach wentylacyjnych, nasilający się w dni wietrzne, też może przeszkadzać domownikom. Dlatego warto rozważyć zastosowanie piankowych wkładek, które umieszcza się w przewodach wentylacyjnych na etapie budowy domu. Dobrze redukują hałas, a jednocześnie nie zmniejszają wydajności kanałów. Osobną kwestią jest tak zwany hałas strukturalny – jednostajne buczenie spowodowane przez drgania działających urządzeń instalacyjnych przymocowanych na sztywno do podłogi bądź zakotwionych do ściany (wentylatorów, sprężarek, pomp). Należałoby je elastycznie oddylatować od konstrukcji budynku, pamiętając jednocześnie, że kotwienie takich sprzętów przez przekładkę usztywnia połączenie i powoduje przeniesienie drgań na konstrukcję, a więc powrót do punktu wyjścia. Urządzenie wytwarzające hałas powinno więc mieć oddzielny fundament oddylatowany od konstrukcji budynku. Wtedy urządzenie można do niego kotwić bez użycia podkładek.
