Nawierzchnie mineralno-żywiczne łatwo pochłaniają deszczówkę w czasie opadów, zapobiegając jej niekontrolowanej ucieczce, co w sposób oczywisty poprawia warunki wodne na działce. Ale to nie jest jedyna ich zaleta. Takie nawierzchnie wyglądają bardzo naturalnie, ładnie komponują się z ogrodem i podkreślają urodę roślinnych kompozycji. Właściwie dobrane znikają, wtapiając się w otoczenie, co ma szczególne znaczenie na działkach małych, na których powierzchnie takie jak podjazd, miejsce parkingowe, ścieżki wokół domu czy dojście do wiaty śmietnikowej często stanowią znaczną część posesji.
i
Nawierzchnie przepuszczalne – i do miasta, i do ogródka
Wprawdzie tego typu nawierzchnie przepuszczalne najczęściej są spotykane w przestrzeni publicznej, ale można je też wykonać wokół domu. Utwardza się nimi zarówno ścieżki i miejsca wypoczynku, jak i podjazdy dla samochodów. Można je układać w miejscach pochyłych.
Powstają w wyniku połączenia żywicą epoksydową kruszyw naturalnych. Ich wygląd zależy od użytego budulca – stosuje się różnego rodzaju żwiry oraz rozdrobnione skały, takie jak: bazalt, gabro, granit, kwarc, melafir, porfir, serpentynit, oraz ich mieszanki.
Tani podjazd ze żwiru. Jak zrobić podjazd z kruszywa >>>
i
Nawierzchnie mineralno-żywiczne – zalety i wady
Zalety nawierzchni mineralno-żywicznych:
- Struktura nawierzchni mineralno-żywicznych jest porowata, co sprawia, że przepuszczają wodę i powietrze w stopniu podobnym jak żwir.
- Mają idealnie równą, ale chropowatą powierzchnię (dzięki czemu można po nich jeździć na rolkach, a nawet wygodnie chodzić w butach na obcasach) i nie są śliskie.
- Odznaczają się dużą trwałością, nie tworzą się w nich koleiny ani nie jest wypłukiwane kruszywo.
- Co więcej – nie przerastają chwastami i łatwo je pielęgnować oraz utrzymać w czystości (wystarczy spłukać wodą).
- Do zalet należy dodać dużą wytrzymałość na mróz i odporność na działanie soli drogowej.
Wadami nawierzchni mineralno-żywicznych są bardziej sztuczny wygląd w porównaniu z nawierzchniami sypkimi oraz to, że nie można ich ułożyć samodzielnie.
Nawierzchnie przepuszczalne w ogrodzie. Rodzaje nawierzchni przepuszczających wodę >>>
Jak się robi mineralno-żywiczne nawierzchnie przepuszczalne
Nawierzchnie mineralno-żywiczne powstają na miejscu, dlatego do ich wykonania potrzebna jest wyspecjalizowana firma.
Nawierzchnie te składają się z kilku warstw. Jako pierwszą, licząc od dołu, układa się warstwę odsączającą z zagęszczonego piasku (10-20 cm grubości), na niej warstwę nośną z zagęszczonego kruszywa łamanego (10-20 cm grubości), a na koniec wylewa się warstwę wykończeniową z masy mineralno-żywicznej (2,5-3 cm), którą wyrównuje się i zaciera.
Nawierzchnia mineralno-żywiczna musi być dylatowana ze względu na jej niewielką kurczliwość pod wpływem zmian temperatury latem i zimą.
Kiedy wybrać nawierzchnię mineralno-żywiczną
- Jeśli zależy nam na „żwirowym” wyglądzie nawierzchni, ale nie chcemy poświęcać czasu na jej pielęgnację, wyrównywanie zagłębień, usuwanie chwastów.
- Gdy chcemy utwardzić drogę położoną na terenie pochyłym. W takim wypadku budowa tradycyjnej nawierzchni żwirowej jest zawodna.
- Jeżeli chcemy, żeby nawierzchnia była idealnie równa, na przykład na często przemierzanych traktach komunikacyjnych, na tarasie czy w miejscu wypoczynkowym w ogrodzie.
- Gdy ma być jednocześnie boiskiem lub miejscem zabawy dzieci.
- Jeżeli wśród domowników jest osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim.
