Wnętrze piwniczki zagospodarowano zgodnie z potrzebami. Posadzkę wyłożono płytkami, aby łatwiej było utrzymywać czystość w ziemiance. Dla wygody doprowadzono do niej instalację elektryczną i zamontowano oświetlenie

Aby utrzymać odpowiednią temperaturę wewnątrz ziemianki betonowej, trzeba jej dach zabezpieczyć przed nagrzaniem. Dobrym izolatorem jest ziemia, ale jej warstwa powinna mieć przynajmniej 60 cm grubości

Zanim ziemianka zostanie dostarczona, trzeba przygotować miejsce do jej posadowienia. Ta będzie wbudowana w skarpę, więc zrobiono w niej wykop na około 1,5 m głębokości z zapasem po 40-50 cm z każdej strony budowli. Grunt był na tyle stabilny, że nie trzeba było wykonywać podsypki z chudego betonu

Pomieszczenie ziemianki to prefabrykat z żelbetu. Został dostarczony jako element gotowy w całości (podłoga, ściany i strop w formie łuku), zabezpieczony izolacją przeciwwilgociową w postaci powłoki z masy bitumicznej. Wystarczyło ustawić ją w odpowiednim miejscu

Z kamieni polnych łączonych zaprawą cementową zbudowano ściany oporowe, zadaszenie przy drzwiach oraz nawierzchnię na dojściu do budowli. Ponieważ wejście znajduje się u podstawy skarpy, budowa schodów nie była konieczna. Betonowy monolit obsypano ziemią z wykopu (warstwą grubości około 50 cm) i obłożono tymi samymi kamieniami

Drzwi do piwniczki zostały wykonane i osadzone przez inwestora. Zdecydowano się na zamontowanie dwóch par drzwi. Dekoracyjne są otwierane na zewnątrz. Drugie – wypełnione izolacją termiczną – otwiera się do wewnątrz pomieszczenia

Niezbędna w tego typu budowlach wentylacja grawitacyjna ma nawiew wprowadzony nad posadzką w pobliżu drzwi (kratka osadzona w murku oporowym przy wejściu) i wywiew wyprowadzony po przeciwnej stronie (w stropie) rurą zakończoną daszkiem wentylacyjnym, wyniesioną ponad poziom nasypu

Wejście do ziemianki musiało być zlokalizowane od strony wschodniej. Aby ograniczyć nagrzewanie wnętrza pod wpływem słońca, zostało ono osłonięte żywą konstrukcją z wierzby. Wykonano ją ze świeżo ściętych gałęzi wierzbowych wsadzonych do ziemi i przeplecionych między sobą tak, aby tworzyły stabilną całość

Wierzba w tej postaci doskonale się zakorzenia i z czasem wymaga jedynie przycinania zbyt szybko rosnących młodych pędów. Dla stworzenia lepszej izolacji termicznej wierzbowy trejaż obsadzono pnączem, którego gruba warstwa liści wystarczająco zacienia wystawioną na słońce część wejściową ziemianki, tworząc przyjemny zielony przedsionek

Ziemianka betonowa z płytą czołową wystającą ponad sklepienie na co najmniej 40 cm to wygodne rozwiązanie, bo ziemia, którą jest obsypana piwniczka, jest zabezpieczona przed osunięciem

Przed rozłożeniem ziemi urodzajnej na betonowym sklepieniu ziemianki układa się: folię izolacyjną, styropian, folię profilowaną, drenaż z keramzytu, geowłókninę, warstwę piasku oraz agrowłókninę