Odmiany sałaty: sałata masłowa, krucha, dębolistna i inne
Wśród warzyw liściowych prym wiodą sałaty. Obok najpopularniejszej sałaty masłowej wyhodowano wiele innych odmian sałaty, które różnią się kolorami i kształtami liści. Poznaj odmiany sałaty.
Sałata tworzy główki tylko zanim zakwitnie. Należy więc maksymalnie opóźnić kwitnienie. Najczęściej sałata nie zdąży wytworzyć główek i już pojawia się pęd kwiatostanowy, gdy została zbyt późno posiana. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest długi dzień, wysoka temperatura i susza. Bardzo podatna na to jest sałata masłowa, dlatego do gruntu nie należy jej siać później niż na początku kwietnia (na zbiór letni) i wcześniej niż w połowie maja (na zbiór jesienny). Podobnie trzeba postępować z sałatą rzymską. W znacznie mniejszym stopniu w pędy wybija sałata krucha, która tworzy twarde i bardzo zwarte główki. Można ją więc uprawiać także latem, podobnie jak Lollo i dębolistną. Latem można też uprawiać bliskie kuzynki sałaty – rukolę i radicchio. Z kolei endywia nie lubi być wysadzana wcześniej niż w drugiej połowie czerwca. Posadzona w maju łatwiej wybije w pędy kwiatostanowe.
Sałata należy do warzyw bardzo nietrwałych. By dłużej zachowała świeżość i jędrność, powinno się ją zbierać rano lub wieczorem, najlepiej w dni pochmurne. Warzywo to trzeba trzymać w miejscach ciemnych, chłodnych i wilgotnych. Odpowiednia jest komora do przechowywania warzyw w lodówce albo chłodna spiżarnia.
Polecany artykuł:
Autor: GettyImages
W ogrodach uprawiamy różne odmiany sałaty
Odmiany sałaty
- Sałata masłowa jest w Polsce najpopularniejsza i najbardziej znana. Ma delikatne i kruche liście o intensywnym jasnozielonym zabarwieniu.
- Sałata krucha – jej najbardziej znaną przedstawicielką jest sałata lodowa. Ma delikatny jasnozielony kolor. Charakteryzuje się dużymi (nawet kilogramowymi) główkami o kruchych i soczystych liściach. Zaletą tej odmiany jest możliwość przechowywania w lodówce przez kilka dni bez straty wartości smakowych.
- Sałata rzymska – różni się od masłowej kształtem liści i główki oraz smakiem: jest gorzkawa, mniej delikatna. Jej liście są sztywne, ciemnozielone (a więc bogatsze w witaminy) lub żółtozielone (delikatniejsze w smaku), grube, mięsiste, symetrycznie unerwione, wydłużone, u góry zaokrąglone.
- Sałata Lollo – ma subtelny smak i wydłużone liście – bardzo dekoracyjne, karbowane, zielone lub bordowe. Są luźno zebrane w niedużą główkę. Ze względu na swój wygląd pięknie komponuje się z innymi sałatami. Może być przechowywana w lodówce około tygodnia.
- Roszponka – ma najmniejsze listki – jasno- lub ciemnozielone. Im są drobniejsze, tym bardziej aromatyczne, lekko orzechowe w smaku. Aby dłużej zachowała świeżość, przechowuje się ją w lodówce w wilgotnej ściereczce.
- Radicchio ma bordowe grube listki z białymi zgrubieniami, które wymagają usunięcia, bo są gorzkie. Głąb także nie nadaje się do jedzenia i trzeba go usunąć. Liście tracą goryczkę po krótkim namoczeniu w ciepłej wodzie. Można ją przechowywać w lodówce około tygodnia.
- Sałata dębolistna ma bardzo efektowne zielone albo czerwone lekko powycinane, kruche listki o charakterystycznym orzechowym smaku. Jest nietrwała – nawet po owinięciu wilgotną serwetką zachowuje świeżość zaledwie 1-2 dni.
- Rukola (poprawnie rokkieta siewna) – ma nieduże ciemnozielone, wąskie i podłużne poszarpane liście podobne do listków mlecza albo delikatniejsze, okrągłe, przypominające liście rzodkiewki. Jej smak jest zdecydowany – pieprzowy, chrzanowy i orzechowy zarazem. W lodówce zachowuje świeżość kilka dni.
- Endywia – jej ząbkowane, wąskie i wiotkie liście nie tworzą główek. Zewnętrzne ciemnozielone liście są bardzo gorzkie, środkowe, jasnożółte mają lekką goryczkę. Można ją krótko przechowywać w lodówce po owinięciu w wilgotną serwetkę.
