Szklana podłoga: jak zrobić przeszklenia w stropie
Szklana podłoga to rzadkie rozwiązanie w domu. Raczej szklane podłogi widujemy w galeriach handlowych, klubach czy muzeach. Jak zastosować przeszklenia w stropie we własnym domu?
Szklana podłoga to dość oryginalne rozwiązanie. Chcąc doszukać się jej praktycznych stron, można rozważać kwestię naturalnego doświetlenia miejsc zacienionych, znajdujących się piętro niżej lub nadania wizualnej lekkości stropom, antresolom czy podestom półpięter. Podstawowym argumentem za przeszkleniem w podłodze jest jednak wprowadzenie oryginalnego, efektownego i zaskakującego elementu do koncepcji urządzenia domu. W domach jednorodzinnych rzadko kto decyduje się na cały szklany strop, poprzestaje się raczej na pewnych fragmentach, dających z góry widok na salon lub inne warte uwagi miejsce. Przeszklenia w podłodze pojawiają się też często na antresolach i półpiętrach. Pomysłem wartym rozważenia są przeszklone przesklepienia, pod którymi widnieje celowo zaaranżowana dekoracja, przeważnie wykonana z kamyków i odpowiednio podświetlona.
Szklana podłoga: wykonanie i cena
W wykonywaniu szklanych podłóg specjalizują się te same firmy, które wytwarzają i montują prysznicowe kabiny szklane, szklane balustrady schodów i konstrukcje ścienne. U nich można zamówić projekt, materiał i realizację szklanej podłogi. Koszty są jednak znaczne. Przeszklenie w stropie, mające wymiary 100 x 200 cm, kosztuje 3-5 tys. zł. Cena szklanej podłogi obejmuje materiał i wykonawstwo. Do tego jednak dochodzą jeszcze koszty przygotowania otworu.
Otwór pod stropowe przeszklenie
Otwór pod stropowe przeszklenie powinien być uwzględniony w projekcie budynku (lub w adaptacji tegoż projektu). Wykonuje się go na etapie budowy. Do prac nad przeszkleniem powinno się przystąpić wtedy, gdy na stropie jest już zrobiony jastrych. Najprostszy wariant polega na oparciu tafli na odpowiednio przygotowanych krawędziach stropu. Co to oznacza? Najpierw odkuwa się wokół brzegów otworu warstwę jastrychu na szerokość podparcia i głębokość równą grubości szyby. Gdy stosujesz płytę szklaną standardowej grubości, czyli 3-centymetrową, wystarczy podparcie szerokości 3 cm. Płyta szklana powinna być tak docięta, żeby między jej bokami a brzegiem otworu pozostawało kilka milimetrów luzu. Nie opiera się jej bezpośrednio na konstrukcji, tylko na trwale elastycznej taśmie gumowej przyklejonej wcześniej wzdłuż miejsca styku. Taśma taka musi mieć twardość na poziomie 70-80 IRH.
Przeszklenie w stropie z oddzielna konstrukcją nośną
Gdy przeszklenie w stropie ma być duże, wymaga oddzielnej, połączonej ze stropem konstrukcji nośnej, na której spoczną szyby. Wykonuje się ją – na podstawie projektu – z kształtowników stalowych o przekrojach zamkniętych. Z wierzchu mają one przyspawane poszerzenia, zapewniające szkłu lepsze oparcie. Konstrukcja taka jest łączona ze stropem kotwami chemicznymi.
Przeczytaj też o innym elementach ze szkła:
- Zastosowanie szklanych ścian w aranżacji wnętrz
- Szklana ścianka działowa: jakie szkło na ścianę?
- Drzwi szklane: rodzaje, ceny, zastosowanie
- Nowoczesne schody szklane
W przypadku przeszklonych antresol jej zewnętrzna krawędź musi spoczywać na przygotowanym wcześniej stalowym lub żelbetowym podciągu (belce rozpiętej między ścianami nośnymi) albo być dodatkowo podparta słupami.
