Montaż pieca w kotłowni. Gdzie i jak montować kocioł: wolnostojący, wiszący, na paliwo stałe.

Montaż pieca w kotłowni musi zostać wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami. Trzeba także zapewnić odpowiednie dojście do kotła w razie awarii. Przeczytaj, jak i gdzie najlepiej ustawiać kocioł wiszący, stojący i na paliwo stałe.

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: Andrzej Szandomirski

Jeżeli kocioł wisi bezpośrednio nad zasobnikiem, powinna między nimi pozostać 20-30-centymetrowa przerwa potrzebna do podłączenia rur biegnących od i do zasobnika (od góry) oraz od i do kotła (od dołu)

Miejsce na piec w kotłowni – gdzie kocioł wiszący, a gdzie stojący

Najłatwiej będzie znaleźć odpowiednie miejsce na kocioł wiszący dwufunkcyjny. Nie dość, że takie kotły wielkością nie różnią się specjalnie od pojedynczej wiszącej szafki kuchennej, to pod obudową mają wszystkie elementy potrzebne do pracy (podgrzewacz przepływowy, naczynie wzbiorcze, pompę obiegową etc.). Nie potrzebują kotłowni – cała mieści się w ich wnętrzu. Mogą wisieć między szafkami w kuchni lub łazience, byleby po bokach pozostały mniej więcej 2-centymetrowe szczeliny. Pod kotłem musi być pozostawiona wolna przestrzeń o wysokości mniej więcej 25 cm, bo od spodu łączy się go z instalacją grzewczą i ciepłej wody użytkowej. Od przodu może być osłonięty (na przykład drzwiczkami), ale nie trwale, ponieważ obudowa musi się dać zdemontować do czynności serwisowych. Nieco więcej miejsca, zwłaszcza z boku, będzie potrzeba na kocioł z kilkudziesięciolitrowym zasobnikiem warstwowym, który poprawi komfort korzystania z ciepłej wody.

Wciąż jednak, zważywszy na przestrzeń, jaka jest niezbędna do jego zainstalowania, nie są do tego potrzebne specjalna kotłownia, pomieszczenie techniczne czy gospodarcze. Sytuacja zaczyna wyglądać inaczej, gdy oprócz kotła – w tym wypadku tak zwanego jednofunkcyjnego – chcemy mieć przyzwoity 100-, 200-litrowy zasobnik do przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Bez względu na to, czy zasobnik będzie stojący (większość jest przeznaczona do ustawiania na podłodze pod kotłem i ma kształt cylindra o mniej więcej półmetrowej średnicy i wysokości około 1 m), czy wiszący (ma zwykle wymiary zbliżone do kotła), kompletu kocioł plus zasobnik nie da się już w sposób nierzucający się w oczy umieścić w kuchni lub łazience i jeszcze wygodnie z tych pomieszczeń korzystać. Potrzebna jest kotłownia (pomieszczenia techniczne lub gospodarcze) z prawdziwego zdarzenia, zwłaszcza że instalacja współpracująca z takimi kotłami często jest bardziej rozbudowana. Może być potrzebne miejsce na dodatkowe naczynie wzbiorcze, zawory mieszające, jeśli w instalacji są obiegi grzejnikowe i podłogowe, większy zasobnik z dwiema wężownicami lub zasobnik buforowy, jeżeli jest dodatkowe źródło ciepła (na przykład kolektory słoneczne). Kotłowni będzie potrzebował także stojący kocioł gazowy. Zasobnik do podgrzewania wody stawia się zwykle obok takiego kotła i oba zajmują już całkiem pokaźną powierzchnię podłogi o wymiarach ponad 100 x 60 cm.

Przeczytaj również: Który piec wybrać: gazowy czy na paliwa stałe?

Jeśli zasobnik i kocioł będą we wspólnej obudowie – są i takie modele gazowych kotłów stojących – urządzenie będzie z wyglądu przypominało lodówkę o szerokości i głębokości około 60 cm oraz wysokości ponad 1,5 m. Do sumy wymiarów kotła i zasobnika trzeba jeszcze dodać dystans konieczny po bokach kotła (około 25 cm z jednej i przynajmniej dwa razy tyle z drugiej strony) oraz co najmniej taką samą odległość między jego tylną ścianą a ścianą kotłowni konieczną do podłączenia instalacji do króćców kotła. Od przodu należy pozostawić 80-100 cm wolnego miejsca, aby serwisant miał swobodny dostęp do urządzenia. Przewód spalinowy kotła z palnikiem atmosferycznym podłączony do króćca spalinowego znajdującego się na jego górnej ścianie nie powinien być zbyt długi, zmieniać kierunku ani mieć wielu załamań, bo to zaburza ciąg kominowy. Dlatego kocioł musi być ustawiony możliwie blisko komina. W przypadku kotłów z zamkniętą komorą spalania, w których wylot spalin i dopływ powietrza są wymuszane przez wentylator, sposób prowadzenia przewodu spalinowego nie ma znaczenia.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Mariusz Bykowski

