Ogrodowa ziemianka betonowa – zobacz, jak zrobić ją krok po kroku
Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca w ogrodzie, to warto pomyśleć o ziemiance do przechowywania zbieranych warzyw, owoców czy przetworów. Gotowe ziemianki ze zbrojonego betonu to jedne z prostszych i tańszych rozwiązań. Pokazujemy – krok po kroku – jak zbudować ziemiankę ogrodową.
Autor: Piotr Mastalerz
Ogrodowa piwniczka, mimo że wykonana współcześnie i z betonowego prefabrykatu, dobrze wpasowała się w wiejski krajobraz i wygląda, jakby tu stała od lat. Do jej wykończenia użyto tych samych materiałów, co na domu
Spis treści
- Jak głęboko wkopać ziemiankę?
- Gotowa ziemianka betonowa
- Jak zrobić ziemiankę betonową?
- Jak obsadzić ziemiankę?
Ogrodowa piwniczka, mimo że wykonana współcześnie i z betonowego prefabrykatu, dobrze wpasowała się w wiejski krajobraz i wygląda, jakby tu stała od lat. Do jej wykończenia użyto tych samych materiałów, co na domu.
W ziemiance przez cały rok powinna utrzymywać się stała temperatura (do 9oC latem i nie mniej niż 4oC zimą). To idealne warunki do przechowywania nieprzetworzonych owoców i warzyw (takich jak jabłka, marchew, ziemniaki), a także przetworów w słoikach, dojrzewającego sera czy wina.
Przeczytaj też: Piwniczka ogrodowa - czy trzeba mieć pozwolenie?
Budowę piwniczki należy wcześniej zgłosić we właściwym urzędzie (gmina, powiat, miasto). Jeżeli w ciągu 21 dni urząd nie wniesie uwag, można zacząć montaż.
Jak głęboko wkopać ziemiankę?
Im głębiej posadowimy ziemiankę, tym bardziej stabilne warunki temperatury i wilgotności uzyskamy wewnątrz. Najlepiej, gdy piwniczka zakopana jest pod ziemią w całości lub częściowo – najtrudniej stałą temperaturę jest utrzymać w piwniczce postawionej na powierzchni ziemi.
Dobrze jest też wyposażyć piwniczkę w podwójne drzwi, niewielki przedsionek (śluzę) oraz porządnie zaizolować ją od zewnątrz styropianem stosowanym do izolacji piwnic.
Ziemianka powinna być usytuowana w miejscu mało nasłonecznionym, ale z dala od korzeni drzew. Wejście trzeba zlokalizować od strony północnej, by odsłonięta ściana frontowa jak najmniej nagrzewała się od słońca. Budowlę należy zabezpieczyć przed zalaniem w trakcie intensywnych opadów. Jeżeli poziom wód gruntowych jest wysoki (powinien znajdować się poniżej poziomu posadowienia piwniczki), to trzeba zrobić odwodnienie wokół ścian i pod podłogą piwnicy – jeszcze przed zrobieniem ławy fundamentowej.
Gotowa ziemianka betonowa
Pomieszczenie piwniczki jest wykonane jako gotowy prefabrykat z żelbetu. Może być odlewany monolitycznie (z dnem i pokrywą) lub w częściach, które są łączone specjalistycznym klejem przez ekipę producenta wcześniej lub podczas montażu. W monolicie są już gotowe otwory drzwiowe i wentylacyjne. Wejście najczęściej umieszczone jest od frontu, ale może być też wykonane w ścianie bocznej lub w stropie (taką piwniczkę da się zakopać na przykład pod tarasem). Dach ziemianki gotowej może być płaski, spadzisty lub półokrągły.
Oferta rynkowa jest bogata, a poszczególne modele różnią się kształtem, wielkością oraz sposobem montażu. Jako elementy dodatkowe sprzedawane są pasujące do nich drzwi, schody żelbetowe i przedsionki. Wymiary ziemianek prefabrykowanych: długość 170-450 cm, szerokość 170-350 cm, wysokość 200-250 cm.
Jeśli ściany zewnętrzne nie zostały zabezpieczone przed wilgocią przez producenta, trzeba je samodzielnie zaizolować masą bitumiczną.
Jak zrobić ziemiankę betonową?
Piwniczka dowożona jest jako gotowy element do posadowienia specjalistycznym samochodem ciężarowym wyposażonym w odpowiedni podnośnik HDS. Niewielka ziemianka waży około 5 t, dlatego warto zapewnić dojazd, by została wyładowana od razu w przygotowane wcześniej miejsce docelowe.
Dowóz jest najczęściej usługą oferowaną przez producenta razem z montażem.
Jak obsadzić ziemiankę?
Obsadzenie kopuły piwniczki roślinnością ma nie tylko walory estetyczne. Rośliny, przerastając glebę, zapobiegają jej wymywaniu i osuwaniu się, a pokrywa liści latem jest dodatkową izolacją cieplną wnętrza budowli.
Ponieważ na dachu warunki siedliskowe są trudne (suche, szybko nagrzewające się podłoże), sprawdzą się tam tylko rośliny najbardziej odporne. Najlepsze są te o szeroko rozrastających się korzeniach i tworzące kłącza lub rozłogi.
- byliny: bodziszek czerwony, czyściec wełnisty, gajowiec żółty, kocimiętka Fassena, rogownica kutnerowata.
- zioła: hyzop lekarski, lawenda wąskolistna, lebiodka pospolita, macierzanka piaskowa, tymianek właściwy.
- krzewy: kosodrzewina, jałowce, szczodrzeniec położony.