Szklana wnęka w podłodze
Szklana wnęka w podłodze również musi być uwzględniona w projekcie. Najłatwiej ją wykonać, gdy strop ma konstrukcję drewnianą. Nie narazisz go na utratę nośności, ponieważ belki konstrukcyjne pozostaną nienaruszone. Zdjąć trzeba tylko fragment podłogi, a w przypadku nowego domu – pozostawić fragment bez poszycia. Dobrze, żeby belki, które przecież staną się widoczne przez szybę, miały w miarę atrakcyjny wygląd, a nie da się tego powiedzieć o tych zaimpregnowanych na zielono. O tym trzeba jednak pomyśleć wcześniej, wybierając materiał na strop. Oczywiście, pod belkami nie powinien być wtedy zrobiony sufit podwieszany z płyt gipsowo-kartonowych, ale może to być podsufitka z desek. Innym rozwiązaniem jest zrobienie dodatkowej, drewnianej konstrukcji zasłaniającej elementy, do których przytwierdzone są płyty g-k. Wystarczy w tym celu przybić do boków belek stropowych równolegle biegnące listwy i na nich oprzeć płytę ze sklejki lub płytę OSB, na której rozsypane będą ozdobne kamienie. Szklana płyta znajdzie oparcie na belkach oklejonych wcześniej gumową lub filcową taśmą. Ciekawy efekt uzyskasz przez podświetlenie wnęki. W tym celu najlepiej przymocować do belek dyskretne taśmy LED. Przewody zasilające prowadzi się wtedy pod podłogą do włącznika zamocowanego na ścianie. Jeśli w domu nie ma stropu drewnianego, wnękę można wykonać na dwa sposoby. Najprostszy, ale kosztowniejszy, polega na zbudowaniu na stropie szklanej podłogi na legarach. Szklana wnęka pojawi się wtedy między nimi, podobnie jak między belkami stropowymi, będzie jednak płytsza. Druga możliwość to szklana wnęka zrobiona w podkładzie podłogowym, o ile jego grubość wraz z izolacją akustyczną ma przynajmniej 10 cm.
Szklana podłoga: jakie szkło wybrać?
Wysoka cena szklanej podłogi wynika przede wszystkim z konieczności użycia drogiego, odpornego na stłuczenie szkła. Zalecane jest więc szkło klejone warstwowo, grubości 32-46 mm, o szlifowanych krawędziach. Jego poszczególne tafle połączone są folią z butyralu poliwinylu PVB. Zewnętrzna tafla jest hartowana, a dwie dolne niehartowane lub półhartowane. Użycie kolorowych folii zmienia barwę przeszklenia. W wersjach podłogowych dostępne jest też warstwowe szkło barwione w masie, szkło matowe – trawione kwasem, szkło piaskowane, białe szkło opti-white albo szkło ornamentowane. Niekiedy środkowa warstwa powstaje ze szkła stłuczonego, aby uzyskać tzw. efekt crash glass, nazywany również efektem szkła lodowego. Szklane podłogi muszą być bezpieczne dla domowników, dlatego wierzchnia tafla ma fakturę antypoślizgową wykonywaną z emalii mineralnej nanoszonej metodą sitodruku. Wtapia się ona w powierzchnię szkła podczas wygrzewania tafli w wysokiej temperaturze.
Szklane pustaki podłogowe, czyli strop z luksferów
Jeśli zależy ci tylko na przenikaniu światła przez strop, szyby możesz zastąpić pustakami szklanymi, czyli luksferami. Oprócz modeli do budowy ścian producenci proponują też specjalne – pustaki szklane stropowe. Oferowane są w wymiarach 30 x 30 x 10 cm lub 11,5 x 11,5 x 8 cm. Luksfery bywają bezbarwne lub barwione, zupełnie transparentne albo matowe. Do wykonywania przeszkleń stropowych służą systemowe konstrukcje nośne sprzedawane wraz z luksferami, składające się z kształtek, które są zabetonowywane i utrzymują pustaki we właściwych pozycjach. Luksfery wkłada się po betonowaniu, łącząc je z konstrukcją na zaprawę. Są przedtem na obwodzie smarowane specjalną masą bitumiczną z wypełnieniem piaskowym, co ma zapobiegać efektom powodowanym przez skurcz lub różnice temperatury. Gdy beton i zaprawa zwiążą, wokół luksferów robi się fugi z kitu asfaltowego.
