Jakie znaczenie mają izolacje akustyczne w domu. Akustyka budynku: poradnik
Budując dom powinieneś zadbać o właściwe izolacje akustyczne. Akustyka budynku ma bowiem kolosalne znaczenie dla komfortu jego użytkowania. Przegrody muszą powstrzymywać przepływ dźwięków między pomieszczeniami, a w tych nie może panować zbyt duży pogłos.
Hałas powoduje rozdrażnienie, zmęczenie, bezsenność, osłabienie koncentracji. Najtrudniej, rzecz jasna, wytłumić dźwięki o niskiej częstotliwości, czyli tak zwane basy. Stosunkowo łatwo poradzić sobie z dźwiękami o częstotliwości 1000-2000 Hz. Przyjmuje się, że aby mieć zapewnione poczucie spokoju i możliwość koncentracji, poziom hałasu we wnętrzach nie powinien być wyższy niż 30-40 dB. W domach jednorodzinnych jesteś nieco mniej narażony na hałasy niż w bloku. Nie sąsiadujesz bowiem przez stropy i ściany z obcymi ludźmi. Nie masz do czynienia z hałaśliwymi windami, rezonansem z klatek schodowych, a pod oknami nie są zlokalizowane place zabaw. Nie oznacza to, że możesz bagatelizować problem izolacyjności akustycznej.
Izolacyjność akustyczna i akustyka wnętrz
Izolacyjność akustyczna to zdolność przegrody do zatrzymania (odbicia) fali dźwiękowej, zarówno przedostającej się z zewnątrz do środka, jak i z jednego pomieszczenia do drugiego. Odmienną sprawą jest akustyka wnętrza. Jest to taki sposób „zagospodarowania” dźwięku, który został wytworzony wewnątrz pomieszczenia (muzyka, mowa), żeby jego słuchanie było przyjemne, a wypowiedziane słowa były zrozumiałe. Chodzi tu głównie o regulację czasu pogłosu. Izolacyjność akustyczną i akustykę wnętrz można sobie zapewnić przy pomocy różnych rozwiązań technicznych. Trzeba też wiedzieć, że nie podniosą one znacząco kosztów budowy, więc nie warto z nich rezygnować.
Sprawdź też:
Jeśli chcemy cieszyć się ciszą, o izolacyjności akustycznej pomyślmy jak najwcześniej. Wyciszanie zbudowanego domu jest trudne i kosztowne.
Akustyka w świetle przepisów budowlanych
Tak się składa, że twórcy przepisów budowlanych potraktowali domy jednorodzinne z dużą wyrozumiałością. Projektanci i inwestorzy nie są zobowiązani do wdrażania zbyt wielu przepisów dotyczących akustyki. Z jednej strony taka swoboda jest cenna, ale z drugiej – sami musimy zadbać o to, by ograniczyć natężenie hałasu w naszych domach. Zgodnie z normą PN-B 02151-3:2015-10 architekci muszą jedynie tak zaprojektować ściany oddzielające pomieszczenia mieszkalne od sanitarnych, żeby ich wskaźnik R’ A1 był nie mniejszy niż 45 dB. Wystarczy, że izolacyjność ścian między pomieszczeniami mieszkalnymi nie będzie mniejsza niż 40 dB. W przypadku ścian międzymieszkaniowych w budynkach szeregowych i bliźniaczych wartość ta nie powinna być mniejsza niż 55 dB. Są to warunki zapewniające jedynie minimum komfortu i warto postarać się o osiągnięcie lepszych parametrów.
Polecany artykuł:
Parametry akustyczne
- Czas pogłosu [T] – to czas, który upływa do chwili obniżenia poziomu dźwięku o 60 dB. Jest podawany w sekundach.
- STI – Speech Transmission Index, wskaźnik transmisji mowy – określa w sposób obiektywny zrozumiałość mowy, w skali od 0 do 1. Im wartość wyższa, tym zrozumiałość mowy lepsza. Wartość STI zależy między innymi od poziomu tła akustycznego (dźwięków wytwarzanych na przykład przez wentylację mechaniczną lub dźwięków dobiegających spoza budynku). O doskonałej zrozumiałości wypowiadanych słów możemy mówić, gdy poziom STI przekroczy 0,7.
- Chłonność akustyczna [A] – to powierzchnia materiału całkowicie pochłaniającego, która równoważy pochłanianie danego elementu. Opisywać nią można pojedyncze elementy przestrzenne, jak i chłonność całego pomieszczenia. W przypadku powierzchni płaskich można ją rozpatrywać jako iloczyn współczynnika pochłaniania i pola powierzchni elementu. Chłonność akustyczna wykorzystywana jest głównie w przypadku elementów przestrzennych, kiedy nie można w łatwy sposób wyznaczyć pola powierzchni materiału. W pomieszczeniach, dla danego rodzaju wnętrza, minimalną chłonność określa się jako krotność pola powierzchni podłogi. Np. dla pomieszczenia biurowego minimalna wartość A wynosi 1,1 x S (pole podłogi).
- Współczynnik pochłaniania dźwięku [αw] – określa zdolność poszczególnych materiałów do absorpcji dźwięków.
- Wskaźnik ważony izolacyjności akustycznej właściwej [Rw] – opisuje odporność przegrody na przenoszenie dźwięków powietrznych niekorygowaną widmowym wskaźnikiem adaptacyjnym C. Wartość Rw zależy między innymi od grubości przegrody i materiału, z jakiego została wybudowana. Wskaźnik ten jest określany na etapie projektowania budynku lub budowy pomieszczeń.
- Wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej [R’A1] – jest wyrażony jako suma określonego w laboratorium ważonego wskaźnika przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej Rw i widmowego wskaźnika adaptacyjnego C (określonych w badaniach laboratoryjnych dla wzorca danego typu ściany lub stropu), pomniejszona o wartość poprawki K określającej wpływ bocznego rzenoszenia dźwięku w budynku oraz skorygowana (pomniejszona) o współczynnik bezpieczeństwa. Dotyczy przenoszenia dźwięków powietrznych. Nie może być mniejszy niż wartość określona w przepisach.
- Wskaźnik izolacyjności akustycznej przegrody od dźwięków uderzeniowych [L’n,w] – jest to wskaźnik ważony oceny znormalizowanego przybliżonego poziomu uderzeniowego pod stropem, wyrażony jako suma ważonego wskaźnika poziomu uderzeniowego znormalizowanego Ln,w (określonego w badaniach laboratoryjnych dla wzorca danego typu stropu) i poprawki K wynikającej z bocznego przenoszenia dźwięku między pomieszczeniami ozdzielonymi danym stropem w budynku, pomniejszony o ważony wskaźnik zmniejszenia poziomu uderzeniowego przez podłogę pływającą ΔLw oraz skorygowany (powiększony) o współczynnik bezpieczeństwa. Nie może być większy niż wartość określona w przepisach.
