Okna z PCV: wybieramy najlepsze
Okna z PCV cieszą się dużą popularnością. Kojarzą się z nowoczesnością. Okna plastikowe są szczelne, nie wymagają malowania, łatwo je utrzymać w czystości. To ich atuty. I co ważne, okna z PCV są znacznie tańsze od drewnianych i aluminiowych.
Okna z PCV łatwo dopasować do stylu każdego domu, zarówno nowoczesnego, jak i tradycyjnego. Umożliwiają to różnorodne kształty okien (prostokątne, trapezowe, trójkątne, łukowe i okrągłe), ozdobniki i bogactwo kolorów. Ponadto ościeżnice z PCV produkowane są jako profile renowacyjne, nakładane na starą ościeżnicę drewnianą.
Konstrukcja okna PCV
Profile okien z PCV mają budowę komorową - zazwyczaj jest 5-7 komór. Lepszej klasy (A) mają ścianki grubości 2,8-3 mm. W głównej komorze profili umieszcza się wzmocnienia zapewniające im sztywność i stabilność, którymi są kształtowniki lub płaskowniki stalowe o grubości co najmniej 1,5 mm. Stal jednak jest zimna i dobrze przewodzi ciepło, osłabia więc termoizolacyjność profili. Żeby tego uniknąć, stosuje się wzmocnienia z tworzyw sztucznych i kompozytów z włóknem szklanym. Wzmocnienie profili pozwala budować duże okna z PCV. Opracowano także technologię produkcji kompozytowych profili okiennych, w których PCV jest łączone z włóknem szklanym, dzięki czemu nie potrzebują dodatkowych wzmocnień. Najcieplejsze okna z PCV mają komory wypełnione materiałem termoizolacyjnym - styropianem lub pianką poliuretanową.
Wykończenie okien z PCV
Okna PCV produkowane są w wielu kolorach. Mogą być jednobarwne (najpopularniejsze i najtańsze są okna z PCV w kolorze białym) lub o powierzchni imitującej fakturę drewna. Można zamówić okna mające różne kolory na zewnątrz i od wewnątrz. Profile okien mogą być barwione w masie (w tzw. procesie koekstruzji – wtapiania barwy na głębokość 2–3 mm), wykończone specjalnymi foliami zgrzewanymi z ich powierzchnią lub lakierowane w technologii termoutwardzalnej (bardzo skomplikowanej, możliwej do zastosowania jedynie w wytwórni). Zaletą okien z PCV jest ich trwałość, nie wymagają konserwacji, z wyjątkiem okresowego smarowania okuć i zawiasów.
Okna z PCV: dobry pakiet szybowy
Szyba zespolona stanowi prawie 70% powierzchni okna, a w drzwiach tarasowych jeszcze więcej, dlatego od jakości pakietu szybowego zależy termoizolacyjność całego okna. Obecnie standardem są dwukomorowe pakiety szybowe wypełnione argonem o współczynniku przenikania ciepła Ug = 0,5-0,6 W/(m2∙K). W najcieplejszych oknach PCV znajdziemy trzykomorowe pakiety wypełnione kryptonem o współczynniku Ug = 0,3. Okno PCV z takim szkleniem może osiągnąć współczynnik Uw na poziomie 0,6 W/(m2∙K). Oprócz liczby szyb i gazu szlachetnego ważne są ramki dystansowe – ze stali, a jeszcze lepiej z tworzywa sztucznego lub kompozytów stali z PCV. Ciepła ramka dystansowa zapobiega powstawaniu liniowego mostka termicznego na styku pakietu szybowego z ramą oraz wykraplaniu się rosy na szybach (i nieco poprawia termoizolacyjność okna). Najlepsze ramki osiągają liniowy współczynnik przenikania ciepła λ na poziomie 0,03-0,04 W/(m2∙K). Ważny jest również sposób osadzenia pakietów szybowych w ramie skrzydła. Najczęściej są przejrzystym wypełnieniem ram skrzydeł okiennych, ale są też rozwiązania, w których szyba pełni funkcję elementu konstrukcyjnego. Żeby tak było, pakiet szybowy przykleja się do profilu z PCV. Poprawia to stabilność konstrukcji oraz zwiększa odporność na wypchnięcie szyby. Znaczna część obciążeń jest przenoszona przez szybę, która jest sztywniejsza niż profile. Okna z PCV mogą mieć wtedy większe wymiary, a przy zachowaniu standardowych można zrezygnować ze wzmocnień w profilach, więc poprawić ich izolacyjność termiczną. Okna z PCV z wklejonym pakietem szybowym są także mniej podatne na odkształcenia, a nawet pęknięcia związane z naprężeniami termicznymi albo powstałymi w trakcie transportu.
Polecany artykuł:
Jak ciepłe okno z PCV kupić?
