Fugowanie klinkieru. Jak i jakimi narzędziami zrobić spoiny w murze lub okładzinie z klinkieru
Jakie wybrać fugi do klinkier? Ściana wykończona klinkierem jest estetyczna i trwała. O jej jakości zadecyduje prawidłowe fugowanie.
Klinkier to materiał wyróżniający się właściwościami użytkowymi oraz urodą. Płytki klinkierowe albo mur z cegieł klinkierowych układa się tak, żeby powstałe spoiny były bardzo szerokie. Najczęściej mają 1 cm, a bywa, że nawet 1,5 cm szerokości. Prawidłowe i estetyczne wypełnienie spoin decyduje o trwałości okładziny oraz jej urodzie. Wykonanie fug wymaga zastosowania odpowiednich zapraw oraz narzędzi. Fugi należy też dobierać do materiału, z którego są wykonane płyty okładziny. Najpopularniejsze płyty gresowe czy z podstawowej ceramiki nie są kłopotliwe. Problemy mogą się pojawić przy fugowaniu klinkieru lub kamienia naturalnego. Żeby na płytkach klinkierowych nie pojawiły się wykwity spowodowane materiałem spoin, najlepiej jest wybierać zaprawy z dodatkiem trasu. Producenci zawsze też zastrzegają możliwość lub niemożliwość wykorzystania danej mieszanki w takim zastosowaniu. Dla pewności przed fugowaniem całości okładziny dobrze jest zrobić próbę na pojedynczej płytce.
Spis treści
- Fugowanie klinkieru
- Narzędzia do fugowania klinkieru
- Zaprawy do fugowania klinkieru
- Fugowanie klinkieru na sucho
- Fugowanie klinkieru na mokro
Fugowanie klinkieru
Klinkier można fugować na sucho lub na mokro. Ta pierwsza metoda jest znacznie popularniejsza. Można ją stosować bez ograniczeń co do rodzaju płytek. Zaprawę rozrabia się z minimalną ilością wody, tak żeby uzyskać masę o konsystencji mokrej ziemi.
Fugowanie na mokro można wykonać tylko w przypadku okładziny z płytek klinkierowych pokrytych szkliwem, o znikomej nasiąkliwości. Mokra zaprawa do spoinowania będzie się nieco rozlewała na brzegi spoin. W takiej sytuacji woda wraz z pigmentami nie zabarwi trwale płytek klinkierowych, które są nienasiąkliwe.
Narzędzia do fugowania klinkieru
Do nakładania zaprawy na sucho używa się pacy do fugowania oraz wąskiej kielni, tak zwanej fugówki. Do wyczyszczenia suchych fug przyda się miękka szczotka, gąbka lub skrobak do fug. Na mokro zaprawę do spoinowania nakłada się za pomocą rękawa do fugowania, wyciskacza do fug i innych mas albo elektrycznego pistoletu do fugowania. Ten ostatni przyrząd może przydać się, gdy czeka nas fugowania wielkich powierzchni.
Przeczytaj też:
Płytki klinkierowe w systemach ociepleń. Jak dobrać, jak układać? >>>
Zaprawy do fugowania klinkieru
Do wypełnienia spoin w okładzinie klinkierowej należy stosować przeznaczone do tego zaprawy – z adnotacją do klinkieru. Przede wszystkim mają one ograniczoną zawartość wapnia, a za to zawierają tras, co ma zapobiegać wykwitom, które bywa, że pojawiają się na elementach wykonanych z klinkieru.
Przeczytaj też:
Wykwity na klinkierze: jak ich uniknąć >>>
Mogą to być przede wszystkim zaprawy do murowania klinkieru, które można zastosować także do spoinowania. Są również osobne produkty – zaprawy do spoinowania klinkieru. Są one najczęściej szare, ale znajdziemy też wersje beżowe, kasztanowe, ciemnobrązowe, grafitowe. Paleta kolorów fug do klinkieru nie jest tak bogata jak tradycyjnych cementowych.
Wybór koloru spoiny do płytek klinkierowych powinien być przemyślany, ponieważ zmiana fugi może zdecydowanie odmienić wygląd całej okładziny. Ponieważ klinkier jest bardzo często stosowany na elewacjach, zaprawy do klinkieru są:
- mrozoodporne,
- elastyczne,
- szczelne,
- odporne na przenikanie wody,
- odporne na porastanie grzybami i pleśniami,
- paroprzepuszczalne.
Fugowanie klinkieru na sucho
Najpierw należy rozrobić odpowiednią ilość zaprawy do spoinowania. W tym wypadku stosujemy minimalną ilość wody podaną przez producenta. Mieszamy mieszadłem wolnoobrotowym wodę z suchą mieszanką, żeby uzyskać półsuchą masę, która ściśnięta w dłoni utworzy zwartą bryłę, a roztarta w dłoniach nie przylgnie do nich.
Przeczytaj też:
Płytki klinkierowe we wnętrzu: ładne wykończenie ścian >>>
Powierzchnia przygotowana do spoinowania powinna być sucha i czysta. Nakładamy na pacę pewną ilość zaprawy i prowadząc ją wzdłuż spoin poziomych, wpychamy wąską kielnią masę w szczeliny, tak żeby dosięgła zaprawy do murowania. Po wypełnieniu spoin poziomych przechodzimy wzdłuż odcinków pionowych i wsuwamy masę w te odcinki między płytkami. Spoina w okładzinie klinkierowej najczęściej jest wklęsła, ale może być ułożona na równo z płytkami, a nawet wypukło.
Przeczytaj też:
Elewacja klinkierowa na dwa sposoby: tańszy i droższy >>>
Po zafugowaniu większego fragmentu okładziny można wyrównać spoiny fugówką albo skrobakiem. Kiedy spoiny będą odpowiednio wyprofilowane, czas oczyścić całą powierzchnię. Najlepiej jest to zrobić miękką szczotką, ale można użyć też delikatnej gąbki. Podczas czyszczenia spoin trzeba uważać, żeby nie rozciągnąć masy na płytki i ich nie pobrudzić.
Fugowanie klinkieru na mokro
W tym wypadku zaprawę do spoinowania rozrabia się większa ilością wody – maksymalną podaną przez producenta. Powstała masa jest zdecydowanie mokra, gęsta, ale nie leje się. Do nałożenia jej w szczeliny między płytkami można zastosować aplikator, podobnie jak przy układaniu silikonów czy mas uszczelniających.
Przeczytaj też:
- Impregnaty do kamienia >>>
- Impregnaty do betonu >>>
- Impregnaty do drewna i farby kryjące >>>
- Impregnaty do cegieł >>>
Może to być podobnie działający pistolet albo rękaw, do którego pojemnika nakłada się porcję rozrobionej zaprawy. Aplikator ma różnej szerokości końcówki – należy wybrać odpowiednią do wielkości spoin. Pistolet lub rękaw prowadzi się najpierw wzdłuż spoin pionowych, a następnie poziomych. Ponieważ zaprawa może delikatnie się rozpłynąć, do zbierania jej nadmiaru oraz umycia brzegów płytek należy wykorzystać gąbkę. Po wypłukaniu jej kilkakrotnie w czystej wodzie należy osiągnąć sytuację taką, że spoiny są ładnie wyprofilowane, a płytki czyste.