Do kotła wiszącego musi być dostęp od przodu, żeby po zdjęciu obudowy serwisant mógł obejrzeć wszystkie elementy wymagające sprawdzenia

Kocioł na paliwa stałe umieszczaj w oddzielnym pomieszczeniu

Kotły na paliwa stałe, nawet te proste bez podajników i zasobników, są większe od gazowych, a ich eksploatacja bardziej wymagająca i nie tak „czysta” jak gazowych (trzeba dokładać opał, wynosić popiół). Podajniki i zasobniki, dzięki którym eksploatacja może być mniej uciążliwa i przynajmniej częściowo zautomatyzowana, także zajmują dodatkową powierzchnię, mniej więcej drugie tyle co kocioł. Oprócz tego, tak jak w kotłowni gazowej, niezbędne są jeszcze zasobnik ciepłej wody użytkowej (stojący, pionowy lub wiszący poziomo pod sufitem baniak o średnicy około 70 cm), naczynia wzbiorcze i inne elementy konieczne do sprawnego działania instalacji grzewczej. Nie ma takich kotłów na paliwa stałe, które tak jak gazowe dwufunkcyjne, miałyby to wszystko zamontowane wewnątrz obudowy. To oznacza, że urządzeń na paliwa stałe nie da się ustawić gdziekolwiek. Potrzebna jest kotłownia z prawdziwego zdarzenia, a w niej lub w bezpośrednim sąsiedztwie także dodatkowe miejsce na składowanie opału i stałych produktów spalania. Kocioł gazowy często umieszcza się w pomieszczeniu wykorzystywanym także do innych celów.

Kotłownia z kotłem na paliwo stałe, a zwłaszcza węglowa ze względu na brud, nie może być jednocześnie spiżarnią, pralnią czy schowkiem. Dym z kotłów na drewno i biomasę mogą odprowadzać kominy murowane lub stalowe żaroodporne – z grubszej blachy odpornej na wysoką temperaturę dymu powstającego w takich kotłach.

Zagwarantuj odpowiednie dojście do kotła

Urządzenia na paliwa stałe są opalane różnego rodzaju opałem i od tego zależą ich budowa, wymiary oraz wymagany sposób zainstalowania. Niezbędne informacje można znaleźć w materiałach technicznych drukowanych oraz dostępnych na stronach internetowych producentów. Kotła nie można zwykle ustawić bezpośrednio przy ścianie ani w narożniku ze względu na konieczność dostępu do komory załadowczej, popielnika, przepustnicy na czopuchu, wyczystki komina itp. Załadunek opału i usuwanie żużla często wymagają użycia narzędzi (łopaty, szufli) oraz swobody ruchów (schylania się, przykucnięcia, uniesienia worka z peletami itp.) czy podjechania w pobliże kotła wózkiem lub taczkami z ciężkim opałem. Wokół każdego kotła musi pozostać wolna przestrzeń.

Kotły na ekogroszek o mocy odpowiedniej do ogrzewania domu jednorodzinnego wraz z zasobnikiem mają 1-1,5 m szerokości i mniej więcej 1 m głębokości. Wymagane odległości to:

• 60 cm między tylną ścianą kotła a ścianą kotłowni – na dostęp do wyczystki komina oraz podłączenie do niego króćca dymu;
• co najmniej po 60 cm po obu stronach kotła – na dostęp do przepustnicy na czopuchu i napędu automatycznego podajnika;
• około 1 m z przodu – na załadunek paliwa.

Kotły do spalania miału węglowego lub peletów mają szerokość 50-70 cm i głębokość 110 170 cm. Mogą mieć zasobnik z tyłu i króciec dymowy wyprowadzony w górę. Oprócz tego należy przewidzieć:

• minimum 60 cm – między kotłem a ścianami kotłowni;
• co najmniej po 1 m – od strony zasobnika, do załadunku paliwa podstawowego, i od strony do paleniska, do załadunku paliwa zastępczego i usuwania popiołu.

Oprócz tego przed zakupem konkretnego modelu kotła trzeba sprawdzić, w którym miejscu znajdują się różnego rodzaju drzwiczki rewizyjne, króćce podłączeniowe i elementy obsługi. Być może ze względu na ich nietypowe rozmieszczenie konieczne będzie zachowanie większej odległości od którejś ze ścian kotła.