Pietruszka naciowa – uprawa w ogrodzie i w domu
Uprawa pietruszki naciowej to jeden z najlepszych sposobów na zaopatrzenie kuchni w świeżą i zdrową zieleninę. Pietruszka naciowa nie wymaga szczególnej opieki, należy jednak zapewnić jej możliwie optymalne warunki do wzrostu. Wtedy odwdzięczy się obfitym plonem.
Pietruszka naciowa (Petroselinum crispum), w przeciwieństwie do pietruszki korzeniowej, rozwija nadziemną część, tworząc obfite rozety gęstych, intensywnie pachnących liści. Korzenie pietruszki naciowej są drobniejsze, a przy tym twarde i łykowate - raczej nie nadają się do spożycia, można wykorzystać je kulinarnie co najwyżej po pędzeniu.
Uprawa pietruszki naciowej jest stosunkowo łatwa. Można ją prowadzić nawet w domu czy na balkonie, gdyż warzywo dobrze rośnie nawet w niedużych pojemnikach. Zbiory liści można przeprowadzać wielokrotnie, zależnie od potrzeb. Poza tradycyjnymi odmianami pietruszki naciowej ('Festival' i 'Karnaval') dużą popularnością cieszą się odmiany kędzierzawe, np. 'Moss Curled', 'Triple Curled', 'Astra'.
Polecany artykuł:
Pietruszka naciowa - wymagania
Najlepsze pod uprawę pietruszki naciowej jest miejsce słoneczne, ewentualnie lekko zacienione (o dużej ilości światła rozproszonego). Uprawa w cieniu nie udaje się. Pietruszka naciowa to roślina klimatu umiarkowanego. Kiełkuje już przy 2-3 st. C, optymalna temperatura wzrostu wynosi 15-18 st. C. Znosi przymrozki, a nawet mrozy (do -9 st. C). Zdarza się, że przetrzymuje zimy w gruncie, czasem nawet bez okrycia. Dużo zależy od przebiegu pogody w danym roku. W chłodniejszych rejonach Polski warto jednak zastosować osłony, np. włókninę. Na okres zimy pietruszka traci liście.
Pietruszka naciowa preferuje gleby żyzne, próchnicze, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, ale nie mokre. Nie znosi podłoży podmokłych. Toleruje odczyn gleby od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. W podłożu ciężkim, zbitym, z tendencją do zaskorupiania się radzi sobie lepiej od pietruszki korzeniowej (która w takich warunkach tworzy drobne, rozwidlone korzenie), ale należy unikać takich stanowisk. Nie powinno się jej siać po innych warzywach korzeniowych.
W uprawie gruntowej podłoże warto wymieszać wcześniej z obornikiem lub przefermentowanym kompostem. W uprawie pojemnikowej często stosuje się uniwersalną ziemię z domieszką piasku (np. w proporcji 3:1).
Pietruszka naciowa - uprawa
W czasie ciepłego przedwiośnia pietruszkę naciową można wysiewać do gruntu już pod koniec lutego. Najczęstsze terminy siewu to marzec (do I dekady kwietnia) oraz listopad. Należy unikać zbyt późnego siewu w polu, pietruszka jest wrażliwa na brak wody (najbardziej w fazie wschodów).
W domu pietruszkę naciową wysiewa się nawet w środku zimy – pod pozyskanie nowalijek. To warzywo, które długo kiełkuje, wschody mogą pojawiać się dopiero po miesiącu. Głębokość siewu wynosi 1 cm. Odległości pomiędzy roślinami powinny wynosić 8-10 cm (zależy to m.in. od odmiany), pomiędzy rzędami 25 cm. Często pietruszkę sieje się rzędowo, a potem przerywa. Na 10 m2 uprawy zwykle wystarcza 5-8 g nasion.
Pietruszka naciowa - najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne
Jednym z najważniejszych zabiegów w uprawie polowej pietruszki naciowej jest systematyczne odchwaszczanie i spulchnianie międzyrzędzi. Brak pielenia w szybkim czasie może doprowadzić do zarośnięcia upraw przez gatunki niepożądane (chwasty) i tym samym zahamowania wzrostu cennych warzyw.
W okresie bezdeszczowej pogody pietruszkę naciową zaleca się nawadniać. Ze względu na terminy uprawy podlewanie wykonuje się sporadycznie. Nie dotyczy to uprawy w doniczce w domu - w tym przypadku zabieg przeprowadza się nawet kilkukrotnie w tygodniu. Dostęp do wody jest potrzebny nie tylko dla wzrostu pietruszki naciowej, ale także dla odpowiedniego, ciemnozielonego wybarwienia liści. Jeśli w podłożu był zastosowany obornik, dodatkowe nawożenie (mineralne) nie jest konieczne. W szczególności należy unikać nawożenia azotowego, które w nadmiarze jest niekorzystne dla warzyw liściowych (szkodliwe azotyny) i dla gleby (powoduje zasolenie). Lepiej postawić na nawozy fosforowo-potasowe. Cenne dla rozwoju a także smaku naci są także nawozy z mikroelementami. W uprawie doniczkowej można stosować niskie dawki nawozów humusowych lub dla roślin kwitnących.
Pietruszka naciowa - szkodniki i choroby
Prawidłowo uprawiana pietruszka naciowa jest mało podatna na choroby i szkodniki. W złych warunkach może być porażana przez alternariozę naci, czarną zgniliznę korzeni i mączniaka prawdziwego. Ze szkodników mogą zagrażać jej m.in. mszyce, nicienie i połyśnica marchwianka.
Kluczem w ochronie przed szkodnikami i chorobami jest prawidłowa profilaktyka. W uprawie gruntowej oznacza m.in. przerwy w uprawie w danym miejscu co najmniej na 2-3 lata, w doniczkach – wymianę ziemi przed kolejnym siewem. Profilaktycznie rośliny można opryskiwać lub podlewać gnojówkami z roślin. Szczególnie cenne są preparaty z pokrzywy i skrzypu, które przy okazji są słabo działającymi nawozami.
Zobacz film:
- Uprawa cebuli i pietruszki w doniczkach