Obecnie obowiązujące przepisy mówią, że nowo montowane okna powinny mieć współczynnik przenikania ciepła Uw nie większy niż 0,9 W/(m2∙K). Jeszcze kilka lat temu po takie okna sięgali wyłącznie ci, którzy budowali domy pasywne, a oferta rynkowa była dość skromna. Teraz wiele okien z PCV ma jeszcze lepszą izolacyjność termiczną i warto je wybierać zwłaszcza wtedy, gdy buduje się dom energooszczędny albo przeprowadza kompleksową termomodernizację starego budynku. Żeby okno osiągnęło współczynnik przenikania ciepła na poziomie 0,8-0,9 W/(m2∙K), powinno być zbudowane z profili o współczynniku Uf = 1 W/(m2∙K) i wyposażone w ciepły trzyszybowy pakiet o współczynniku Ug na poziomie 0,5-0,6 W/(m2∙K). Ponieważ profile z PCV i pakiety szybowe mogą mieć znacznie lepszą izolacyjność, są dostępne także o wiele cieplejsze okna z tego tworzywa. Ich współczynnik Uw może być mniejszy niż 0,6 W/(m2∙K).
Wybierając okna z PCV, pamiętajmy że odgrywają one ważną rolę w bilansie energetycznym domu, a przede wszystkim decydują o komforcie mieszkania. Powinny nie tylko chronić przed ucieczką ciepła z wnętrza domu, ale także pozwalać, żeby zimą w słoneczne dni dogrzewać pomieszczenia energią słoneczną pozyskiwaną przez szyby z powłokami niskoemisyjnymi lub selektywnymi. Warto wybierać tak zwane okna aktywne, które charakteryzują się niskim współczynnikiem przenikania ciepła Uw, a jednocześnie mają szyby, przez które będzie wpadać dużo światła słonecznego (współczynnik Lt na poziomie 70-74%) i rozsądna ilość energii cieplnej słońca (współczynnik g na poziomie 45-50%).
Wybieramy okna PCV: kształty i kolory
Okna z PCV mają różnorodne kształty profili, kolorystykę i wykończenie. Pod tym względem nie dorównują im żadne inne. Mogą wyglądać jak konstrukcje drewniane, aluminiowe, a nawet betonowe. Kolory okien z PCV uzyskuje się za pomocą barwienia w masie, okleinowania albo pokrywania tworzywa warstwą płynnego akrylu. Ta ostatnia metoda jest droga, ale zapewnia szlachetny wygląd, bo powierzchnia jest gładka i szklista. Są też powłoki nadające profilom wyraz matowy, satynowy. Największą grupę wykończeń okien z PCV stanowią wzory drewnopodobne, które mają do złudzenia przypominać znacznie droższe okna z drewna. Okleiny naśladują nie tylko kolor i wzór usłojenia, ale nawet strukturę. Dostępne są też okna z PCV, w których powierzchnia ram jest wyprofilowana i wybarwiona lakierem we wzór drewna, ma też wyraźną strukturę słojów. Jednak w większości rozwiązań okleina jest nakładana tylko na zewnętrzną część profili.
Po otwarciu skrzydeł widać więc rdzeń z tworzywa, który zwykle jest biały albo szary, choć są też o barwie maksymalnie zbliżonej kolorystycznie do powłok zewnętrznych. W kolorowych oknach z PCV instaluje się dopasowane kolorystycznie ramki dystansowe oraz klamki.
Przeczytaj też:
Okna drewniane czy plastikowe? Porównanie cech >>>
Niektóre okna z PCV naśladują szlachetniejsze pierwowzory także sposobem łączenia elementów ram. Zamiast standardowego łączenia profili w narożnikach pod kątem 45° zgrzewa się je pod kątem prostym. Trudniej je wtedy odróżnić od okien drewnianych i okien aluminiowych. Bardzo ważna jest jakość zgrzewów. Dawniej standardowo profile łączono tak, że na ich styku pojawiał się nadmiar tworzywa, który trzeba było zeszlifować, co zawsze zostawiało ślady. Technologia zgrzewania kształtowego pozwala uzyskać bardzo cienkie, precyzyjne połączenie bez żadnych wypływek. W miejscu połączenia profili powstaje tylko cienka linia. Wraz z poprawą wytrzymałości mechanicznej profile mogą być też smuklejsze. Okna z PCV z węższymi profilami wyglądają lżej.
Nowoczesne okna z PCV
Dostępne są też okna z PCV z tak zwanym ukrytym skrzydłem. Wyróżnia je specyficzne złożenie profili – gdy patrzymy od zewnątrz, skrzydło jest ukryte za ramą okienną. Gdy ościeżnicę osłoni się warstwą ocieplenia, konstrukcja staje się praktycznie niewidoczna od strony zewnętrznej budynku, nadając mu spektakularny efekt wizualny. Charakterystyczna forma ram i korzystniejsza proporcja ich powierzchni do szyb sprawia, że do wnętrza wpada więcej światła, a przeszklenie staje się optycznie większe.
Nowością w wykończeniu okien z PCV są profile wyglądające tak, jakby były zrobione z betonu.
Nowatorskim rozwiązaniem pod względem designu jest też zmiana w konstrukcji pakietu szybowego polegająca na tym, że wewnętrzna szyba pokrywa powierzchnię profilu, włącznie z jego ramą – klamka jest zainstalowana na szkle.